روش های تفسیری در میان شیعه و اهل سنت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

انواع روش‌های تفسیری و ضرورت بحث از آن در [[علم تفسیر]] را بیان و کیفیت و علت گسترش روش‌های متنوع در تفسیر نزد مفسران [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] را بررسی نموده است.  

در فصول بعدی روش‌های تفسیری بکار گرفته شده توسط مفسران اهل سنت را بررسی کرده و روش تفسیری معتزله، اشاعره و سلفیه را به تفکیک توصیف نموده و مبانی و اصول حاکم بر تفسیر آنان را معرفی می نماید.  

نمونه هایی از تفسیر روایی شیعه و اهل سنت را بیان کرده و تاریخچه ای از تفسیر روایی فریقین و مراحل تفسیر قرآن به روایات ارائه می‌نماید. روش تفسیری صحابه و تابعین، میزان اعتبار تفسیر صحابه و تابعین، معیار کشف وجود [[اسرائیلیات]]، رابطه بین قرآن و حدیث در دو مکتب تفسیری شیعه و اهل سنت، نقش عقل، عرف، لغت، شعر، قواعد عربی، تاریخ و سیاق در تفسیر روایی نزد مفسران شیعه و اهل سنت و معرفی چند نمونه از تفسیرهایی روایی (مأثور) شیعه و اهل سنت از دیگر مندرجات این بخش از کتاب است.

مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یک از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونه‌هایی از این تفسیر در دو مکتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روش‌های قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش می‌باشد که با رویکردی تطبیقی ارائه گردیده و مشترکات فکری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعکس گردیده است.