confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
ابوطيب رازي، (000 – حدود 350ق) متكلم، فقيه و محدث شيعي. نام او در منابع به چشم نميخورد و تنها از روي كنيهاش شناسايي ميشود. ولادت و زادگاه او روشن نيست. وفات او در اواسط سده چهارم(حدود 350ق) اتفاق افتاد زيرا شاگرد او در 358هجري درگذشت، از اين‌رو درنظر گرفتن مرگ او در اواسط سده چهارم بعيد به نظر نمي‌رسد. وي به دليل اينكه مدت زيادي در «ري» اقامت داشت و به همين سبب شهرت او «رازي» است، محتمل است محل وفات او نيز در ري بوده باشد. از دوران كودكي و محل پرورش او اطلاعي نداريم. بخشي از حيات علمي او در بغداد سپري شد ولي روشن نيست در آنجا نزد چه كسي درس خوانده است. از شاگردان معروف او «ابومحمد حسن بن حمزه طبري»(م358ق) است كه صاحبنظران به دليل حسن سابقهي شاگردش، وي را نيز قابل اعتماد معرفي نمودهاند. وي متكلمي چيرهدست بود. اعتقادات كلامي او برخاسته از مذهب «مرجئه» بود كه قائل به اصالت عقيده و كافي بودن ايمان قلبي هستند. از كساني كه با وي همروزگار بودهاند ميتوان «محمد بن علي عبدكي» معروف به «ابن عبدك جرجاني»(م.ب360ق) و «ابومنصور صرام»(م.ح350ق) را نام برد كه در مباحث كلامي با وي مخالفت كرده و به مذهب «وعيد»(خلود در آتش و عقاب ابدي صاحبان گناهان كبيره) گرايش داشتند. وي كتابهاي زيادي در باب امامت، فقه و حديث تأليف نمود كه اكنون نام و نشاني از آنها نيست. همچنين كتابي با عنوان «زياره الامام الرضا(ع)» در باره فضيلت و معجزات آن امام نوشته كه به دويست ورقه ميرسيد. | |||
[[رده:عالمان مسلمان]] | [[رده:عالمان مسلمان]] | ||
[[رده:محدث شیعی]] | [[رده:محدث شیعی]] | ||