مکروه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
مکروه در لغت از ریشه “کره” <ref>ابن منظور، لسان العرب، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، نشر دار الکفر، ۱۴۱۴ق، ج ۱۲، ص۸۰، ذیل ماده کره</ref><ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه مکروه.</ref> و به معنای سختی‌ای است که بر انسان وارد می‌شود.<ref>صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۱۴ق. ج۳، ص۳۵۵</ref> | مکروه در لغت از ریشه “کره” <ref>ابن منظور، لسان العرب، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، نشر دار الکفر، ۱۴۱۴ق، ج ۱۲، ص۸۰، ذیل ماده کره</ref><ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه مکروه.</ref> و به معنای سختی‌ای است که بر انسان وارد می‌شود.<ref>صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۱۴ق. ج۳، ص۳۵۵</ref> | ||
===مکروه در اصطلاح فقهی=== | |||
مکروه در اصطلاح فقهی یعنی عملی که ترک کردن آن بهتر از انجام آن است. <ref>ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج۲، ص۹۴</ref> | مکروه در اصطلاح فقهی یعنی عملی که ترک کردن آن بهتر از انجام آن است. <ref>ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج۲، ص۹۴</ref> | ||
این لغت در فقه برای اشاره به عملی به کار می‌رود که انجام آن گرچه حرام نیست، اما ترک‌کردن آن بهتر است. | این لغت در فقه برای اشاره به عملی به کار می‌رود که انجام آن گرچه حرام نیست، اما ترک‌کردن آن بهتر است. | ||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۰
مکروه اصطلاحی فقهی و دینی و دارای کاربردهای متفاوت و متغیر می باشد، ولی در تعریف رایج، به معنای عملی است که انجام آن نزد شارع اگر چه حرام نیست، اما ناخوشایند است. کراهت، گاهی مربوط به عبادات و گاهی مربوط به کسب و کار و معاملات است. کراهت در عبادات یعنی شدن ثواب آن عبادت نسبت به عبادت‌های مشابه می باشد و کراهت در معامله به معنای ناخوشایند دانستن شارع در انجام آن است.
مفهوم شناسی مکروه
مکروه در لغت
مکروه در لغت از ریشه “کره” [۱][۲] و به معنای سختی‌ای است که بر انسان وارد می‌شود.[۳]
مکروه در اصطلاح فقهی
مکروه در اصطلاح فقهی یعنی عملی که ترک کردن آن بهتر از انجام آن است. [۴] این لغت در فقه برای اشاره به عملی به کار می‌رود که انجام آن گرچه حرام نیست، اما ترک‌کردن آن بهتر است. [۵] اگر بخواهیم تعداد مکروهات را بشماریم، از حد خواهد گذشت، زیرا ترک هر مستحبی خود مکروه به حساب می‌آید. در ادامه و فقط به عنوان نمونه به برخی از موارد اشاره می شود. مثل ایستاده بول کردن؛ [۶] پوشیدن لباس سیاه در نماز؛ خوردن گوشت اسب یا الاغ.[۷]
مکروه از احکام پنج‌گانه
مکروه در کنار موضوعاتی چون واجب، حرام، مستحب و مباح یکی از احکام پنج‌گانه بشمار می‌رود. [۸]
مکروه در عبادات
مکروه درباره عبادات با معانی متفاوتی به کار می‌رود. مثلا نماز‌خواندن در حمام و قبرستان[۹] یا خواندن قرآن برای فرد جنب [۱۰] یا خانم‌هایی که در عادت ماهیانه هستند؛ [۱۱] مکروه دانسته شده است. در مثال‌های مورد نظر، و اما کراهت در باره مثال‌های مورد نظر به این معنا نیست که بهتر است آن عمل ترک شود، بلکه به این معنا می‌باشد که انجام عمل مکروه ثواب عبادت را کمتر می‌کند. یعنی ثواب نماز خواندن در حمام کمتر از نماز خواندن در غیر حمام است، و یا ثواب تلاوت قرآن برای فرد جنب کمتر از فرد غیرجنب است.
کراهت تشکیکی است
همه کراهت‌ها در یک درجه و اندازه نیستند، بلکه برخی نسبت به دیگری شدت بیشتری دارند. از جمله مواردی که جزو کراهت‌های شدید به شمار می‌رود، نزدیکی با همسر از پشت است.[۱۲]
اقسام مکروه
مکروه تحریمی
مکروه تحریمی عملی است که شارع از آن کراهت زیادی دارد. مانند ترک مستحبات مؤکد. [۱۳]
=مکروه تنزیهی
مکروه تنزیهی، عملی است که انجامش هر چند مورد نهی شارع است، اما نسبت به اعمال مشابه دارای کمترین ثواب است مثل روزه گرفتن در عاشورا( زمانی که قصد توهین نداشته باشد و گرنه روزه اش باطل است.) و یا نماز خواندن در مکانی که روبروی نمازگزار عکس و مجسمه باشد. [۱۴]
مکروه مطلق و مقید/ از جهت وضعیت کراهت در دستور شارع
مکروه مطلق، به فعلی گفته می‌شود که کراهت آن، بر چیزی متوقف و مشروط نیست، مانند: خوردن گوشت اسب و تخم مرغ. [۱۵] اما مکروه معلق، به فعلی گفته می‌شود که کراهت آن بر چیزی متوقف و مشروط است، مانند: نماز، به شرطی که در حمام خوانده شود.
مکروه اصلی و تبعی/از جهت تعلق کراهت
مکروه اصلی به عملی گفته می‌شود که شارع به صورت مستقل، آنرا مکروه معرفی کرده است؛ مانند نماز خواندن در حمام. مکروه تبعی، به عملی گفته می‌شود که خطاب مستقلی بر کراهت آن دلالت نمیکند، بلکه کراهت شارع از راه‌های دیگری فهمیده می‌شود؛ مانند نهی از نماز خواندن در حمام که به صورت ضمنی، رفتن به حمام به قصد نماز خواندن را نیز نشان می‌دهد. [۱۶]
مکروه نفسی و غیری/ از جهت کیفیت مطلوب بودن متعلق تکلیف
مکروه نفسی، عملی است که کراهت آن برای خودش است نه به این جهت که مقدمه انجام عمل مکروه دیگری است. مکروه غیری، عملی است که به خودی خود، انجامش کراهتی ندارد، اما از آنجا که انجامش مقدمه انجام مکروه دیگری است، آنرا مکروه تبعی می‌گویند؛ مانند کراهت حمام رفتن برای خواندن نماز که حکم کراهت از جانب کراهت نماز خواندن برای رفتن به حمام نیز اثبات شده است.[۱۷]
مکروه معلق و منجّز/ از جهت کیفیت دستور شارع
مکروه معلق، به فعلی گفته می‌شود که وجودش بر امر غیر مقدوری متوقف است، هرچند کراهت آن فعلی است؛ به بیان دیگر، مکروه معلق، به عملی گفته می‌شود که کراهتش فعلی، ولی وجود مکروه استقبالی است.[۱۸] مکروه منجّز، عملی است که هم کراهت آن و هم خود عمل مکروه، در یک زمان وجود دارند و حالت انتظاری ندارد. [۱۹]
مکروهات معروف
عبادت مکروه
عبادات معروف عبادتی است که انجام دادنش ثواب کمتری از عبادت‌های مشابهش دارد؛ به عنوان مثال، روزه در روز عاشورا، نسبت به روزه در روز‌های دیگر، ثواب کمتری دارد. اما کراهت در غیر عبادت به معنای نقصانی است که در خود آن عمل وجود دارد و شارع دوست ندارد آن کار انجام شود، هرچند انجامش را ممنوع نکرده است.[۱۰] برخی از عبادات مکروه عبارتند از: نماز خواندن در حمام. نماز خواندن در برابر انسان. نماز خواندن در برابر درب باز. نماز خواندن در محل عبور و مرور مردم مانند خیابان و کوچه. نماز خواندن در برابر آتش. نماز خواندن در آشپرخانه. نماز خواندن در برابر عکس و مجسمه. نماز خواندن در برابر قبر، یا روی قبر و یا بین دو قبر در قبرستان. [۲۰] نماز هنگام خواب آلودگی. نماز خواندن با جوراب تنگ. [۲۱] روزه روز عاشورا. روزه در روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان.[۲۲]
معاملات مکروه
برخی از کسب و کارها مکروه دانسته شده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از: قصابی. کفن فروشی. معامله با انسان‌های پست. معامله بین اذان و اقامه و اول طلوع آفتاب. خرید و فروش گندم و جو به صورتی که شغل شخص باشد. [۲۳] صرافی. [۲۴] [۲۵]
پانویس
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، نشر دار الکفر، ۱۴۱۴ق، ج ۱۲، ص۸۰، ذیل ماده کره
- ↑ دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه مکروه.
- ↑ صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۱۴ق. ج۳، ص۳۵۵
- ↑ ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج۲، ص۹۴
- ↑ وهبه زحیلی، اصول الفقه الاسلامی، دمشق، نشر دارالفکر، سال ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۵.
- ↑ امام خمینی، توضیح المسائل، قم، نشر جامعه مدرسین، چاپ اول، سال ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۸۰، مسئله ۸۰.
- ↑ فلاح‌زاده محمد حسین، آموزش فقه، قم، نشر الهادی، ص ۲۲
- ↑ وهبه زحیلی، اصول الفقه الاسلامی، دمشق، نشر دارالفکر، سال ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۵.
- ↑ یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۹۳.
- ↑ یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۹۲.
- ↑ یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۴۹.
- ↑ یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۰۸
- ↑ ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج۲، ص۲۰۴
- ↑ https://hadana.ir/%D9%85%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%87-%D8%A8%D9%87-%DA%86%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%AA/
- ↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82
- ↑ فاضل لنکرانی، محمد، شرح کفایة الاصول، قم، نشر نوح، ۱۳۸۵ش، چاپ پنجم، ج۲، ص۴۲۱
- ↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82
- ↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82
- ↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، رساله شانزده مرجع، مسئله ۸۹۸:چیزهایی که در لباس نمازگزار مکروه است.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، رساله شانزده مرجع، مسئله ۱۱۵۸چیزهایی که در نماز مکروه است
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، رساله شانزده مرجع، مسئله ۱۱۴۷روزه‌های حرام و مکروه
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، رساله سیزده مرجع، مسأله ۲۰۵۴
- ↑ خمینی، سیدروح الله، نجاة العباد، تهران، موسسه تنظیم نشر آثار امام خمینی، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵
- ↑ برای اطلاع بیشتر از مکروهات اخلاقی در دین اسلام ، ر.ک: کتاب مفاتیح الحياة آية الله عبدالله جوادی آملی و حلیه المتقین محمد تقی مجلسی. همچنین مکروهات فقهی در رساله‌های توضیح المسائل ذیل هر عمل عبادی و معامله‌ای مطرح شده است.