محکمه اولی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محکمه اولى''' یا داورى خواهان نخست؛ اوّلین فرقه از [[خوارج]] اند که از فرمان [[حضرت على (ع)]]  سرباز زدند.

نشوان الحمیرى مى‌نویسد: آنان را از این جهت محکمه خواندند که تحکیم را در [[جنگ صفین]] انکار کردند و گفتند: لا حکم الّا للّه. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393</ref> البته برخی از منابع، <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref> محکمه را «حکمیه» خوانده‌اند و می‌گویند که آنان کسانى بودند که در جنگ صفین بر حضرت على (ع) شوریده و گفتند که حکمى جز حکم خدا نیست و حکمى نیز براى مردمان نمى‌‏باشد.  

نوشته‌اند نخستین کسى که از محکمه اولی از فرمان امام سرباز زد، عروة بن حدیر برادر مرداس خارجى بود. برخى یزید بن عاصم محاربى را نام بردند و می‌گویند که در جنگ صفین چون موافقت دو لشکر را بر داورى میان حضرت على (ع) و [[معاويه|معاویه]] اعلام کردند، مردى‏ ربیعى از بنى یشکر که در جنگ از همراهان حضرت على (ع) بود بر لشکر معاویه تاخت و تعدادی از نفرات لشکر را کشت و سپس به طرف یاران امام هجوم آورد و مردی از آنان را از پای درآورد و با فریاد بلند گفت که بدانید: من على (ع) و معاویه را از خلافت برداشتم و از حکم هر دوى ایشان بیزارى مى‏‌جویم. این را گفت و دوباره بر یاران حضرت على (ع) تاخت تا آن که کشته شد.