کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شهر
| عنوان = اسحاق بن محمد بن خالویه
| عنوان = استان آذربایجان شرقی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر =  
| نام = اسحاق بن محمد بن خالویه
| نام = استان آذربایجان شرقی
| نام‌های دیگر =
| کشور = ایران
| سال تولد =
| تاریخ تأسیس =  
| تاریخ تولد =
| استان = آذربایجان شرقی
| محل تولد =
| تعداد جمعیت = ۴۰۴۰۴۰۰ نفر
| سال درگذشت =  
| پراکندگی دینی = {{فهرست جعبه افقی |[[مذهب شیعه|شیعه]] |[[اهل سنت و جماعت|سنی]] اقلیت‌های مذهبی }}
| تاریخ درگذشت = 340 ق
| ویژگی خاص =  
| محل درگذشت =  
| استادان = یزید بن سلیمان بصری
| شاگردان = حسین بن علی بن حسن رازی
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''اسحاق بن محمد بن خالویه'''، [[محدّث|محدثی]] [[مذهب شیعه|شیعی]] است. سال تولد و وفات مشخص نیست. از نام جد او «خالویه» پیداست که وی اصالتاً ایرانی و احتمالاً اهل [[همدان]] بوده است، ولی هیچ مدرکی در باره زادگاه او و این‌که کجا پرورش یافته در دست نیست.
'''استان آذربایجان شرقی'''، در گوشه شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. حدود شمالی این استان را رود ارس با جمهوری‌های آذربایجان،  ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص می‌کند. رود قطـور و آب‌های دریاچة ارومیه حدود غربی با استان آذربایجان غربی است و در جنوب کشیدگی رشته کوه‌ها، دره‌ها، جلگه‌ها و دشت‌ها موجب پیوستگی توپوگرافیک استان با آذربایجان غربی و زنجان شده است. در شرق نیز دره و رودخانه دره رود، کوه‌های سبلان، چهل‌مند و گردنه صائین این خطه را از استان اردبیل جدا می‌کند.
 
ریشه‌ی نام این استان را در واژه‌ی آذر یا همان آتش دانسته‌اند که تحمل زمستان‌های طاقت‌فرسای منطقه بی‌حضورش ناممکن است.
== معرفی اجمالی ==
سرزمینی که به پایمردی‌های مبارزانی چون ستارخان و باقرخان، به تدبیر زنان هنرمند، به طبیعت استوار و باصلابت و به خوردنی‌های خوش‌مزه و رنگارنگ شناخته شده است.
اسحاق بن محمد بن خالویه، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. هم‌چنین در هیچ ‏یک از مآخذ به سال تولد و وفات او اشاره نشده است. از معاصران او [[محمد بن همام اسکافی]] است که با هم شاگردان مشترکی تربیت نموده‌‏اند. بنابراین وفات او تقریباً در نیمه نخست سده چهارم هجری باید اتفاق افتاده باشد. از نام جد او «خالویه» پیداست که وی اصالتاً ایرانی و احتمالاً اهل همدان بوده است، ولی هیچ مدرکی در باره زادگاه او و این‌که کجا پرورش یافته در دست نیست. تنها از معاصر بودن او با [[محمد بن همام اسکافی|ابن همام اسکافی]] و شاگردان مشترکی که این‏ دو داشته‏‌اند، می‏‌توان حدس زد که وی مدت نسبتاً درازی در [[بغداد]] بوده است.  
 
از آثار او نیز چیزی نیافتیم اما روایتی از او باقی مانده که در آن به فضیلت [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‏‌بیت(علیه السلام)]] به ویژه [[حسن بن علی|امام حسن]] و [[امام حسین]]، اشاره شده و در انتهای حدیث، نهمین فرزند [[امام حسین|امام حسین(علیه السلام)]]، مهدی آخرالزمان معرفی شده است.
از اساتید او تنها [[یزید بن سلیمان بصری]] را می‌‏شناسیم که وی [[حدیث]] یادشده را از این استاد نقل کرده است. از شاگردان او [[حسین بن علی بن حسن رازی]] است که خود از اساتید [[خزاز قمی]]، صاحب [[کفایه الاثر]] بوده است.
 
== اساتید ==
تنها از یزید بن سلیمان بصری بعنوان استادی وی نام‌برده شده است.
 
== شاگردان ==
حسین بن علی بن حسن رازی از شاگردان مشهور وی می‌باشد.
 
== منابع ==
# کفایه الاثر فی النص علی الائمه الاثنی عشر، ص98؛
# بحارالانوار، ج36ص319 حدیث170؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
 
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
 
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = خالد مقری تمار
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار
| نام‌های دیگر =
| سال تولد = 256 قمری
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| سال درگذشت = 340 قمری
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| استادان =
| شاگردان = احمد بن علی بن نوح سیرافی
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =
}}
'''اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. مدت زیادی در [[کوفه|كوفه]] اقامت تحصیلی داشته و از اساتید آن‌جا بهره برده است. چنان‌كه از لقب «تمار» نیز برمی‌‏آید كه وی در ضمن تحصیل و تدریس، به كار خرمافروشی نیز مشغول بوده است.
 
== معرفی اجمالی ==
اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، از [[محدّث|محدثان]] [[شیعه]] است. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی از نظر زمانی، در ردیف استادان [[شیخ صدوق]] قرار دارد زیرا شیخ صدوق با یك واسطه از استاد او [[ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی]] نقل حدیث می‏‌كند. بنابراین وفات او می‌‏بایست در اواسط سده چهارم یا اندكی پیش از آن، روی داده باشد. هم‌چنین در باره ولادت او با توجه به این‌كه استاد او در 276 هجری وفات یافت، پس وی می‌‏بایست از سن كافی(حدود 20سال) برخوردار بوده باشد تا امكان نقل [[حدیث]] از این استادش را داشته باشد. در اینكه وی كجا درس خوانده و از چه خانواده‏ای برخاسته است، اطلاعی در دست نیست، اما ظاهراً مدت زیادی در كوفه اقامت تحصیلی داشته و از اساتید آن‌جا بهره برده است.
 
از لقب «مقری» استفاده می‌‏شود كه وی در قرائت [[قرآن]] دست داشته و نسبت به اختلافاتی كه در ضبط كلمات قرآنی وجود داشت، آشنا بوده است. چنان‌كه از لقب «تمار» نیز برمی‌‏آید كه وی در ضمن تحصیل و تدریس، به كار خرمافروشی نیز مشغول بوده است. از شاگردان او تنها «احمد بن علی بن نوح سیرافی» را می‌‏شناسیم كه خود از اساتید [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] بوده است. از معاصران او [[ابوجعفر محمد بن علی شیبانی]](استاد [[حاكم نیشابوری]]) و [[محمد بن سلیمان كوفی]](صاحب كتاب مناقب) هستند كه مشتركاً از [[ابن حازم غفاری]] روایت دارند. در منابع حدیثی تنها یك حدیث از او باقی‌مانده كه در باره فضیلت [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‏بیت(علیه السلام)]] به ‏ویژه [[حسن بن علی|امام حسن]] و [[امام حسین]](علیهماالسلام) است و در انتهای حدیث یادشده، وجود مقدس [[امام مهدی|امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه)]] به عنوان نهمین فرزند امام حسین ذكر شده است.
 
== منابع ==
# رجال طوسی، ص413 شماره 5986؛
# تنقیح المقال(حجری)، ج1ص121 شماره 713؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.
 
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
 
 
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = اسد بن عبدالله بسطامی بیطار
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = اسد بن عبدالله بسطامی بیطار
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد = بسطام، شاهرود
| سال درگذشت = 350 قمری
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| استادان = شیخ امین عباد بن عباس طالقانی
| شاگردان =
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =
}}
'''اسد بن عبدالله بسطامی بیطار'''، از [[محدث|محدثان]] [[مذهب شیعه|شیعه]]<nowiki/>است. نویسنده رساله‌‏ای است كه برخی از مطالب آن در [[كتاب تاریخ قم]] آمده است. اهل «بسطام» از توابع شهرستان [[شاهرود]] بوده است.
 
== معرفی اجمالی ==
اسد بن عبدالله بسطامی بیطار، محدث شیعی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی نویسنده رساله‌‏ای است كه برخی از مطالب آن در كتاب «تاریخ قم» آمده است. در باره زمان تولد و تاریخ مرگ او اطلاعی نداریم، اما از استادان او [[شیخ امین عباد بن عباس طالقانی]] را می‏‌شناسیم كه در335 هجری وفات یافته است. بنابراین وی احتمالاً بعد از این تاریخ حیات داشته و شاید تا اواسط سده چهارم زنده بوده است. وی اصالتاً ایرانی است و چنان‌كه از لقب «بسطامی» استفاده می‏‌شود، اهل «بسطام» از توابع شهرستان شاهرود بوده است. از لقب «بیطار» نیز بر می‌‏آید كه وی در علم دامپزشكی و معالجه چهارپایان تبحر داشته است اما سوابق علمی او در این زمینه كاملاً مبهم است.
 
وی از زادگاه خود به [[قم]] [[هجرت]] كرد و ظاهراً برخی از علوم قرآنی را نزد «شیخ امین عباد بن عباس طالقانی» فرا گرفت. این استاد او پدر وزیر نامدار [[مذهب شیعه|شیعی]] [[اسماعیل بن عباد]]، و صاحب [[كتاب احكام القرآن]] است. از دیگر اساتید و شاگردان او كسی را نمی‏‌شناسیم. از آثار او غیر از رساله یادشده، نوشته دیگری معرفی نشده است.
 
== منابع ==
# تاریخ قم، حسن بن محمد قمی، ص11؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص62؛
# الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج4ص236.
 
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۹

استان آذربایجان شرقی
ناماستان آذربایجان شرقی
کشورایران
استانآذربایجان شرقی
تعداد جمعیت۴۰۴۰۴۰۰ نفر
پراکندگی دینی

استان آذربایجان شرقی، در گوشه شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. حدود شمالی این استان را رود ارس با جمهوری‌های آذربایجان، ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص می‌کند. رود قطـور و آب‌های دریاچة ارومیه حدود غربی با استان آذربایجان غربی است و در جنوب کشیدگی رشته کوه‌ها، دره‌ها، جلگه‌ها و دشت‌ها موجب پیوستگی توپوگرافیک استان با آذربایجان غربی و زنجان شده است. در شرق نیز دره و رودخانه دره رود، کوه‌های سبلان، چهل‌مند و گردنه صائین این خطه را از استان اردبیل جدا می‌کند. ریشه‌ی نام این استان را در واژه‌ی آذر یا همان آتش دانسته‌اند که تحمل زمستان‌های طاقت‌فرسای منطقه بی‌حضورش ناممکن است. سرزمینی که به پایمردی‌های مبارزانی چون ستارخان و باقرخان، به تدبیر زنان هنرمند، به طبیعت استوار و باصلابت و به خوردنی‌های خوش‌مزه و رنگارنگ شناخته شده است.