افزودن پیوند

    کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | عنوان = احمد بن محمد بن یحیی قصرانی
    | عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
    | تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
    | نام = احمد بن محمد بن یحیی قصرانی
    | نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    | نام‌های دیگر = قصرانی
    | پدیدآوران = محمد رحمانی
    | سال تولد =  
    | زبان = فارسی
    | تاریخ تولد =  
    | زبان اصلی = فارسی
    | محل تولد = قصران، [[شهرری]]
    | ترجمه =  
    | سال درگذشت = 315 ق
    | سال نشر = 1402 ش
    | تاریخ درگذشت =  
    | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
    | محل درگذشت =  
    | تعداد صفحه = 227
    | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |حسین بن لیث بن بهلول موصلی |بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی }}
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
    | شاگردان = عبدالله بن محمد صائغ
    | شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
    | دین = [[اسلام]]
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    | آثار =
    | فعالیت‌ها = [[محدث]] و راوی
    | وبگاه =  
    }}
    }}
    '''احمد بن محمد بن یحیی قصرانی'''، (000 – حدود 315ق) ابوالحسین. محدث و راوی در اوایل سده چهارم هجری. وی ظاهراً مدتی در قصران که اطراف [[شهرری]] می‌باشد اقامت داشته و لقب «قصرانی» نیز از همین ‏روی به او نسبت داده شده است. وی هم‌چنین مدتی در [[بغداد]] اقامت تحصیلی داشته است.
    جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)


    == معرفی اچمالی ==
    از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
    احمد بن محمد بن یحیی قصرانی، (000 – حدود 315ق) ابوالحسین. محدث و راوی در اوایل سده چهارم هجری. «قصران» نام دو کاخ در اطراف [[ری]] است که از آب و هوای خوشی برخوردار بوده و معروف به «قصران داخل» و «قصران خارج» است. وی ظاهراً مدتی در «قصران خارج» اقامت داشته و لقب «قصرانی» نیز از همین ‏روی به او نسبت داده شده است. در این‌که وی کجا و در چه تاریخی تولد یافته گزارشی نیافتیم. وفات او نیز برای ما روشن نیست اما برخی از اساتید او در 288 هجری وفات یافته‌‏اند. هم‌چنین [[شیخ صدوق]] (م381ق) با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] می‏‌کند، بنابراین وی از راویانی است که احتمالاً دهه‌‏های نخستین سده چهارم را درک کرده است.  
    در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
    در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    وی هم‌چنین مدتی در [[بغداد]] اقامت تحصیلی داشته و در آنجا نزد استادانی چون «حسین بن لیث بن بهلول موصلی»(م294ق) و «بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی»(م288ق) شاگردی کرده است. از شاگردان او تنها «عبدالله بن محمد صائغ» را می‌‏شناسیم که از اساتید شیخ صدوق بوده است. در باره [[مذهب شیعه|تشیع]] او مدرک قابل اعتمادی در دست نیست اما مضامین بعضی از روایات به‏ جای مانده از او، در باره [[امام مهدی|مهدی آخر الزمان (عجل الله فرجه الشریف)]] است. همچنین وی در روایتی از زبان مبارک [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا (صلی الله علیه)]] تعداد خلفاء و امامان را دوازده تن معرفی کرده که همه آن‌ها از نسل [[قریش]] هستند. وی ظاهراً در میان دانشمندان حدیث، چندان شناخته شده نبود و احتمالاً به همین دلیل [[خطیب بغدادی]] شرح ‏حال او را با این‌که وی مدتی در بغداد اقامت داشت، در تاریخ خود نیاورده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.


    == استادان ==
    وی در بغداد نزد استادانی چون حسین بن لیث بن بهلول موصلی و بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی شاگردی نموده است.


    == شاگردان ==
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    تنها از عبدالله بن محمد صائغ که استاد شیخ صدوق بوده در میان شاگردان وی اسم برده شده است.
    | عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    | تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
    | نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
    | زبان = فارسی
    | زبان اصلی = فارسی
    | ترجمه =
    | سال نشر = 1401 ش
    | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
    | تعداد صفحه = 281
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
    | شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
    }}
    معرفی:


    == منابع ==
    یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
    # الامالی، شیخ صدوق، ص387 حدیث500؛
    # الخصال، ص475 حدیث36؛
    # کمال الدین و تمام النعمه، باب 24، حدیث23 و24؛
    # الانساب، سمعانی، ج4ص511، زیر کلمه قصرانی؛
    # معجم البلدان، ج4ص353 ذیل کلمه قصران الداخل و قصران الخارج؛
    # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص57.
    #
    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]


    {{جعبه اطلاعات شخصیت
     
    | عنوان = احمد بن محمد بن یحیی فارسی
    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
    ===============================================================================
    | نام = احمد بن محمد بن یحیی فارسی
     
    | نام‌های دیگر = فارسی
     
    | سال تولد =  
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تاریخ تولد =  
    | عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    | محل تولد =  
    | تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
    | سال درگذشت = 330 ق
    | نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    | تاریخ درگذشت =  
    | پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
    | محل درگذشت =  
    | زبان = فارسی
    | استادان =  
    | زبان اصلی = فارسی
    | شاگردان =
    | ترجمه =  
    | دین = [[اسلام]]
    | سال نشر = 1400 ش
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    | ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    | آثار =
    | تعداد صفحه = 314
    | فعالیت‌ها = [[محدث]]
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
    | وبگاه =  
    | شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
    }}
    }}
    '''احمد بن محمد بن یحیی فارسی'''، (000 – حدود 330ق) ابوعلی. محدث [[مذهب شیعه|شیعی]].  از لقب «فارسی» بر می‌‏آید كه وی اصالتاً ایرانی است اما ظاهراً در بغداد به سر می‌‏برد و در آن‌جا [[علوم حدیث]] را فرا گرفت و شاگردانی نیز تربیت نمود. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.


    == معرفی اجمالی ==
    # متن
    احمد بن محمد بن یحیی فارسی، (000 – حدود 330ق) ابوعلی. محدث شیعی. به گفته [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[رجال]] خود [[شیخ تلعكبری]] (م385ق) پیش از آنكه به [[قزوین]] مهاجرت كند، در 328 هجری از او حدیث شنیده كه البته اجازه نقل احادیث او را نداشته است. این گزارش نشان می‌‏دهد كه وی تا تاریخ یاد شده حیات داشته و وفات او بعد از 328 هجری اتفاق افتاده است. اطلاعات ما در باره زندگی و تحصیلات او بسیار اندك است زیرا شرح‏حال او در منابع معتبر ذكر نشده است. از لقب «فارسی» بر می‌‏آید كه وی اصالتاً ایرانی است اما ظاهراً در [[بغداد]] به سر می‌‏برد و در آن‌جا [[علوم حدیث]] را فرا گرفت و شاگردانی نیز تربیت نمود.
    # فهرست
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ============================================================================
     
     
     


    [[شیخ طوسی]] كسی را با عنوان «ابوالحسن محمد بن یحیی فارسی» در رجال خود نام برده و در وصف او گفته: «از افراد بی‏‌شماری نقل روایت كرده و برای طلب حدیث، دور دنیا را گشته است». ظاهراً فرد مذكور پدر اوست. در این‌ ‏صورت ممكن است وی بخشی از تحصیلات خود را نزد پدرش فراگرفته باشد. اكنون در منابع حدیثی هیچ روایتی از او به چشم نمی‌‏خورد، از این‏‌ رو استادان و شاگردان او ناشناخته‏‌اند. در باره [[مذهب شیعه|تشیع]] او تنها می‏‌توان گفت كه چون شیخ طوسی از یك‏سو نام او را در رجال خود ذكر كرده و از سوی دیگر تصریح به [[اهل سنت و جماعت|تسنن]] وی ننموده است، لذا می‏‌بایست وی شیعی [[مذهب شیعه|امامی]] بوده باشد. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.


    == منابع ==
    # رجال طوسی، ص411 شماره 5958؛ وص439 شماره 6276؛
    # رجال ابن داود، ص45 شماره 137؛
    # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص57؛
    # معجم رجال الحدیث، ج3ص123 شماره 933؛ و ج22ص275 شماره 14610.


    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]


    {{جعبه اطلاعات شخصیت
     
    | عنوان =  
     
    | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
     
    | نام =  
     
    | نام‌های دیگر =  
     
    | سال تولد =  
     
    | تاریخ تولد =  
     
    | محل تولد =  
     
    | سال درگذشت =  
     
    | تاریخ درگذشت =  
     
    | محل درگذشت =  
     
    | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |}}
     
    | شاگردان =
     
    | دین =
     
    | مذهب =
    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    | آثار =
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | فعالیت‌ها =
    | عنوان = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    | وبگاه =  
    | تصویر = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
    | نام = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
    | زبان = فارسی
    | زبان اصلی = فارسی
    | ترجمه =  
    | سال نشر = 1399 ش
    | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
    | تعداد صفحه = 119
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |مجتهدان وعلما |[[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] |[[لبنان]] |کنگره‌ها |دیدگاه درباره [[محمد علی تسخیری|محمدعلی تسخیری]] }}
    | شابک = 8 - 311 - 167 - 964 - 978
    }}
    }}
    احمد بن محمد بن یزدیار بن رستم طبری نحوی، (000 – حدود313ق)
    شیخ تسخیری  (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.
    ابوجعفر. قارئ قرآن، ادیب و از نحاه مكتب بصره از طبقه «ابویعلی بن ابی زرعه». تاریخ ولادت او معلوم نیست، ولی وفات او حدود سال 313هجری در بغداد روی داده است، زیرا وی ساكن بغداد بود و در سال 304هجری از «نصیربن یوسف» حدیث گرفت، و همچنین از ملازمان «ابن فرات شیعی» وزیر «مقتدر عباسی»(حكومت: 295 تا 320ق) بود كه در سال 313هجری وفات نمود. زندگی و چگونگی تحصیلات او بر ما معلوم نیست، اما شواهد موجود نشان می‏دهد كه وی ایرانی و اهل طبرستان (مازندران) بوده و به تصریح علامه تهرانی، وی اهل روستای «كحه» از توابع شهرستان آمل بوده است. بنابراین می‏توان احتمال داد كه وی در روستای «كحه» دیده به جهان گشود و سپس تحصیلات ابتدایی‏اش را در آمل (كه در آن زمان مركز استان طبرستان بود) به انجام رساند. پس از آن برای تكمیل تحصیلات خود به عراق آمد و در مكتب نحویون بصره، مشغول فراگیری علوم عربیت شد. در باره تشیع او نمی‏توان تردید كرد، زیرا وی در طبرستان نشو و نما پیدا كرد و در آن زمان، طبرستان مركز حكومت شیعیان بود و فرمانروایان علوی بر جامعه صددرصد شیعی طبرستان حكومت داشتند. علاوه براین، هنگامی كه وی ساكن بغداد شد در خانه ابن فرات اول «ابوالحسن علی بن محمد»(م.ح312ق) وزیر شیعی مقتدر(حكومت: 295 تا 320ق)، مسئولیت تربیت اطفال را برعهده داشت. بدیهی است «ابن فرات اول» كه در تشیع او شكی نیست، فرد غیر شیعی را برای تربیت اطفال برنمی‏گزیند. (گفتنی است بنوفرات طائفه‏ای بودند كه در زمان خلفای عباسی به مقام وزارت و دیگر مناصب اداری رسیدند و تماماً از مذهب شیعه پیروی می‏كردند). وی در بغداد نزد اساتیدی چون «ابومنذر نصیربن یوسف» و «هاشم بن عبدالعزیز» درس خواند و از آنها روایت می‏كرد. این دو استاد وی، از دوستان نزدیك «ابن حمزه كسائی» بودند. از شاگردان او «احمدبن جعفربن سلم ختلی» و «عمر بن محمدبن سیف كاتب» هستند. وی تألیفاتی نیز داشته است كه در موضوع صرف، نحو و لغات قرآنی، آنها را  به رشته تحریر در آورده است. از جمله تألیفات او «غریب القرآن»، «المقصور و الممدود»، «كتاب صوره الهمز»، «كتاب التصریف» و «كتاب النحو» هستند.
     
    منابع: (الفهرست، ابن ندیم، ص65؛ تاریخ بغداد، ج5ص333، شماره 2863؛ تأسیس الشیعه، ص  ؛ الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج4ص197، وج16ص47؛ معجم المؤلفین، ج2ص168؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص45)
    او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.
     
    رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۰

    جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
    نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    پدیدآورانمحمد رحمانی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1402 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه227
    موضوع
    شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

    جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

    از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».


    وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
    ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1401 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه281
    موضوع
    شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

    معرفی:

    یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.


    ===================================================================
    آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
    نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1400 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه314
    موضوع
    • محمدعلی تسخیری
    • مجتهدان و علما
    • سرگذشتنامه
    شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
    1. متن
    2. فهرست






    ================================================================
    گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
    نامگرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1399 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه119
    موضوع
    شابک8 - 311 - 167 - 964 - 978

    شیخ تسخیری (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.

    او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.

    رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=کاربر:Hoosinrasooli/صفحه_تمرین&oldid=224023»