۸۷٬۶۵۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:پانویس.jpg |جایگزین=پانویس]] | <div class="wikiInfo">[[پرونده:پانویس.jpg |جایگزین=پانویس]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
آوردن پانویس در نوشته تحقیقی ممكن است به دلایل زیر باشد: | آوردن پانویس در نوشته تحقیقی ممكن است به دلایل زیر باشد: | ||
# دادن مآخذ تحقیق بهمنظور بالا بردن میزان اعتبار كار محقق؛ | #دادن مآخذ تحقیق بهمنظور بالا بردن میزان اعتبار كار محقق؛ | ||
# | # | ||
# رعایت امانت علمی در استفاده از اندیشههای دیگران؛ | #رعایت امانت علمی در استفاده از اندیشههای دیگران؛ | ||
# | # | ||
# توضیح پارهای از مطالب فشرده متن و رفع ابهام؛ | #توضیح پارهای از مطالب فشرده متن و رفع ابهام؛ | ||
# | # | ||
# ارجاع خوانندگان به دیگر منابع و هدایت آنان به مطالبی افزون بر آنچه در متن آمده است(88:2؛ 5: 118؛ 103:9). افراط در ذكر پانویس سبب گسستگی متن میشود ودرك مطلب را دشوار میسازد(10: 47-69). | #ارجاع خوانندگان به دیگر منابع و هدایت آنان به مطالبی افزون بر آنچه در متن آمده است(88:2؛ 5: 118؛ 103:9). افراط در ذكر پانویس سبب گسستگی متن میشود ودرك مطلب را دشوار میسازد(10: 47-69). | ||
پانویسها را از لحاظ نوع اطلاعات میتوان به سه گروه عمده توضیحی، ارجاعی، و تلفیقی تقسیم كرد. | پانویسها را از لحاظ نوع اطلاعات میتوان به سه گروه عمده توضیحی، ارجاعی، و تلفیقی تقسیم كرد. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
در این نوع ارجاع، منابع مورد استفاده در پایین هر صفحه، پایان هر فصل، یا انتهای متن درج میشود. در این شیوه، هرگاه متنی برای نخستین بار مورد اشاره قرار گیرد اطلاعات كامل كتابشناختی آن منعكس میشود(69:4). در ارجاعات بعدی از یك منبع، ذكر تمام اطلاعات كتابشناختی ضروری نیست و بهصورت كوتاهشده درج میشود؛ اما كوتاه كردن اطلاعات كتابشناختی خود تابع قواعد خاصی است(78:4) كه عمدهترین آنها به قرار زیر است: | در این نوع ارجاع، منابع مورد استفاده در پایین هر صفحه، پایان هر فصل، یا انتهای متن درج میشود. در این شیوه، هرگاه متنی برای نخستین بار مورد اشاره قرار گیرد اطلاعات كامل كتابشناختی آن منعكس میشود(69:4). در ارجاعات بعدی از یك منبع، ذكر تمام اطلاعات كتابشناختی ضروری نیست و بهصورت كوتاهشده درج میشود؛ اما كوتاه كردن اطلاعات كتابشناختی خود تابع قواعد خاصی است(78:4) كه عمدهترین آنها به قرار زیر است: | ||
# هرگاه از منبعی برای بار دوم یا بارهای بعد استفاده شود و هیچ ارجاع دیگری میان آنها قرار نگیرد از اصطلاح «همان» و سپس ذكر شماره صفحه استفاده میشود و اگر مجددآ از همان متن و همان صفحه استفاده شود ذكر كلمه «همانجا» كفایت میكند. در این حالت به ذكر شماره صفحه نیازی نیست. | #هرگاه از منبعی برای بار دوم یا بارهای بعد استفاده شود و هیچ ارجاع دیگری میان آنها قرار نگیرد از اصطلاح «همان» و سپس ذكر شماره صفحه استفاده میشود و اگر مجددآ از همان متن و همان صفحه استفاده شود ذكر كلمه «همانجا» كفایت میكند. در این حالت به ذكر شماره صفحه نیازی نیست. | ||
# | # | ||
# هرگاه میان دو یا چند ارجاع به منبعی واحد ارجاع به منبع یا منابع دیگری قرار گیرد ذكر نام پدیدآورنده و شماره صفحه كفایت میكند و اگر از چند اثر متعلق به نویسندهای واحد یا آثار چند نویسنده همنام استفاده شده باشد، برای پرهیز از ایجاد ابهام، یكی دو كلمه از آغاز عنوان اثر نیز بهدنبال نام پدیدآورنده ذكر میگردد. | #هرگاه میان دو یا چند ارجاع به منبعی واحد ارجاع به منبع یا منابع دیگری قرار گیرد ذكر نام پدیدآورنده و شماره صفحه كفایت میكند و اگر از چند اثر متعلق به نویسندهای واحد یا آثار چند نویسنده همنام استفاده شده باشد، برای پرهیز از ایجاد ابهام، یكی دو كلمه از آغاز عنوان اثر نیز بهدنبال نام پدیدآورنده ذكر میگردد. | ||
==ارجاع درونمتنی== | ==ارجاع درونمتنی== | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در زمینه تلویزیون عدم تساوی چنان شدید است كه، به عقیده گروهی، [[كشورهای جهان سوم]] باید از آن چشم بپوشند(آنتونی اسمیت، ژئوپولیتیك اطلاعات، ترجمه فریدون شیروانی ][[تهران]]: سروش، 1364]، ص 49). | در زمینه تلویزیون عدم تساوی چنان شدید است كه، به عقیده گروهی، [[كشورهای جهان سوم]] باید از آن چشم بپوشند(آنتونی اسمیت، ژئوپولیتیك اطلاعات، ترجمه فریدون شیروانی ][[تهران]]: سروش، 1364]، ص 49). | ||
در كشورهای پیشرفته، بهمنظور بالا بردن سطح مهارت دانشجویان، چگونگی نوشتن پانویس و كتابنامه در دانشگاهها آموزش داده میشود(6: 169) و در برخی كشورها و گروهی از سازمانها نیز دستورالعملهایی را برای ویرایشگران و نویسندگان فراهم كردهاند كه از جمله آنها میتوان به دستورالعمل گروه كشاورزی [[ایالات متحده]]<ref>ك زارع، نسرین. راهنمای نگارش و ارائه پایاننامه و گزارش تحقیق و مقالات علمی. تهران: نشر طبیب، 1375.</ref> | در كشورهای پیشرفته، بهمنظور بالا بردن سطح مهارت دانشجویان، چگونگی نوشتن پانویس و كتابنامه در دانشگاهها آموزش داده میشود(6: 169) و در برخی كشورها و گروهی از سازمانها نیز دستورالعملهایی را برای ویرایشگران و نویسندگان فراهم كردهاند كه از جمله آنها میتوان به دستورالعمل گروه كشاورزی [[ایالات متحده]]<ref>ك زارع، نسرین. راهنمای نگارش و ارائه پایاننامه و گزارش تحقیق و مقالات علمی. تهران: نشر طبیب، 1375.</ref> اشاره كرد كه در دو قسمت تهیه شده است: قسمت اول آن ناظر بر نكات فنی مربوط به نظم عناصر در استناد و روشهای پانویسی است و قسمت دوم آن كتابشناسیهای تهیهشده از پایگاههای اطلاعاتی را نشان میدهد(6: 172). | ||
در بعضی دیگر از كشورها استاندارد استفاده از پانویس و ارجاعات كتابشناختی در مقالات علمی دانشگاهی ایجاد شده است. مطالعه اشمیت نشان میدهد كه در [[برزیل]] آیین پانویسی و كتابنامهنویسی متفاوت با نشریات خارجی بهكار میرود و برای رفع مشكلات، استاندارد رسمی در برزیل بهوجود آمده است(6: 173). | در بعضی دیگر از كشورها استاندارد استفاده از پانویس و ارجاعات كتابشناختی در مقالات علمی دانشگاهی ایجاد شده است. مطالعه اشمیت نشان میدهد كه در [[برزیل]] آیین پانویسی و كتابنامهنویسی متفاوت با نشریات خارجی بهكار میرود و برای رفع مشكلات، استاندارد رسمی در برزیل بهوجود آمده است(6: 173). | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:الگوها]] | [[رده:الگوها]] | ||
<references /> |