سید جمال‌الدین گلپایگانی: تفاوت میان نسخه‌ها

سید جمال‌الدین گلپایگانی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۳

۳٬۲۲۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۰ اوت ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۳٬۶۲۶

ویرایش

@@ خط ۶۳: / خط ۶۳: @@
 =حوزه نجف و سامرا=
-سید جمال الدین در جمادی الاخر 1319 هـ . ق. آهنگ [[نجف اشرف]] كرد. وی زمانی كه در اصفهان بوده احتمالاً به درجه [[اجتهاد]] رسیده بود<ref>ه نقل يكي از بستگان وي.</ref>.
+سید جمال الدین در جمادی الاخر 1319 هـ . ق. آهنگ [[نجف اشرف]] كرد. وی زمانی كه در اصفهان بوده احتمالاً به درجه [[اجتهاد]] رسیده بود<ref>ه نقل یكی از بستگان وی.</ref>.
 او هنگامی كه عازم [[نجف]] بوده در مسیر خود از گلپایگان گذشت و مورد استقبال علمای آن دیار قرار گرفت و در اوایل [[ماه رمضان]] سال 1319 هـ . ق. وارد نجف اشرف گردید. وی در نخستین روزهای ورود به نجف، در درس آخوند [[ملا محمد كاظم خراسانی]] حاضر شد و خارج [[فقه]] و [[اصول]] را در حوزه درس او فراگرفت. وی دو دوره خارج اصول را پیش آخوند خراسانی گذراند كه یك دوره آن را تقریر نمود و هنگامی كه دولت [[بعث عراق]] در اوایل [[انقلاب اسلامی]] ایرانیان را از [[عراق]] بیرون كرد، آن نوشته‌ها مفقود گردید. ولی هم اكنون بعضی از تقریرات او در دست بستگان نزدیك وی موجود است.
-او علاوه بر شركت در درس آخوند خراسانی، از درس [[حاج آقا رضا همدانی]] و [[سید محمد كاظم یزدی]] نیز بهره جست<ref>ميرزا محمد تقي شيرازي، سروش استقلال، محمد اصغري نژاد، سازمان تبليغات اسلامي، چ اول، 1373، ص 43.</ref>.
+او علاوه بر شركت در درس آخوند خراسانی، از درس [[حاج آقا رضا همدانی]] و [[سید محمد كاظم یزدی]] نیز بهره جست<ref>میرزا محمد تقی شیرازی، سروش استقلال، محمد اصغری نژاد، سازمان تبلیغات اسلامی، چ اول، 1373، ص 43.</ref>.
 هم چنین از انفاس ملكوتی آقای [[شیخ هادی طهرانی]]، آخوند [[ملاعلی نهاوندی]]، [[شیخ محمد بهاری]] و [[سید ابوتراب خوانساری]] نیز استفاده كرد. مدتی هم در [[سامرا]]، در درس [[آیت الله محمد تقی شیرازی]] شركت نمود و بخش زیادی از تقریرات او را به رشته تحریر در آورد و سپس به نجف بازگشت.
 سرانجام در سال 1329 هـ . ق. آخوند خراسانی دار فانی را وداع گفت و سید جمال الدین كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود و در درس هیچ كس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه [[آیت الله میرزا حسین غروی نائینی]] گردید. شركت سید جمال الدین در درس [[آیت الله نائینی]]، عامل بزرگی برای شركت علما و فضلای [[حوزه علمیه نجف]] در درس ایشان شد. شركت او در درس آیت الله نائینی باعث تعجب خیلی از علمای نجف شد، چون او، خود یكی از استوانه‌های حوزه نجف بود. در واقع، او به عنوان مشاور علمی نائینی بوده است یعنی مرحوم نائینی از وجود ایشان استفاده می‌نمود، آنچه مؤید این مطلب است اجازه اجتهادی است كه مرحوم نائینی به ایشان داده و از ایشان به عنوان [[حجت الاسلام]] یاد كرده و این در حالی است كه مرحوم نائینی چنین عنوانی را برای كمتر كسی به كار برده و شاید برای هیچ كدام از شاگردانش به كار نبرده است.
-چنانچه در اجازه‌ای كه به آیت الله [[سید ابوالقاسم خویی]] داده است و در ابتدای كتاب اجود التقریرات آمده و هم چنین اجازه‌ای كه به شیخ [[محمد علی كاظمی خراسانی]] داده است كه در ابتدای كتاب فوائد الاصول آمده، عنوان [[ثقه الاسلام]] را به كار برده است. نائینی در پایان اجازه‌ای كه به سید جمال الدین داده، از او استمداد می‌كند كه برایش [[دعا]] كند<ref>به نقل از يكي از بستگان سيد جمال الدين كه اسناد آن نزد وي موجود است.</ref>.
+چنانچه در اجازه‌ای كه به آیت الله [[سید ابوالقاسم خویی]] داده است و در ابتدای كتاب اجود التقریرات آمده و هم چنین اجازه‌ای كه به شیخ [[محمد علی كاظمی خراسانی]] داده است كه در ابتدای كتاب فوائد الاصول آمده، عنوان [[ثقه الاسلام]] را به كار برده است. نائینی در پایان اجازه‌ای كه به سید جمال الدین داده، از او استمداد می‌كند كه برایش [[دعا]] كند<ref>به نقل از یكی از بستگان سید جمال الدین كه اسناد آن نزد وی موجود است.</ref>.
 سید جمال الدین حدود 30 سال در درس میرزای نائینی شركت نمود و تقریرات زیادی از درس‌های او را به رشته تحریر درآورد. آقا جمال می‌فرمود: «من یك طاقچه تقریرات درس آقای نائینی را دارم<ref>مجله حوزه، شماره 30، ص 42، سال 1367.</ref>.»
-وی هیچ گاه ازتهذیب نفس غافل نبود و در این وادی از انفاس قدسیه آیت الله [[سید مرتضی كشمیری]] و آیت الحق [[سید احمد كربلایی]] بهره‌ها برد و از اشارت عارف كامل، حاج شیخ [[علی محمد نجف آبادی]] همواره بهره‌مند بود تا این كه حائز رتبه‌ای از كرامات گردید<ref>پيام حوزه، ش 8، ص 81.</ref>.
+وی هیچ گاه ازتهذیب نفس غافل نبود و در این وادی از انفاس قدسیه آیت الله [[سید مرتضی كشمیری]] و آیت الحق [[سید احمد كربلایی]] بهره‌ها برد و از اشارت عارف كامل، حاج شیخ [[علی محمد نجف آبادی]] همواره بهره‌مند بود تا این كه حائز رتبه‌ای از كرامات گردید<ref>پیام حوزه، ش 8، ص 81.</ref>.
+=شاگردان=
+پس از رحلت آیت الله نائینی، آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی به تدریس دروس خارج فقه و اصول پرداخت. تعداد زیادی از فضلای ایرانی، نجفی و لبنانی در درس او شركت می‌كردند كه اكثر آنها به درجه اجتهاد رسیدند. اینك به معرفی شماری از شاگردان او می‌پردازیم:
+# [[آیت الله احمد فیاض]]: (متولد 1324 هـ.) وی كه از مدرسین پرصلابت و استوار حوزه علمیه اصفهان و از معدود باقی مانده‌های دوران شكوه اصفهان است و مدت‌ها از محضر حاج آقا جمال بهره‌ها برد، او درباره استادش چنین می‌فرماید: «ایشان (حاج آقا جمال) درس خارج می‌گفت، اهل ریاضت نفس و اخلاق بوده لذا تأثیر نفسش فوق العاده بود و شاگردانش از ایشان بهره‌ها می‌بردند. وقتی می‌خواستم از نجف برگردم، فرمود: می‌روی، ولی پشیمان می‌شوی. گفتم: بر می‌گردم. فرمود:‌ معلوم نیست. اتفاقاً همین جوری شد و پشیمان شدم، زیرا فقه و اصول نجف قوی‌تر بود و به درس و بحث بهتر می‌رسیدیم، اما چون مادرم با من بود، اصرار داشت كه آب و هوای نجف به من نمی‌سازد، لذا مجبور شدم كه برگردم<ref>مجله حوزه، شماره 18، دي 1365، ص 29.</ref>.»
+#
+# آیت الله حاج [[شیخ حیدر علی محقق]] (1326 ـ 1421 هـ . ق) كه از بزرگان معاصر و از اساتید حوزه اصفهان بودند.
+# آیت الله سید محمد جمال هاشمی گلپایگانی.
+# آیت الله حاج سید احمد گلپایگانی (1334 ـ 1412 هـ . ق.).
+# علامه محمد حسین حسینی طهرانی (1305 ـ 1374 هـ. ش.).
+# آیت الله شیخ حسن صافی اصفهانی (1298 ـ 1374 هـ. ش.).
+# آیت الله سید علی گلپایگانی.
+# آیت الله العظمی [[لطف الله صافی گلپایگانی]].
+# آیت الله ریحان الله نخعی.
+# شیخ محمد تقی بن شیخ صالح بن شیخ عبدالحسن بن الشیخ راضی.
+# آیت الله سید مرتضی حسینی فیروزآبادی كه [[اخلاق]] و [[عرفان]] را نزد آیت الله سید جمال گلپایگانی كسب كرد.
+# آیت الله شیخ [[محمد حسین كلباسی اصفهانی]] (1323 ـ 1418 هـ . ق).
+# آیت الله حاج شیخ محمد علی احمدیان نجف آبادی (متوفا: 1417 هـ . ق).
+# آیت الله شیخ عباس خالصی خراسانی (1289 ـ 1378 هـ. ش).
+# آیت الله شیخ عبدالله مجد فقیهی بروجردی (1302 ـ 1379 هـ. ش).
+# آیت الله [[شیخ مهدی حائری تهرانی]] (1304 ـ 1379 هـ. ش)<ref>استفاده از چندين شماره مجله آينه پژوهش.</ref>.
 =پانویس=