confirmed، مدیران
۳۳٬۸۴۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن حسن بن سعید بن عثمان'''، (حدود250 – قبل 333ق)ابوعبدالله قرشی اهوازی كوفی. [[محدث]] [[شیعی]]. پدرش از عالمان حدیث است كه از «حصین بن مخارق سلولی» روایاتی در باره فضیلت [[علی علیه السلام]] دارد. عربی اصیل و از تبار قریشیان [[مدینه]] بوده است. در بغداد شاگردان چندی تربیت نمود كه در میان آنان، برخی از رجال اهلسنت نیز دیده میشوند. از شاگردان او «ابن عقده كوفی» است كه در در بغداد سكونت داشته است. از شاگردان [[سنی]] او «عمر بن حسن بغدادی» است كه در چند مورد از وی در باره فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام نقل حدیث كرده است. | |||
احمد بن حسن بن سعید بن | |||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۲: | ||
احمد بن حسن بن سعید بن عثمان، ابوعبدالله قرشی اهوازی كوفی. محدث شیعی. در بعضی از روایات(شواهد التنزیل، ج2ص463) از او با لقب «خزاز» یاد شده است كه در این صورت ممكن است وی در به عمل آوردن پوست خز و فروش آن دست داشته و از این راه كسب درآمد میكرده است. | احمد بن حسن بن سعید بن عثمان، ابوعبدالله قرشی اهوازی كوفی. محدث شیعی. در بعضی از روایات(شواهد التنزیل، ج2ص463) از او با لقب «خزاز» یاد شده است كه در این صورت ممكن است وی در به عمل آوردن پوست خز و فروش آن دست داشته و از این راه كسب درآمد میكرده است. | ||
وفات او پیش از 333هجری و احتمالاً در بغداد روی داد، زیرا از شاگردان او «ابن عقده كوفی» است كه در 333هجری وفات یافته و در بغداد سكونت داشته است. ولادت او با توجه به اینكه وی در منابع، جزء سالخوردگان به شمار نیامده است، میتواند حدود | وفات او پیش از 333هجری و احتمالاً در [[بغداد]] روی داد، زیرا از شاگردان او «ابن عقده كوفی» است كه در 333هجری وفات یافته و در بغداد سكونت داشته است. ولادت او با توجه به اینكه وی در منابع، جزء سالخوردگان به شمار نیامده است، میتواند حدود 250[[هجری]] بوده باشد. وی در [[كوفه]] پرورش یافت و احتمالاً زادگاه او نیز همانجا بوده است. از نسبت «قرشی» بر میآید كه وی عربی اصیل و از تبار قریشیان مدینه بوده است. پدرش از عالمان [[حدیث]] است كه از [[حصین بن مخارق سلولی]] روایاتی در باره فضیلت علی علیه السلام دارد. قرائن حاكی از آن است كه وی بیشترین معلومات خود را نزد پدرش اخذ نموده است، زیرا علی‌رغم روایات و گزارشات فراوان او، هیچگاه از غیر پدرش چیزی نقل نكرده است. وی پس از اینكه نزد پدرش بهرههای فراوان برد، به بغداد آمد و شاگردان چندی تربیت نمود كه در میان آنان، برخی از رجال [[اهلسنت]] نیز دیده میشوند. از شاگردان سنی او «عمر بن حسن بغدادی» است كه در چند مورد از وی در باره فضیلت امیرالمؤمنین نقل علیه السلام حدیث كرده است. | ||
وی در سلسله اسناد بعضی از احادیث، لقب «اهوازی» نیز دارد، از اینرو ممكن است مدتی در اهواز بسر میبرده است. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت اما به گواه اینكه سلسله احادیثی كه وی از پدرش نقل می‌كند بعضاً به | وی در سلسله اسناد بعضی از احادیث، لقب «اهوازی» نیز دارد، از اینرو ممكن است مدتی در [[اهواز]] بسر میبرده است. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت اما به گواه اینكه سلسله احادیثی كه وی از پدرش نقل می‌كند بعضاً به [[زیدبن علی علیه السلام]] متصل است و همچنین با توجه به اینكه شاگردان او «ابن عقده كوفی» و «ابوالفرج اصفهانی»(م356ق) احتمالاً بر مذهب [[زیدیه]] پایبندی داشتند، چنین گمان میرود كه او نیز [[شیعه زیدی]] بوده است. [[نجاشی]] نام او را در [[رجال]] خود، جزء نویسندگان شیعه ذكر نموده و ضمن اینكه كتاب «النوادر»(تازههای حدیث) را بدو منسوب دانست، احتمال داده است كه این كتاب از جمله كتابهای پایه و در ردیف اصول چهارصدگانه شیعه بوده باشد. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
ابن عقده | [[ابن عقده كوفی]]، [[ابوالفرج اصفهانی]] و [[عمر بن حسن بغدادی]] که سنی بوده ولی در چند مورد از وی در باره فضیلت [[امیرالمؤمنین علیه السلام]] نقل [[حدیث]] كرده است. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
كتاب النوادر(تازههای حدیث) را گفته شده از احمد بن حسن بن سعید بن عثمان می‌باشد. | [[كتاب النوادر]](تازههای حدیث) را گفته شده از احمد بن حسن بن سعید بن عثمان می‌باشد. | ||
=منابع= | =منابع= | ||