'''غیاثیه''' طایفه ای منسوب به غیاث نامى هستند که مردى ادیب و شاعر بود و کتابى در اصول [[اسماعیلیه]] موسوم به «بیان» نوشته و معنى وضو و نماز و روزه و دیگر احکام را بر طریق «باطنیه» بیان کرده و مى گوید: مراد شارع همین است و آنچه عوام فهمیدند، محض خطا و غلط است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347</ref> <ref>دهلوی شاه عبدالعریز، تحفه اثنىعشریه، ، چاپ سنگى نول کشور، سال 1896 میلادی، ص 9</ref>
'''غیاثیه''' طایفهای منسوب به غیاث نامی هستند که مردی ادیب و شاعر بود و کتابی در اصول [[اسماعیلیه]] موسوم به «بیان» نوشته و معنی وضو و نماز و روزه و دیگر احکام را بر طریق «باطنیه» بیان کرده و میگوید: مراد شارع همین است و آنچه عوام فهمیدند، خطا و غلط است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347</ref> <ref>دهلوی شاه عبدالعریز، تحفه اثنىعشریه، ، چاپ سنگى نول کشور، سال 1896 میلادی، ص 9</ref>
=پانویس=
=پانویس=
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۶
غیاثیه طایفهای منسوب به غیاث نامی هستند که مردی ادیب و شاعر بود و کتابی در اصول اسماعیلیه موسوم به «بیان» نوشته و معنی وضو و نماز و روزه و دیگر احکام را بر طریق «باطنیه» بیان کرده و میگوید: مراد شارع همین است و آنچه عوام فهمیدند، خطا و غلط است. [۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 347
↑دهلوی شاه عبدالعریز، تحفه اثنىعشریه، ، چاپ سنگى نول کشور، سال 1896 میلادی، ص 9