جبلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''جبلیه''' فرقه‌اى از «[[غلاة]]» نصیریه ([[علوی|علوى]]) بودند که پیشواى ایشان در جبل [[لبنان]] ادعاى [[مهدویت]] کرد.
'''جبلیه''' فرقه‌ای از «[[غلاة]]» نصیریه ([[علوی|علوی]]) بودند که پیشوای ایشان در جبل [[لبنان]] ادعای [[مهدویت]] کرد.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای [[مهدویت]] کرد و خود را [[محمد (ص)]] و [[علی (ع)]] و گاهی [[مهدی (عج)]] خواند و جماعتی از [[نُصیریه]] را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز مى‌دانستند. جبلیه به سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به دست لشکریان طرابلس قتل عام و پراکنده شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است. <ref>با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ  اول، ص 137</ref>
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای [[مهدویت]] کرد و خود را [[محمد (ص)]] و [[علی (ع)]] و گاهی [[مهدی (عج)]] خواند و جماعتی از [[نُصیریه]] را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. جبلیه به سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به دست لشکریان طرابلس قتل عام و پراکنده شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است. <ref>با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ  اول، ص 137</ref>


==پانویس==  
==پانویس==  


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]
ّ
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۵

جبلیه فرقه‌ای از «غلاة» نصیریه (علوی) بودند که پیشوای ایشان در جبل لبنان ادعای مهدویت کرد.

تاریخچه

سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای مهدویت کرد و خود را محمد (ص) و علی (ع) و گاهی مهدی (عج) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. جبلیه به سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به دست لشکریان طرابلس قتل عام و پراکنده شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است. [۱]

پانویس

  1. با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137