عذاب قبر

÷

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در

نام	عذاب قبر

عذاب قبر از جمله عذابهای دردناک عالم برزخ، طبق روایات بسیاری همین فشار قبر است که بدن انسان بوسیله ی دو جسم فشار داده می شود یکی بدن مثالی و دیگری بدن دنیوی. و در واقع فشار قبر اولین نقطه ی کیفرهای عالم برزخ است. طبق روایات، سخن‌چینی، بی‌دقتی درباره طهارت و نجاست، رفتار نامناسب مرد با همسرش، بداخلاقی با خانواده و سبک‌شمردن نماز، از اسباب عذاب قبر است؛ از سوی دیگر، زیارت امام حسین(ع)، دفن شدن در نجف، محبت اهل بیت پیامبر(ص)، مردن در فاصله ظهر پنجشنبه تا ظهر جمعه و... در برطرف شدن عذاب قبر مؤثر شمرده شده است.

فشار قبر چیست

از جمله عذابهای دردناک عالم برزخ، طبق روایات بسیاری همین فشار قبر است که بدن انسان بوسیله ی دو جسم فشار داده می شود یکی بدن مثالی و دیگری بدن دنیوی. و در واقع فشار قبر اولین نقطه ی کیفرهای عالم برزخ است.

فلسفه فشار قبر

در مورد فلسفه فشار قبر که اعمال آن بر طبق روایات اسلامی حتمی است دو نظر است؛ نظر اول: از آنجایی که وقتی روح از بدن مادی جدا می شود و در یک بدن لطیف و مثالی قرار می گیرد و این بدن مثالی و لطیف در دنیا هم همراه و قرین با همین بدن مادی بوده است و ممزوج و مخلوط با آن، لذا در قبر این جسم مثالی با یک فشار از جسم مادی جدا و کنده می شود و این درد و فشار ناشی و عارض از آن جدایی است.

نظر دوم: این فشار قبر بنا بر روایات برای مؤمنین کفاره ی گناهان و سبک شدن عذاب آخرت آنان است. و برای کافرین هم مکافات اعمال سوء و کفرآمیزشان می باشد.

آیا عقل هم این فشار و عذاب را تأیید می کند

دلیل عقلی نمی توان بر فشار قبر اقامه نمود چنانچه بسیاری از دانشمندان اسلامی بر این باورند اما روایات فراوانی آن را تأیید می کند. مرحوم شیخ مفید می گوید: برای عذاب قبر، دلیل عقلی نیست بلکه مدرک آن روایات بسیاری است که به ما رسیده است که شخص مؤمن، متنعّم و شخص گنه کار معذّب است. خواجه نصیرالدین طوسی نیز در تجرید می نویسد: عذاب قبر مسلم است و اخبار متواتر بر آن دلالت می کند. و همچنین علامه حلی در شرح تجرید آورده است: اجماع مسلمانان بر مسلّم بودن عذاب قبر است.

چه کسانی از فشار قبر در امانند

در روایات زیادی آمده است: کسانی که به بعضی از اعمال خیر، مانند چند حج، یا مداومت بر بعضی از سوره های قرآن و یا بعضی از اذکار داشته باشند از فشار قبر در امانند. و در تفسیر آیه ی شریفه ی «فرحینَ بما اتیهمُ اللهُ من فَضله» مرحوم علامه مجلسی می فرماید: مؤمنین به آنچه که خداوند به آنها عطا کرده در بهشت خوشحالند و همچنین در قبرهایشان. یعنی بواسطه ی ایمان و اعمال نیکشان از فشار قبر و سایر عذابهای آن در امانند.

اگر فشار قبر برای عموم مردم حتمی است کسی که چندین روز به دار آویخته شده فشار قبر او چگونه است؟

این سئوالی است که یکی از صحابه از امام صادق(ع) نمود و حضرتش در جواب فرمود: «انَّ رَبُّ الارض هُوَ ربُّ الهَواء فَیُوحَی الله عزّوجلّ الیَ الهَواء فَیُظغطُهُ ضََغطَة القَبر»، پروردگار زمین همان پروردگار هواست پس خداوند عزّوجل به هوایی که بر او احاطه دارد وحی میکند که از هر طرف بر او فشار وارد کند. و هم چنین است فردی که در دریا غرق شده است و آبهای اطراف بر او فشار خواهند آورد.

آیا عذاب و فشار قبر برای همه است

ابوبصیر می گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا کسی از فشار قبر نجات می یابد؟ فرمود: پناه می برم به خداوند از آن چه بسیار کم است (یعنی افراد کمی از این فشار رهایی می یابند) و حضرت ادامه می دهند، وقتی رقیه دختر رسول اکرم(ص) به دست عثمان شهید شد، رسول اکرم(ص) بر قبر او ایستاده و سر به آسمان بلند کرد و از خداوند تقاضا کرد که او را مورد محبت خود قرار دهد و خداوند او را از فشار قبر معاف کرد: « قال ابو بصیر: سَمعتُ اَبا عبدالله «ع» یقول: ان رُقیه بنت رسول الله «ص» لمّا ماتَت قامَ رسول الله (ص) علی قبرها، فَرَفَعَ یَدَهُ تلقاء السَّماء و دَمَعَت عَینا، فَقالوُ لَهُ، یا رَسول الله انّا قدرَ عَیناکَ رَفَعتَ رَأسَکَ الی السَّماء و دَمَعتَ عَیناکَ، فَقالَ: انّی سَأَلتُ رَبّی ان یَََهَبَ لی رُقیَّةَ من ضَمَّة القَبر: ابو بصیر گفت: که از امام صادق شنیدم که فرمود: رقیه دختر رسول خدا از دنیا رفت، رسول خدا در کنار قبرش ایستاد و دست مبارک به سوی آسمان برافراشت و اشک از چشمانش فر ریخت، اصحاب عرض کردند یا رسول الله(ص) تو را دیدیم که سر بر آسمان برافراشتی و گریستی، فرمود: من ضعف و ناتوانی رقیه ام را می دانستم لذا از پروردگارم خواستم که رقیه ام را از فشار قبر به من ببخشد.

نمونه ای دیگر از فشار قبر برای مؤمنین که در روایات و در تاریخ ثبت شده است، یکی از صحابه رسول الله(ص) بنام سعد بن معاذ است که پیامبر با پای برهنه جنازه اش را تشیع کردند و خود حضرت او را داخل قبر گذاشته و برایش دعا خواندند. مادر سعد در حالی که ناظر بود، عرض کرد: ای سعد این کرامت گوارایت باد. حضرت فرمودند: هم اکنون قبر او را فشار داد. صحابه عرض کردند: یا رسول الله(ص) ما امروز چیزهای عجیبی دیدیم و شنیدیم که دلیل هیچکدام را نمی دانیم اینکه شما با پای برهنه تشیع فرمودید و اینکه با این همه تکریم که کردید فرمودید: قبر سعد او را فشار داد این چگونه ممکن است؟ پیامبر فرمودند: اینکه با پای برهنه تشیع کردم چون هفتاد هزار فرشته برای تشییع بدن سعد آمده بود و اینکه گفتم قبر او را فشار داد چون سعد با خانواده اش خود رفتاری نداشت. روایت دیگری از پیامبر است که می فرماید: «ضَغطَةُ القَبر للمُؤمن کَفّارَة لما کانَ منهُ منَ تَضییع النِّعم»، فشار قبر از برای مؤمن کفاره ی ضایع ساختن نعمتهای خدا توسط خود اوست. لذا مؤمن و کافر دچار این عذاب و فشار قبر می شوند مگر اندکی که از آن رهایی یابند.

آیا قبر هم با میّت حرف میزند=

در روایتی از پیامبر اکرم(ص) منقول است که می فرماید: مرده را وقتی در قبرش می گذارند، قبر به او می گوید: وای بر تو ای فرزند آدم، چه چیز تو را از من غافل ساخت؟ آیا نمی دانستی که من سرای آشوب و تاریکی و تنهایی هستم، چه چیز مرا از یاد تو برد؟ در صورتی که بارها از کنار من گذشتی؟ اگر مرده، شخص صالحی باشد از جانب او به قبر پاسخ می رسد و می گوید: آیا دیدی آن کسی را که امر به معروف و نهی از منکر می کرد؟ سپس قبر می گوید: در این صورت به شکل باغ سرسبز بهشتی می شوم و این موقع جسد او نیز نورانی می شود.

آری قبر با مرده اش سخن می گوید، همانطور وقتی که او زنده بود هر روز با او سخن می گفت ولی زنده ها توانایی شنیدن صدای قبر ندارند. در روایتی دیگر از انس بن مالک منقول است که می گوید: قبر هر روز ده مرتبه صدا می کند و می گوید: ای اولاد آدم سعی در امورات دنیا می کنی و عاقبت در شکم من خواهی آمد، مال حرام می خوری و آخر بدن تو را کرمها می خورند، در پشت من خوشحالی، در حالی که در شکم من محزون خواهی شد، حرام جمع می کنی در حالی که در پشت من آب خواهی شد، تکبّر می کنی در حالی که در پشت من ذلیل خواهی شد، بر روی من با خوشحالی راه می روی در حالی که با اندوه در من خواهی افتاد، در میان جمعیت در پشت من راه می روی در حالی که تنها در شکم من خواهی افتاد.

اعمال نیک انسان، در قبر

از حضرت امام صادق(ع) منقول است که چون مؤمن را داخل در قبر کنند نماز در طرف راست او، زکوة در طرف چپ او، برّ و نیکی و احسان رو به روی او و صبر در ناحیه ای دیگر قرار می گیرد، پس وقتی که دو ملک سئوال بیایند، صبر به نماز و زکات و برّ می گوید: شما صاحب خود را یعنی میّت را نگهداری و مواظبت کنید پس هر گاه عاجز شدید من نزد او هستم.

اثر خیرات و صدقات بر وضعیت میّت در قبر

آن چه که مسلم است انسان بعد از مرگ دست خودش از عمل کوتاه می شود و با اعمالی که از پیش فرستاده چه نیک و چه بد مأنوس و همدم است. ولی با توجه به روایات متعدّدی که از معصومین نقل شده است در می یابیم که اعمال نیکی که به نیّت مرده انجام می گیرد سبب نجات و رهایی او از عذابها و فشارهای قبر است و حتی سبب رهایی او از عذاب آخرت. و بالاتر اینکه خود مردگان از فرزندان و خویشان خود انتظار دارند که به فکر آنها بوده و برایشان صدقات و خیراتی بدهند. چنانچه از لبّ اللباب قطب راوندی مروی است که مردگان در هر شب جمعه می آیند و فریاد می کنند ای اهل من، ای فرزندان من، ای خویشان من، به ما مهربانی کنید، ما را به خاطر بیاورید، ما را فراموش نکنید، بر ما و غربت ما رحم کنید، بدرستیکه ما در زندان تنگی و اندوه و زاری و غم و سختی هستیم به ما رحم کنید و بخل نکنید به دعا و صدقه و شاید خدا به ما رحم کند.

و در جامع الاخبار نیز از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمودند: برای مردگان خود هدیه بفرستید، پس گفتند هدیه مرده ها چیست؟ حضرت فرمود: صدقه و دعا و افزودند: ارواح مؤمنین هر جمعه به آسمان دنیا، مقابل خانه های خود می آیند و با گریه فریاد می کنند این پدر مادر و خویشان و اهل من بر ما مهربانی کنید خدا شما را رحمت کند آن چه در دست ما بود عذاب و حساب آن برای ماست و نفعش برای غیر ما می باشد. پس به یک درهمی یا قرص نانی یا جامه ای به ما مهربانی کنید که خداوند شما را از جامه ی بهشت می پوشاند. آنگاه رسول خدا گریستند. بحدّی که قدرت بر سخن گفتن نداشتند.

و روایت دیگری از حضرت فاطمه زهرا «س» که در وصیت خود به حضرت علی(ع) فرمودند: چون من وفات کردم شما مرا غسل بده و تجهیز کن و بر من نمازگزار و مرا داخل در قبر کن و در لحد بسپار و خاک بر روی من بریز و نزد من بنشین و در مقابل صورتم قرآن و دعای بسیار بخوان، زیرا که آن ساعت، ساعتی است که مرده محتاج به انس گرفتن با زنده است.

و سید بن طاووس «ره» از حضرت رسول(ص) روایت کرده که فرمود: بر میّت ساعتی سخت تر از شب اول قبر نمی گذرد پس مردگان خود را بر صدقه رحم کنید و اگر صدقه نیافتید، نماز گذارید. به این نحو: دو رکعت نماز که در رکعت اول سوره حمد و دو مرتبه توحید و رکعت دوم حمد و ده مرتبه سوره تکاثر و در بعد از نماز بگوید «الّلهم صلّ عَلی مُحمد و آل محمد وابعَث ثَوابَها الی قَبر ذلکَ المیّت فلان بن فلان»، «پس خداوند در همان ساعت هزار ملک به سوی قبر او می فرستد تا او را از تنگی قبر نجات دهند.