احمد بن محمد بن عمار کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = احمد بن محمد بن عمار کوفی | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | نام = احمد بن محمد بن عمار کوفی | نام‌های دیگر = شیخ الاصحاب | سال تولد = | تاریخ تولد = | محل تولد = کوفه | سال درگذشت = | تاریخ درگذشت = 346 هجری | محل درگذش...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن محمد بن عمار کوفی
| عنوان = احمد بن محمد بن عمار کوفی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
| نام = احمد بن محمد بن عمار کوفی
| نام = احمد بن محمد بن عمار کوفی
| نام‌های دیگر = شیخ الاصحاب
| نام‌های دیگر = شیخ الاصحاب
خط ۹: خط ۸:
| محل تولد = کوفه
| محل تولد = کوفه
| سال درگذشت =  
| سال درگذشت =  
| تاریخ درگذشت = 346 هجری
| تاریخ درگذشت = 346 ق
| محل درگذشت = [[کوفه]]
| محل درگذشت = [[کوفه]]
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن عمار |حسن بن محمد قطعی |ابوموسی ضریر بجلی }}
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن عمار |حسن بن محمد قطعی |ابوموسی ضریر بجلی }}
خط ۱۹: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن محمد بن عمار کوفی'''، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. وی اهل کوفه بود و در میان یک خانواده علمی و مذهبی پرورش یافت. پدر و جد او از راویان حدیث و از اصحاب ائمه (علیه السلام) بودند. وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» از اصحاب علی بن حسن بن فضال.
'''احمد بن محمد بن عمار کوفی'''، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] پس از این‌که مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند.
وی بیشتر اصول و روایات را از طریق پدرش نقل می‏‌کند. [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] پس از این‌که مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد بن عمار کوفی، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. ولادت او در دست نیست اما قرائن نشان می‌‏دهد که محل تولد او در [[کوفه]] بوده است، زیرا نیاکان او همگی در کوفه سکونت داشتند. وفات او به گفته [[ابن‌غضائری|ابن‏‌غضائری]] در سال 346 هجری (و به احتمال قوی در کوفه) روی داد. وی اهل کوفه بود و در میان یک خانواده علمی و مذهبی پرورش یافت زیرا پدر و جد او از راویان حدیث و از [[اصحاب]] [[ائمه|ائمه (علیه السلام)]] بودند.  
احمد بن محمد بن عمار کوفی، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه است. ولادت او در دست نیست اما قرائن نشان می‌‏دهد که محل تولد او در [[کوفه]] بوده، زیرا نیاکان او همگی در کوفه سکونت داشتند. وفات او به گفته [[ابن غضائری|ابن‏‌غضائری]] در سال 346 [[سال قمری|هجری]] (و به احتمال قوی در کوفه) روی داد. وی اهل کوفه بود و در میان یک خانواده علمی و مذهبی پرورش یافت زیرا پدر و جد او از راویان حدیث و از اصحاب [[ائمه|ائمه (علیه السلام)]] بودند.


== اساتید ==
== اساتید ==
وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» (از اصحاب علی بن حسن بن فضال، م290ق). و اساتید دیگر به استماع حدیث پرداخت. چون فردی پرکار بود [[حدیث|احادیث]] و [[اصول]] زیادی جمع کرد و اندکی نگذشت که خود به مقام استادی رسید. وی بیشتر اصول و روایات را از طریق پدرش نقل می‏کند و این، نشان می‌‏دهد که پدرش در تربیت علمی او نقش اساسی داشته است. نجاشی و شیخ طوسی پس از اینکه مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. وی علاوه بر پدرش، از کسانی چون «حسن بن محمد قطعی»، «ابوموسی ضریر بجلی» و دیگران نیز حدیث شنیده است.  
وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» (از اصحاب علی بن حسن بن فضال، م290ق). و اساتید دیگر به استماع حدیث پرداخت. چون فردی پرکار بود [[حدیث|احادیث]] و اصول زیادی جمع کرد و اندکی نگذشت که خود به مقام استادی رسید. وی بیشتر اصول و روایات را از طریق پدرش نقل می‏‌کند و این، نشان می‌‏دهد که پدرش در تربیت علمی او نقش اساسی داشته است. نجاشی و شیخ طوسی پس از اینکه مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. وی علاوه بر پدرش، از کسانی چون «[[حسن بن محمد قطعی]]»، «[[ابوموسی ضریر بجلی]]» و دیگران نیز [[حدیث]] شنیده است.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
مهم‌‏ترین شاگرد او «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است که به نشر آثار و احادیث او پرداخته است. شاگرد دیگر او «[[هارون بن موسی تلعکبری]]»(م385ق) است که کتاب «المبیضه»(سفیدپوشان) را روایت کرده است. هم‌چنین «محمدبن علی بن مفضل» نیز از او روایت ‏هایی دارد. [[علامه حلی]] در خلاصه‏‌الاقوال می‏‌گوید: «شاگرد روایی او «[[ابوحاتم هروی]]» است»، در حالی که این شخص در هیچ ‏یک از روایات او دیده نشده است.  
مهم‌‏ترین شاگرد او «[[ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی]]» (م368ق) است که به نشر آثار و احادیث او پرداخته است. شاگرد دیگر او «[[هارون بن موسی تلعکبری]]» (م385ق) است که کتاب «المبیضه» (سفیدپوشان) را روایت کرده است. هم‌چنین «[[محمدبن علی بن مفضل]]» نیز از او روایت‌‏هایی دارد. [[حسن بن یوسف حلی|علامه حلی]] در خلاصه‏‌الاقوال می‏‌گوید: «شاگرد روایی او «[[ابوحاتم هروی]]» است»، در حالی‌که این شخص در هیچ ‏یک از روایات او دیده نشده است.


== آثار ==
== آثار ==
تألیفات او «کتاب العلل»، «اخبار النبی (صل الله عليه وسلم) »، «ایمان ابی طالب»، «فضل القرآن و حملته»، «الممدوحین و المذمومین»(کتاب رجالی بزرگ) و «المبیضه» هستند. کتاب «مبیضه» اشاره به گروهی از سفیدپوشانی دارد که در برابر سیاه‌‏پوشان [[بنی‌عباس|بنی‌‏عباس]] به مقابله برخاستند و نوشتن چنین کتابی، حاکی از مخالفت وی با بنی‌‏عباس از یک‌‏سو، و شرایط مساعد شیعه در زمان آل‏بویه از سوی دیگر است.
تألیفات او «کتاب العلل»، «اخبار النبی (صل الله عليه وسلم)»، «ایمان ابی طالب»، «فضل القرآن و حملته»، «الممدوحین و المذمومین» (کتاب رجالی بزرگ) و «المبیضه» هستند. کتاب «مبیضه» اشاره به گروهی از سفیدپوشانی دارد که در برابر سیاه‌‏پوشان [[عباسیان|بنی‌‏عباس]] به مقابله برخاستند و نوشتن چنین کتابی، حاکی از مخالفت وی با [[عباسیان|بنی‌‏عباس]] از یک‌‏سو و شرایط مساعد [[مذهب شیعه|شیعه]] در زمان [[آل‏‌بویه]] از سوی دیگر است.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[نجاشی]]
* [[شیخ طوسی]]
* [[حسن بن یوسف حلی|علامه حلی]]
* [[آل‌بویه]]


== منابع ==
== منابع ==
# رجال نجاشی، ص95 شماره 236؛  
* رجال نجاشی، ص95 شماره 236؛
# رجال طوسی، ص416 شماره 6017؛  
* رجال طوسی، ص416 شماره 6017؛
# الفهرست، شیخ طوسی، ص75 شماره 88؛ معالم العلماء، ص54 شماره 79؛  
* الفهرست، شیخ طوسی، ص75 شماره 88؛
# خلاصه الاقوال، ص65 شماره 18؛ رجال ابن داود، ص44 شماره 128؛  
* معالم العلماء، ص54 شماره 79؛
# نقد الرجال تفرشی، ج1ص166 شماره 329؛  
* خلاصه الاقوال، ص65 شماره 18؛
# جامع الرواه، ج1ص69؛  
* رجال ابن داود، ص44 شماره 128؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص51؛  
* نقد الرجال تفرشی، ج1ص166 شماره 329؛
# الذریعه، ج1ص311، و ذیل عناوین کتاب‌ها.
* جامع الرواه، ج1ص69؛
#
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص51؛
* الذریعه، ج1ص311، و ذیل عناوین کتاب‌ها.  
 
{{علمای اسلام}}
 
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۷

احمد بن محمد بن عمار کوفی، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. نجاشی و شیخ طوسی پس از این‌که مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند.

احمد بن محمد بن عمار کوفی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن محمد بن عمار کوفی
نام‌های دیگرشیخ الاصحاب
اطلاعات شخصی
محل تولدکوفه
روز درگذشت346 ق
محل درگذشتکوفه
دیناسلام، شیعه
استادان
  • محمد بن عمار
  • حسن بن محمد قطعی
  • ابوموسی ضریر بجلی
شاگردان
  • ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی
  • هارون بن موسی تلعکبری
  • محمدبن علی بن مفضل
آثار
  • کتاب العلل
  • اخبار النبی(صل الله عليه وسلم)
  • ایمان ابی طالب
  • فضل القرآن و حملته
  • الممدوحین و المذمومین(کتاب رجالی بزرگ)
  • المبیضه

معرفی اجمالی

احمد بن محمد بن عمار کوفی، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه است. ولادت او در دست نیست اما قرائن نشان می‌‏دهد که محل تولد او در کوفه بوده، زیرا نیاکان او همگی در کوفه سکونت داشتند. وفات او به گفته ابن‏‌غضائری در سال 346 هجری (و به احتمال قوی در کوفه) روی داد. وی اهل کوفه بود و در میان یک خانواده علمی و مذهبی پرورش یافت زیرا پدر و جد او از راویان حدیث و از اصحاب ائمه (علیه السلام) بودند.

اساتید

وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» (از اصحاب علی بن حسن بن فضال، م290ق). و اساتید دیگر به استماع حدیث پرداخت. چون فردی پرکار بود احادیث و اصول زیادی جمع کرد و اندکی نگذشت که خود به مقام استادی رسید. وی بیشتر اصول و روایات را از طریق پدرش نقل می‏‌کند و این، نشان می‌‏دهد که پدرش در تربیت علمی او نقش اساسی داشته است. نجاشی و شیخ طوسی پس از اینکه مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. وی علاوه بر پدرش، از کسانی چون «حسن بن محمد قطعی»، «ابوموسی ضریر بجلی» و دیگران نیز حدیث شنیده است.

شاگردان

مهم‌‏ترین شاگرد او «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی» (م368ق) است که به نشر آثار و احادیث او پرداخته است. شاگرد دیگر او «هارون بن موسی تلعکبری» (م385ق) است که کتاب «المبیضه» (سفیدپوشان) را روایت کرده است. هم‌چنین «محمدبن علی بن مفضل» نیز از او روایت‌‏هایی دارد. علامه حلی در خلاصه‏‌الاقوال می‏‌گوید: «شاگرد روایی او «ابوحاتم هروی» است»، در حالی‌که این شخص در هیچ ‏یک از روایات او دیده نشده است.

آثار

تألیفات او «کتاب العلل»، «اخبار النبی (صل الله عليه وسلم)»، «ایمان ابی طالب»، «فضل القرآن و حملته»، «الممدوحین و المذمومین» (کتاب رجالی بزرگ) و «المبیضه» هستند. کتاب «مبیضه» اشاره به گروهی از سفیدپوشانی دارد که در برابر سیاه‌‏پوشان بنی‌‏عباس به مقابله برخاستند و نوشتن چنین کتابی، حاکی از مخالفت وی با بنی‌‏عباس از یک‌‏سو و شرایط مساعد شیعه در زمان آل‏‌بویه از سوی دیگر است.

جستارهای وابسته

منابع

  • رجال نجاشی، ص95 شماره 236؛
  • رجال طوسی، ص416 شماره 6017؛
  • الفهرست، شیخ طوسی، ص75 شماره 88؛
  • معالم العلماء، ص54 شماره 79؛
  • خلاصه الاقوال، ص65 شماره 18؛
  • رجال ابن داود، ص44 شماره 128؛
  • نقد الرجال تفرشی، ج1ص166 شماره 329؛
  • جامع الرواه، ج1ص69؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص51؛
  • الذریعه، ج1ص311، و ذیل عناوین کتاب‌ها.