محمد بن علیان النسوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - ' می ک' به ' می‌ک')
جز (جایگزینی متن - ' می گ' به ' می‌گ')
 
خط ۲۰: خط ۲۰:
=درباره او=
=درباره او=


[[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمان السلمی]] او را چنین توصیف کرده است: او یکی از شیوخ برجسته منطقه نسا و از شیوخی با همت عالی که دارای کرامات ظاهری بوده به شمار می‌آید. محفوظ بن محمود نیز در مورد او می گفت: محمد بن علیان امام اهل علم بوده است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D9%84%D9%8A%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%B3%D9%88%D9%8A محمد بن عليان النسوي]</ref>.
[[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمان السلمی]] او را چنین توصیف کرده است: او یکی از شیوخ برجسته منطقه نسا و از شیوخی با همت عالی که دارای کرامات ظاهری بوده به شمار می‌آید. محفوظ بن محمود نیز در مورد او می‌گفت: محمد بن علیان امام اهل علم بوده است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D9%84%D9%8A%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%B3%D9%88%D9%8A محمد بن عليان النسوي]</ref>.


=زندگی=
=زندگی=

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸

تصوف و عرفان.jpg
نام محمد بن علی النسوی
القاب و سایر نام‌ها محمد بن علیان النسوی
استادان ابوعثمان مغربی، ابوعثمان الحیری
دین و مذهب اسلام، تسنن

محمد بن علیان النسوی نامش محمد بن علی النسوی از علمای اهل سنت و از صوفیان برجسته در قرن چهارم هجری بود[۱].

درباره او

ابوعبدالرحمان السلمی او را چنین توصیف کرده است: او یکی از شیوخ برجسته منطقه نسا و از شیوخی با همت عالی که دارای کرامات ظاهری بوده به شمار می‌آید. محفوظ بن محمود نیز در مورد او می‌گفت: محمد بن علیان امام اهل علم بوده است[۲].

زندگی

او از اهالی قریه «نساء» در منطقه «بسمه» نزدیک دمشق بوده و از بزرگان اصحاب ابوعثمان مغربی[۳] و ابوعثمان الحیری[۴] محسوب می‌شد. از نساء به قصد دیدار و پرسش از ابوعثمان حیری بیرون زد و در راه نه می‌خورد و نه می‌نوشید تا اینکه به نیشابور رسید و از او سؤالاتش را پرسید[۵].

گفتار

چگونه می‌توانید کسی را دوست نداشته باشید که عدالتش یک چشم به هم زدن متوقف نمی‌شود؟ و چگونه ادعا می‌کنید که در یک چشم به هم زدن کسی را دوست دارید که با او موافق نیستید؟[۶].

هر کس خدای متعال را از شوق ثواب یا ترس از عذاب عبادت کند، پستی و طمع خود را نشان داده است، پس ناپسند است که بنده برای ثواب به مولای خود خدمت کند.

جوانمردی حفظ دین، جان و پاسداری از مقدسات مؤمنان است و سخاوت از صفات الهی است در حالی که کوتاهی بینش و عدم بصیرت از خود انسان ناشی می‌شود.

از نشانه‌ها و کرامات اولیای خدا آنست که به آنچه مورد نارضایتی و ناخشنودی خلق می‌شود خشنود و راضی هستند.

زهد در دنیا کلید راحتی در آخرت است[۷].

پانویس

  1. طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص282-286، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. محمد بن عليان النسوي
  3. أبوعثمان المغربي
  4. إكمال الكمال - ابن ماكولا - ج ٦ - الصفحة ٢٦٨
  5. ابوجعفر محمدبن علی النسوی
  6. حلية الأولياء وطبقات الأصفياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص376
  7. محمد بن عليان النسوي