confirmed
۸٬۰۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالله بن شیخ المحفوظ بن | '''عبدالله بن شیخ المحفوظ بن بَیّه''' فقیه، واعظ اسلامی، رئیس شورای شریعت [[امارات]] و رئیس مجمع ترویج صلح در [[جوامع مسلمان]] و بنیاد الموطأ در ابوظبی است. شیخ عبدالله بن بیه پیش از استعفا در سال ۲۰۱۳ به عنوان نایب رئیس [[اتحادیه جهانی علمای مسلمان]] خدمت کرد. دانشگاه جرج تاون او را به‌عنوان یکی از ۵۰ شخصیت تأثیرگذار اسلامی جهان برای سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۶ انتخاب کرد. در جایزه جهانی جوانان برای خدمت به فعالیت‌های اسلامی در هفتمین دورۀ خود در [[بحرین]] عنوان «استاد نسل» را به دست آورد. | ||
=تولد و تربیت= | =تولد و تربیت= | ||
در سال ۱۹۳۵ میلادی در تمبادگا در شرق [[موریتانی]] به دنیا آمد، در خانه اهل علم و ورع بزرگ شد و از علم پدرش قاضی شیخ المحفوظ بهره‌مند شد و علوم عربی را از محمد سالم بن الشین و علوم قرآنی را از شیخ بیه بن السالک المسومی آموخت. | |||
=مسئولیت‌ها= | =مسئولیت‌ها= | ||
او برای خواندن درس قضاوت به [[تونس]] سفر کرد و در میان قضات بورسیه مقام اول را به دست آورد. او پس از بازگشت به موریتانی به سمت‌های متعددی از جمله رئیس اداره شریعت در وزارت دادگستری، نایب رئیس وقت دادگاه تجدید نظر، نایب رئیس وقت دیوان عالی کشور و رئیس بخش شریعت دیوان دست یافت. | |||
سپس به عنوان کمیسر عالی امور دینی ریاست جمهوری منصوب شد و در آنجا پیشنهاد تأسیس وزارت امور اسلامی را داد که اولین وزیر این وزارتخانه بود، سپس وزیر آموزش و پرورش پایه و امور مذهبی، سپس وزیر دادگستری و قانون گذاری و حافظ حلقه ها، سپس وزیر منابع انسانی - در رتبه معاون نخست وزیر - و سپس وزیر ارشاد ملی و سازمان های حزبی که شامل وزارتخانه های اطلاعات، فرهنگ، جوانان، ورزش، پست، تلگراف و امور اسلامی، و دبیر دائمی حزب مردم موریتانی، تنها حزب حاکم بود که عضو دفتر سیاسی و کمیته دائمی یک سال پیش آن بود. ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸. | سپس به عنوان کمیسر عالی امور دینی ریاست جمهوری منصوب شد و در آنجا پیشنهاد تأسیس وزارت امور اسلامی را داد که اولین وزیر این وزارتخانه بود، سپس وزیر آموزش و پرورش پایه و امور مذهبی، سپس وزیر دادگستری و قانون گذاری و حافظ حلقه ها، سپس وزیر منابع انسانی - در رتبه معاون نخست وزیر - و سپس وزیر ارشاد ملی و سازمان های حزبی که شامل وزارتخانه های اطلاعات، فرهنگ، جوانان، ورزش، پست، تلگراف و امور اسلامی، و دبیر دائمی حزب مردم موریتانی، تنها حزب حاکم بود که عضو دفتر سیاسی و کمیته دائمی یک سال پیش آن بود. ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸. | ||