سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# اصحاب کهف، | # اصحاب کهف، | ||
# حائلة<ref>همان، ص 183.</ref>. | # حائلة<ref>همان، ص 183.</ref>. | ||
=علت نام‌گذاری= | |||
«سوره کهف» و «سوره اصحاب کهف»؛ كهْف به معناى غار و شكاف كوه است و نام‌گذارى اين سوره به اين دو نام بر اساس آيات نهم تا بيست‌وششم اين سوره است كه داستان [[اصحاب كهف]]، يعنى آن غارنشينان يكتاپرست را مطرح كرده است<ref>همان.</ref>. | |||
«سوره حائلة»؛ به خاطر اينکه اين سوره ميان آتش و قاری حائل مي شود<ref>الموسوعة القرآنية، ج 2، ص 62.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۴
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۰۴، ۲۱ اوت ۲۰۲۲؛
| نام | •سوره کهف |
|---|---|
| شماره سوره | ۱۸ |
| ترتیب نزول | ۶۹ |
| جزء | ۱۵ و ۱۶ |
| مکی/مدنی | مکی |
| تعداد آیات | ۱۱۰ |
| تعداد کلمات | ۱۵۸۹ |
| تعداد حروف | ۶۵۵۰ |
سوره کَهْفْ هجدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء پانزدهم و شانزدهم قرآن. کهف به معنای غار است و دلیل نام‌گذاری این سوره به کهف وجود داستان اصحاب کهف در آن آمده است. اعتقاد به حق و انجام عمل صالح از توصیه‌های این سوره به مردم است. داستان اصحاب کهف، داستان موسی و بنده‌ای از بندگان خدا (خضر)، حکایت ذوالقرنین و داستان باغستان دو نفر، از مهمترین حکایاتی است که در این سوره بیان شده است. گفته شده سوره کهف هنگامی نازل شد که عده‌ای از قریش قصد آموختن مسائلی از یهودیان برای آزمودن پیامبر(ص) را داشتند. این مسائل، پرسش از سه داستان گفته‌شده و زمان برپایی قیامت بود.
كهف
غار وسيع[۱].
مفهوم کلی سوره
- اثبات رستاخير؛
- نمونه هاى عينىعا معاد، مثل زنده شدن اصحاب كهف؛
- عبرت آموزى از سرگذشت پيشينيان؛
- آداب تعليم و تربيت[۲].
اسامی سوره
- کهف،
- اصحاب کهف،
- حائلة[۳].
علت نام‌گذاری
«سوره کهف» و «سوره اصحاب کهف»؛ كهْف به معناى غار و شكاف كوه است و نام‌گذارى اين سوره به اين دو نام بر اساس آيات نهم تا بيست‌وششم اين سوره است كه داستان اصحاب كهف، يعنى آن غارنشينان يكتاپرست را مطرح كرده است[۴].
«سوره حائلة»؛ به خاطر اينکه اين سوره ميان آتش و قاری حائل مي شود[۵].