کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = اسماعیل بن علی خزاعی
| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
| نام = اسماعیل بن علی بن علی بن رزین بن بدیل بن ورقاء خزاعی
| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| نام‌های دیگر =  
| پدیدآوران = محمد رحمانی
| سال تولد =  
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد = 259 هجری
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد = [[عراق]]، واسط(بین کوفه و بصره)
| ترجمه =  
| سال درگذشت = 352 هجری
| سال نشر = 1402 ش
| تاریخ درگذشت =  
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| محل درگذشت = عراق، واسط(بین [[کوفه]] و [[بصره]])
| تعداد صفحه = 227
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسن بن علی بن رزین خزاعی |محمد بن غالب بن حرب تمتام |عباس بن محمد دوری |ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری |هیثم بن عدی طائی |احمد بن علی خزاز }}
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |هلال بن محمد بن جعفر حفار |شریف ابومحمد محمدی |علی بن عیسی مجاور |ابوالحسن دارقطنی |احمد بن علی بن مهدی بن صدقه رقی انصاری }}
| شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی |تاریخ الائمه |کتاب النکاح }}
| فعالیت‌ها = ادیب و [[محدث]] [[شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''اسماعیل بن علی بن علی بن رزین بن بدیل بن ورقاء خزاعی'''، ادیب و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. نسب او به «بدیل بن ورقاء خزاعی» متصل است که از [[صحابه|اصحاب]] خوشنام [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه و آله)]] بوده. در یک خانواده علمی و ادبی نشو و نما پیدا کرد و بستگان او در علم و ادب، بین همگان شناخته ‏شده بودند. عموی او [[دعبل خزاعی|دعبل بن علی خزاعی]] از شاعران مشهور [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‏‌بیت(علیه السلام)]] و از اصحاب ویژه [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] است. [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] با نگاهی منصفانه در باره ارزش روایات او گفته‏‌اند: «وی فردی مختلط ‏الامر بوده و روایات او خوب و بد دارد».
جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)
 
از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1401 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 281
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]] |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
}}
معرفی:
 
یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
 
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
===============================================================================
 
 
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1400 ش
| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
| تعداد صفحه = 314
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
}}
 
# متن
# فهرست
 
 
 
 


== معرفی اجمالی ==
اسماعیل بن علی بن علی بن رزین بن بدیل بن ورقاء خزاعی، ادیب و محدث شیعی. نسب او به «بدیل بن ورقاء خزاعی» متصل است که از اصحاب خوشنام رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بوده و در اثر دعای آن حضرت، زندگی با برکت و فرزندان شجاع و با ایمانی پیدا کرده بود. به گفته [[خطیب بغدادی]] ولادت او در 259 هجری و احتمالاً در «واسط»(بین [[کوفه]] و [[بصره]]) روی داده است، و وفات او نیز در همین شهر در 352 هجری اتفاق افتاده است. وی در یک خانواده علمی و ادبی نشو و نما پیدا کرد و بستگان او در علم و ادب، بین همگان شناخته ‏شده بودند. پدرش [[ابوالحسن بن علی بن رزین خزاعی]] از ادیبان و راویان [[حدیث]] بود که در 198 هجری به اتفاق برادرش دعبل، با امام رضا(علیه السلام) در [[طوس]] دیدار داشته است. عموی او «دعبل بن علی خزاعی» از شاعران مشهور اهل‏‌بیت(علیه السلام) و از اصحاب ویژه امام رضا(علیه السلام) است که در یک‏ جا با اشعار خود، اشک آن امام را در آورده است. هم‌چنین هر یک از اجداد او نیز در زمان خود از شهرت علمی و ادبی برخوردار بودند و برخی از نیاکان او از شجاعان اصحاب [[امیرالمؤمنین علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] به شمار می‏‌آمدند. وی تحصیلات مقدماتی و تکمیلی را نزد پدرش که در پرورش او نقش اساسی داشته است، فرا گرفت.


محل اقامت او در «واسط» بود و در آن‌جا مسئولیت امور حسبیه(امور وامانده شهری) را برعهده داشت اما مسافرت‏‌هایی به [[بغداد]]، [[کوفه]]، [[صنعاء]] و شهرهای دیگر داشت و نزد اساتید آن‌جا حدیث شنید و در [[فقه]]، ادبیات و [[علوم حدیث]] تبحر یافت. بر اساس گزارش‏‌ها و احادیث بسیاری(66 مورد) که از وی بر جای مانده وی در 272 هجری از پدرش در بغداد حدیث شنیده و در 274 هجری در باب الشام بغداد از [[محمد بن ابراهیم بن کثیر صیرفی]]، و در سال‏‌های 276 و 283 هجری در صنعاء از [[ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری]] حدیث شنیده است. بیشتر روایات او که غالباً سلسله سند آن‌ها به پیامبر(صلی الله علیه و آله) متصل می‏‌شود، در باره فضیلت امیرالمؤمنین، اهل‏‌بیت(علیه السلام) و برخی از پیش‏‌بینی‏‌های [[حضرت محمد (ص)|رسول گرامی]] اسلام در باره متفرق‏ شدن [[امت اسلامی]] گزارش شده است.


نجاشی و شیخ طوسی با نگاهی منصفانه در باره ارزش روایات او گفته‏‌اند: «وی فردی مختلط ‏الامر بوده و روایات او خوب و بد دارد». اما خطیب بغدادی وی را «غیر راستگو» و [[ابن‌‏غضائری]] او را صراحتاً «دروغگو» معرفی کرده است، به همین دلیل [[علامه حلی]] و [[ابن داود|ابن ‏داود]] روایات او را غیر قابل قبول دانسته‌‏اند. سوابق علمی او نشان می‏‌دهد که وی در محل اقامت خود مجلس درسی داشته و شاگردانی تربیت کرده است. در میان شاگردان او [[هلال بن محمد بن جعفر حفار]] بیشترین بهره‏‌ها را از او برد و احادیث زیادی را از وی به آیندگان انتقال داده است.


== استادان ==
از اساتید او غیر از پدرش«ابوالحسن بن علی بن رزین خزاعی»، می‌‏توان به کسانی چون «محمد بن غالب بن حرب تمتام»، «عباس بن محمد دوری»، «ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری»، «هیثم بن عدی طائی»، «احمد بن علی خزاز» و بسیاری دیگر اشاره نمود.


== شاگردان ==
از شاگردان او «هلال بن محمد بن جعفر حفار»، «شریف ابومحمد محمدی»، «علی بن عیسی مجاور»، «ابوالحسن دارقطنی» و «احمد بن علی بن مهدی بن صدقه رقی انصاری» هستند.


== آثار ==
از آثار او دو کتاب «تاریخ الائمه» و «کتاب النکاح» معرفی شده است.


== منابع ==
============================================================================
# رجال نجاشی، ص32 شماره 69، وص161 شماره 428، وص276 شماره 727؛
 
# رجال طوسی، ص415 شماره 6003؛
 
# الفهرست، طوسی، ص50 شماره 37؛
 
# الامالی، طوسی، صص361 تا 380، احادیث750 تا 816؛
 
# خلاصه الاقوال، ص316؛
 
# وسایل الشیعه(آل البیت)، ج4ص99 حدیث4618، وج16ص334 حدیث21694؛
 
# الغدیر، ج2صص363 تا367؛
 
# مسند الامام الرضا(علیه السلام)، ج1ص104 و صفحات دیگر؛
 
# تاریخ بغداد، ج6ص303 شماره 3349.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
| تصویر = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
| نام = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1399 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 119
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |مجتهدان وعلما |[[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] |[[لبنان]] |کنگره‌ها |دیدگاه درباره [[محمد علی تسخیری|محمدعلی تسخیری]] }}
| شابک = 8 - 311 - 167 - 964 - 978
}}
شیخ تسخیری  (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.
 
او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.


[[رده:عالمان]]
رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۰

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآورانمحمد رحمانی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1402 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه227
موضوع
شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».



وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1401 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه281
موضوع
شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.



===================================================================
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1400 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه314
موضوع
  • محمدعلی تسخیری
  • مجتهدان و علما
  • سرگذشتنامه
شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
  1. متن
  2. فهرست






================================================================

گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
نامگرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1399 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه119
موضوع
شابک8 - 311 - 167 - 964 - 978

شیخ تسخیری (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.

او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.

رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.