معاذیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]') |
(←عقاید) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''معاذیه''' از فرق «[[مرجئه]]» پیروان | '''معاذیه''' از فرق «[[مرجئه]]» پیروان یحیی‌بن‌معاذ رازی بودند. | ||
==شرح حال موسس== | == شرح حال موسس == | ||
یحیی‌بن‌معاذ از زاهدان [[صوفی]] مسلک و از روسای طریقت ایرانی در [[قرن سوم هجری قمری]] بود. او از مردم ری بود که در بلخ می‌زیست و در نیشابور درگذشت. | |||
وی عارفی اندرزگو در روزگار خود بود. در سفرش به [[بغداد]]، مشاهیر صوفیه و عابدان بزرگ گرد او جمع شده برایش منبری آماده کردند تا به مواعظش گوش دهند. از ابن معاذ جملات و اشارات زیبایی به یادگار مانده است. از جمله می‌گفت: «سخن خوب، خوب است و بهتر از آن، معنای آن است و بهتر از معنایش، عمل به آن است و بهتر از عمل به آن، پاداش عمل به آن است و از آن بالاتر و بهتر، خشنودی کسی است که این عمل برای او انجام شده است». | |||
== عقاید == | |||
معاذیه معتقد بودند که خدای متعال به جهت جود فضل و رحمتی که دارد، کسی را به جهت گناهش عذاب نمی‌کند مگر که آن گناه مستوجب [[کفر]] شود<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>مقدسی مطهر بن طاهر؛ البدء و التاريخ؛ با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 145.</ref>،<ref>ابن خلکان، احمد بن محمد؛ وفیات الاعیان، ج۶، ص۱۶۵؛ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله؛ حلیة الاولیاء؛ ج۱۰، ص۵۱.</ref>،<ref>ذهبی؛ محمد بن احمد؛ العبر، ج۱، ص۳۷۱.</ref>،<ref>ابن عماد حنبلی؛ عبدالحی بن احمد؛ شذرات الذهب، ج۳، ص۲۶۰.</ref>،<ref>زرکلی؛ خیرالدین؛ الاعلام؛ ج۸، ص۱۷۲.</ref>. | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
[[رده: فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۰
معاذیه از فرق «مرجئه» پیروان یحیی‌بن‌معاذ رازی بودند.
شرح حال موسس
یحیی‌بن‌معاذ از زاهدان صوفی مسلک و از روسای طریقت ایرانی در قرن سوم هجری قمری بود. او از مردم ری بود که در بلخ می‌زیست و در نیشابور درگذشت. وی عارفی اندرزگو در روزگار خود بود. در سفرش به بغداد، مشاهیر صوفیه و عابدان بزرگ گرد او جمع شده برایش منبری آماده کردند تا به مواعظش گوش دهند. از ابن معاذ جملات و اشارات زیبایی به یادگار مانده است. از جمله می‌گفت: «سخن خوب، خوب است و بهتر از آن، معنای آن است و بهتر از معنایش، عمل به آن است و بهتر از عمل به آن، پاداش عمل به آن است و از آن بالاتر و بهتر، خشنودی کسی است که این عمل برای او انجام شده است».
عقاید
معاذیه معتقد بودند که خدای متعال به جهت جود فضل و رحمتی که دارد، کسی را به جهت گناهش عذاب نمی‌کند مگر که آن گناه مستوجب کفر شود[۱]،[۲]،[۳]،[۴]،[۵]،[۶].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ مقدسی مطهر بن طاهر؛ البدء و التاريخ؛ با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 145.
- ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد؛ وفیات الاعیان، ج۶، ص۱۶۵؛ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله؛ حلیة الاولیاء؛ ج۱۰، ص۵۱.
- ↑ ذهبی؛ محمد بن احمد؛ العبر، ج۱، ص۳۷۱.
- ↑ ابن عماد حنبلی؛ عبدالحی بن احمد؛ شذرات الذهب، ج۳، ص۲۶۰.
- ↑ زرکلی؛ خیرالدین؛ الاعلام؛ ج۸، ص۱۷۲.