ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
|حدود 315هجری | |حدود 315هجری | ||
|- | |- | ||
|استادان | |استادان | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
|ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل | |ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی | ||
|- | |- | ||
|آثار | |آثار | ||
|ندارد | |ندارد | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] و [[مذهب]] | |[[دین]] و [[مذهب]] | ||
|[[اسلام]] • [[تشیع]] | |[[اسلام]] • [[تشیع]] | ||
|- | |- | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری'''، (000 – حدود 315ق) [[محدث]] [[شیعی]] در اوایل سده چهارم. وی اهل [[نیشابور]] و پرورش یافته آنجاست. پس از عزیمت به [[عراق]] در [[كوفه]] نزد | '''ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری'''، (000 – حدود 315ق) [[محدث]] [[شیعی]] در اوایل سده چهارم. وی اهل [[نیشابور]] و پرورش یافته آنجاست. پس از عزیمت به [[عراق]] در [[كوفه|کوفه]] نزد کسانی چون «ابوجعفر بن سری» و «ابونصر بن موسی بن ایوب خلال» به استماع حدیث پرداخت. | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، محدث شیعی در اوایل سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. اما بر اساس حدس و گمان و به گواه آشنایی با برخی از شاگردان او، می‌توان مرگ | ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، محدث شیعی در اوایل سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. اما بر اساس حدس و گمان و به گواه آشنایی با برخی از شاگردان او، می‌توان مرگ وی را در اوایل سده چهارم حدود 315هجری تخمین زد. وی اهل نیشابور و پرورش یافته آنجاست. سپس وارد عراق شد و در کوفه نزد کسانی چون [[ابوجعفر بن سری]] و [[ابونصر بن موسی بن ایوب خلال]] به استماع [[حدیث]] پرداخت. شاگرد او [[ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سكونی|ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی]](م.ح354ق) است که خود از [[محدثان]] سرشناس کوفه و استاد [[شیخ صدوق]](م381ق) بوده است. برخی از [[روایات]] او در باره [[واقعه غدیر]]، از طریق همین شاگردش نقل شده است. از او گزارش بیشتری در منابع نیامده است. گفتنی است نام او با معاصر هموطنش «ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری»(م362ق) معروف به «ابراهیم مزکی» و استاد [[حاكم نیشابوری|حاکم نیشابوری]](م405ق) مشترک است. | ||
=استادان= | =استادان= | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
شاگرد او «ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل | شاگرد او «ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی»(م.ح354ق) است. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
وی | وی کتاب یا رسالهای نداشته است. | ||
=منابع= | =منابع= | ||
# امالی شیخ صدوق، ص50 حدیث 2؛ | #امالی شیخ صدوق، ص50 حدیث 2؛ | ||
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛ | #طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛ | ||
# | #المستدرک، حاکم نیشابوری، ج2ص454، و ج3ص426. | ||
[[رده:عالمان | [[رده: عالمان]] | ||
[[رده: | [[رده: عالمان شیعه]] | ||
[[رده: محدثان]] | |||
[[رده: محدثان شیعه]] | |||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹
| نام | ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری |
|---|---|
| زاده | اوایل سده چهارم • نیشابور |
| درگذشت | حدود 315هجری |
| استادان | ابوجعفر بن سری • ابونصر بن موسی بن ایوب خلال |
| شاگردان | ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی |
| آثار | ندارد |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، (000 – حدود 315ق) محدث شیعی در اوایل سده چهارم. وی اهل نیشابور و پرورش یافته آنجاست. پس از عزیمت به عراق در کوفه نزد کسانی چون «ابوجعفر بن سری» و «ابونصر بن موسی بن ایوب خلال» به استماع حدیث پرداخت.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، محدث شیعی در اوایل سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. اما بر اساس حدس و گمان و به گواه آشنایی با برخی از شاگردان او، می‌توان مرگ وی را در اوایل سده چهارم حدود 315هجری تخمین زد. وی اهل نیشابور و پرورش یافته آنجاست. سپس وارد عراق شد و در کوفه نزد کسانی چون ابوجعفر بن سری و ابونصر بن موسی بن ایوب خلال به استماع حدیث پرداخت. شاگرد او ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی(م.ح354ق) است که خود از محدثان سرشناس کوفه و استاد شیخ صدوق(م381ق) بوده است. برخی از روایات او در باره واقعه غدیر، از طریق همین شاگردش نقل شده است. از او گزارش بیشتری در منابع نیامده است. گفتنی است نام او با معاصر هموطنش «ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری»(م362ق) معروف به «ابراهیم مزکی» و استاد حاکم نیشابوری(م405ق) مشترک است.
استادان
از «ابوجعفر بن سری» و «ابونصر بن موسی بن ایوب خلال» به استماع حدیث پرداخت.
شاگردان
شاگرد او «ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی»(م.ح354ق) است.
آثار
وی کتاب یا رسالهای نداشته است.
منابع
- امالی شیخ صدوق، ص50 حدیث 2؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛
- المستدرک، حاکم نیشابوری، ج2ص454، و ج3ص426.