ابراهیم بن خالد مقری كسایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''ابراهیم بن خالد مقری كسایی'''، (000 – حدود 305ق) از راویان [[شیعه]] در نیمه نخست قرن چهارم هجری. در[[کوفه]] بدنیا آمد و | '''ابراهیم بن خالد مقری كسایی'''، (000 – حدود 305ق) از راویان [[شیعه]] در نیمه نخست قرن چهارم هجری. در[[کوفه]] بدنیا آمد و همانجا تا پایان عمر زندگی کرد. | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
ابراهیم بن خالد مقری كسایی، (000 – حدود 305ق) از راویان شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. وی احتمالاً در كوفه دیده به جهان گشود و زندگی را در | ابراهیم بن خالد مقری كسایی، (000 – حدود 305ق) از راویان شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. وی احتمالاً در كوفه دیده به جهان گشود و زندگی را در همانجا به سر آورده است. سال تولد و وفات او در دست نیست. [[شیخ صدوق]](م381ق) در [[أمالی]] با دو واسطه از او نقل [[حدیث]] میكند و این مطلب گویای آن استكه وی با شیخ صدوق، فاصله زمانی زیادی داشته است، بنابراین می‌توان او را از راویان حدیث در اوایل سده چهارم دانست. در منابع رجالی اشارهای به شرح حال او نشده است. وی از [[عبدالله بن داهر رازی]] روایتی در فضیلت كوفه دارد كه این روایت را «محمدبن جعفر» معروف به [[ابن تبان]] از او نقل كرده است. | ||
=لقب= | =لقب= | ||
وی ساكن كوفه بود و در | وی ساكن كوفه بود و در آنجا پرورش یافت. در قرائت [[قرآن]] دستی داشت و لقب او به عنوان '''قاری قرآن''' مشهور بود. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۸
| نام | ابراهیم بن خالد مقری كسایی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | قاری قرآن |
| زاده | اوایل سده چهارم • کوفه |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | روای حدیث |
ابراهیم بن خالد مقری كسایی، (000 – حدود 305ق) از راویان شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. درکوفه بدنیا آمد و همانجا تا پایان عمر زندگی کرد.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن خالد مقری كسایی، (000 – حدود 305ق) از راویان شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. وی احتمالاً در كوفه دیده به جهان گشود و زندگی را در همانجا به سر آورده است. سال تولد و وفات او در دست نیست. شیخ صدوق(م381ق) در أمالی با دو واسطه از او نقل حدیث میكند و این مطلب گویای آن استكه وی با شیخ صدوق، فاصله زمانی زیادی داشته است، بنابراین می‌توان او را از راویان حدیث در اوایل سده چهارم دانست. در منابع رجالی اشارهای به شرح حال او نشده است. وی از عبدالله بن داهر رازی روایتی در فضیلت كوفه دارد كه این روایت را «محمدبن جعفر» معروف به ابن تبان از او نقل كرده است.
لقب
وی ساكن كوفه بود و در آنجا پرورش یافت. در قرائت قرآن دستی داشت و لقب او به عنوان قاری قرآن مشهور بود.
آثار
از او هیچ كتابی معرفی نشده است.
منابع
- أمالي شيخ صدوق، ص298حديث334؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2.