کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
| نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
| پدیدآوران = محمد رحمانی
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1402 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 227
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]]  }}
| شابک =  3 - 387 - 167 - 964 - 978
}}
جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)
از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
| نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| زبان = فارسی
| زبان اصلی = فارسی
| ترجمه =
| سال نشر = 1401 ش
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| تعداد صفحه = 281
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
| شابک =  7 - 350 - 167 - 964 - 978
}}
معرفی:
یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
===============================================================================


{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان = بکر بن احمد مخلد
| عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
| نام = بکر بن احمد مخلد (محمد)
| نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
| نام‌های دیگر =  
| پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
| سال تولد =  
| زبان = فارسی
| تاریخ تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| محل تولد = [[بغداد]]
| ترجمه =  
| سال درگذشت = حدود 385 قمری
| سال نشر = 1400 ش
| تاریخ درگذشت =
| ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
| محل درگذشت = بغداد
| تعداد صفحه = 314
| استادان = محمد بن هارون منصوری عباسی
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
| شاگردان = حسن بن احمد بن قاسم معروف به شریف ابومحمد محمدی
| شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =  
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''بکر بن احمد مخلد(محمد)'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواخر قرن چهارم. او احتمالاً در [[بغداد]] زندگانی را وداع گفته است.


== معرفی اجمالی ==
# متن
بکر بن احمد مخلد (محمد)، یکی از [[محدّث|محدثان]] [[مذهب شیعه|شیعه]] در اواخر قرن چهارم است. در منابع اشاره‏ای به زندگی و شرح ‏حال او نشده است. تنها آگاهی ما از او، [[حدیث|روایات]] انگشت‏ شماری است که از او باقی مانده که نشانگر آن است‌که وی تا اواخر سده چهارم می‌‏زیسته و احتمالاً در بغداد زندگانی را وداع گفته است. از معاصران او [[ابومحمد حسن بن عبدالرحمن بن خلاد]] و [[ابوعبدالله غالبی]] هستند که مشترکاً از [[محمد بن هارون منصوری عباسی]] روایاتی در باره چگونگی ساختن کشتی نوح شنیده‌‏اند که در بعضی از این روایات، به فضیلت [[امیرالمؤمنین علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] و [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌‏بیت(علیه السلام)]] اشاره شده است. این [[حدیث|احادیث]] در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌‏سنت]] آمده و بنا به گزارش [[سید بن طاووس|سید بن طاوس]]، نخستین‏ بار [[ابن نجار بغدادی]](استاد سید بن طاوس) آنها را در ذیل [[تاریخ بغداد]] آورده است، اما اکنون در نسخه‌‏ای که از کتاب ذیل تاریخ بغداد در اختیار داریم، اثری از این روایات به چشم نمی‏‌خورد. وی احادیثش را از «محمد بن هارون منصوری عباسی» نقل می‏‌کند که شرح‏ حال او نیز در منابع ذکر نشده است. از شاگردان او تنها [[حسن بن احمد بن قاسم]] معروف به [[شریف ابومحمد محمدی]] را می‏‌شناسیم که خود استاد [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] بوده است. از آثار تألیفی او گزارشی در دست نیست.
# فهرست
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
============================================================================


== اساتید ==
از محمد بن هارون منصوری عباسی در منابع بعنوان استاد وی یاد شده.


== شاگردان ==
حسن بن احمد بن قاسم معروف به شریف ابومحمد محمدی فقط نام ایشان در منابع رجالی بعنوان شاگرد ذکر شده است.


== منابع ==
# الامان من اخطار الاسفار، ابن طاوس، فصل چهارم، ص118؛
# بحار الانوار، ج26ص332 حدیث14؛
# کتاب الاربعین، شیخ ماحوزی، ص231 حدیث18؛
# الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج7ص165 شماره 885.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]




{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = عبدالله بن تمیم قرشی حیری
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = تمیم بن عبدالله بن تمیم قرشی حیری
| نام‌های دیگر = حیری
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد = [[نیشابور]] محله حیره
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت = حدود 368 .ق
| محل درگذشت =
| استادان =
| شاگردان = [[شیخ صدوق|شیخ صدوق محمد بن بابوی]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =
}}
'''تمیم بن عبدالله بن تمیم قرشی حیری'''، محدث شیعی. از اهالی محله حیره [[نیشابور]] می‌باشد و بخش عمده‏‌ای از زندگی را در آنجا به سر آورده است. پدرش از راویان [[حدیث]] بود و در پرورش علمی او نقش اساسی داشته است.  احادیث فراوانی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] نقل کرده که بیشتر آنها در باره فضائل [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‏‌بیت(علیه السلام)]] وارد شده است.


== معرفی اجمالی ==
تمیم بن عبدالله بن تمیم قرشی حیری، محدث شیعی. لقب «حیری» منسوب به «حیره» است که در جغرافیای قدیم به سه مکان اطلاق می‌‏شده است. نخست شهری در سه فرسخی [[کوفه]] نزدیک [[نجف]]؛ دوم روستایی در فارس و سوم محله بزرگی در نیشابور. سوابق علمی او نشان می‌دهند که وی اهل نیشابور بوده و در محله «حیره» مسکن داشته است و در همین شهر احادیثی به‏ طور مستقیم از [[احمد بن علی انصاری]](از همراهان [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا]] در سفر [[مرو]]) شنیده است. از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست ولی زمان درگذشت او با توجه به این‌که [[شیخ صدوق]] در 368هجری در «فرغانه»(بر وزن پروانه، از شهرهای [[ازبکستان]]) از او حدیث شنیده، می‏‌بایست در همین حدود یا اندکی پس از آن روی داده باشد.


از دوران کودکی و چگونگی تحصیلات او آگاهی درستی نداریم اما گمان می‌‏رود که وی در نیشابور پرورش یافته و بخش عمده‏‌ای از زندگی را در آنجا به سر آورده است. پدرش از راویان حدیث بود و در پرورش علمی او نقش اساسی داشته است. وی احادیث بسیاری از پدرش نقل می‏‌کند و از اساتید او غیر از پدرش، کسی دیگر شناخته شده نیست. وی هم‌چنین به واسطه پدرش از کسانی چون [[حمدان بن سلیمان نیشابوری]] و احمد بن علی انصاری (که خود از اساتید وی نیز بود) احادیث فراوانی از امام رضا(علیه السلام) نقل کرده که بیشتر آنها در باره فضائل اهل‏‌بیت(علیه السلام) وارد شده است. از شاگردان او تنها [[شیخ صدوق |شیخ صدوق محمد بن بابویه]] را می‌‏شناسیم که با نقل احادیث او، بیش از همه وی را به آیندگان شناسانیده است. برخی از صاحب‌نظران در باره ارزش و صحت روایات او توقف نموده‏‌اند و حتی [[علامه حلی]] به پیروی از [[غضائری]]، با صراحت احادیث او را بی‏‌اعتبار معرفی کرده است. ولی بعضی دیگر از صاحب‌نظران با توجه به این که وی استاد شیخ صدوق بوده و صدوق در کتاب‏‌هایش با جمله «رضی الله عنه» از او تجلیل نموده است، بر صحت روایات او تأکید نموده‌‏اند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.


== اساتید ==
پدرش از راویان حدیث بود و در پرورش علمی او نقش استادی وی را داشته است.


== شاگردان ==
از شاگردانش تنها نام شیخ صدوق محمد بن بابویه را در برخی منابع ذکر کرده‌اند.


== منابع ==
# عیون اخبار الرضا(ع)، ج1ص25 حدیث51، وص56 حدیث198، وص92 حدیث30 و موارد متعدد دیگر؛
# الخصال، ص267، باب الخمسه، حدیث2؛
# التوحید، شیخ صدوق، ص74 حدیث 28، وص121 حدیث24، وص132 حدیث14، وص353 حدیث25، و موارد دیگر؛
# خلاصه الاقوال، ص329؛
# طرائف المقال، ج1ص161 شماره 818.
#
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]




{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = جعفر بن احمد علوی رقی عریضی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = جعفر بن احمد علوی رقی عریضی
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت = حدود 315.ق
| محل درگذشت =
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسن علی بن احمد عقیقی |ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل }}
| شاگردان = [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =
}}
'''جعفر بن احمد علوی رقی عریضی'''، محدث شیعی. مضامین روایات او در باره تشرف سی تن از [[رجال]] [[مذهب شیعه|شیعه]]، به محضر [[امام زمان(عج)|امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] در ایام [[حج]] در سال 293 هجری، و هم‌چنین در باره [[معراج]] [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] و برخی مناقب [[امیرالمؤمنین علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] است.


== معرفی اجمالی ==
جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر می‌‏آید که وی حداقل مدتی در «رقه» واقع در ساحل [[فرات]] نزدیك موصل اقامت داشته است. اما آن‏‌طورکه از لقب «عریضی»(به ضم عین و فتح راء) استفاده می‌شود وی اصالتاً اهل «عریض» از روستاهای نزدیك [[مدینه]] بوده و ظاهراً نیاكان او از نوادگان [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] بوده‌‏اند. از جزئیات زندگی او هیچ گزارشی در منابع دیده نشده است، بنابراین تاریخ تولد، زمان وفات و چگونگی تحصیلات او بر ما مجهول است. شاید از آن ‏روی که [[شیخ صدوق]] با یك واسطه از او نقل [[حدیث]] می‌‏كند، بتوان وفات او را در اوایل سده چهارم در نظر گرفت. از او احادیث اندكی باقی مانده که آنها را از استادان خود [[ابوالحسن علی بن احمد عقیقی]] و [[ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل]] نقل کرده است. مضامین روایات او در باره تشرف سی تن از رجال شیعه، به محضر امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایام حج در سال 293 هجری، و هم‌چنین در باره معراج پیامبر(صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین(علیه السلام) است. از شاگردان او [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]] است که خود استاد [[شیخ صدوق]] بوده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.


== استادان ==
ابوالحسن علی بن احمد عقیقی و ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل از استادان وی هستند.


== شاگردان ==
در میان شاگردان وی تنها احمد بن زیاد بن جعفر همدانی هست که نامش در منابع ذکر شده است.


== منابع ==
#کمال الدین و تمام النعمه، ص470، باب 50 حدیث24؛
# بحارالانوار، ج65صص76 و77؛
# معجم البلدان، ج4ص114 ذیل عریض؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص68.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]






{{جعبه اطلاعات شخصیت
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
| عنوان =  
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| عنوان = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
| نام =  
| تصویر = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
| نام‌های دیگر =  
| نام = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
| سال تولد =  
| پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
| تاریخ تولد =  
| زبان = فارسی
| محل تولد =  
| زبان اصلی = فارسی
| سال درگذشت =  
| ترجمه =  
| تاریخ درگذشت =  
| سال نشر = 1399 ش
| محل درگذشت =  
| ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
| استادان =  
| تعداد صفحه = 119
| شاگردان =
| موضوع = {{فهرست جعبه افقی |مجتهدان وعلما |[[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] |[[لبنان]] |کنگره‌ها |دیدگاه درباره [[محمد علی تسخیری|محمدعلی تسخیری]] }}
| دین =
| شابک = 8 - 311 - 167 - 964 - 978
| مذهب =
| آثار =
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =  
}}
}}
جعفر بن احمد علوي رقي عريضي، (000 – حدود 315ق)
شیخ تسخیری  (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.
ابوالقاسم. محدث شيعي. در برخي از منابع حديثي نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقي»(به فتح راء و تشديد قاف) بر مي‏آيد كه وي حداقل مدتي در «رقه» واقع در ساحل فرات نزديك موصل اقامت داشته است. اما آن‏طور كه از لقب «عريضي»(به ضم عين و فتح راء) استفاده مي‏شود وي اصالتاً اهل «عريض» از روستاهاي نزديك مدينه بوده و ظاهراً نياكان او از نوادگان امام صادق(ع) بوده‏اند. از جزئيات زندگي او هيچ گزارشي در منابع ديده نشده است، بنابراين تاريخ تولد، زمان وفات و چگونگي تحصيلات او بر ما مجهول است. شايد از آن‏روي كه «شيخ صدوق»(م381ق) با يك واسطه از او نقل حديث مي‏كند، بتوان وفات او را در اوايل سده چهارم در نظر گرفت. از او احاديث اندكي باقي مانده كه آنها را از استادان خود «ابوالحسن علي بن احمد عقيقي» و «ابوعبدالله احمد بن محمد بن خليل» نقل كرده است. مضامين روايات او در باره تشرف سي تن از رجال شيعه، به محضر امام عصر(عج) در ايام حج در سال 293هجري، و همچنين در باره معراج پيامبر(ص) و برخي مناقب اميرالمؤمنين(ع) است. از شاگردان او «احمد بن زياد بن جعفر همداني» است كه خود استاد شيخ صدوق بوده است. وي ظاهراً داراي اثر تأليفي نبوده است.
منابع: (كمال الدين و تمام النعمه، ص470، باب 50 حديث24؛ بحارالانوار، ج65صص76 و77؛ معجم البلدان، ج4ص114 ذيل عريض؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص68)


او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.


[[رده:عالمان]]
رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۰

جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
پدیدآورانمحمد رحمانی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1402 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه227
موضوع
شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».



وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1401 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه281
موضوع
شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

معرفی:

یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.



===================================================================
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1400 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه314
موضوع
  • محمدعلی تسخیری
  • مجتهدان و علما
  • سرگذشتنامه
شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
  1. متن
  2. فهرست






================================================================

گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
نامگرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
زبانفارسی
زبان اصلیفارسی
سال نشر1399 ش
ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعداد صفحه119
موضوع
شابک8 - 311 - 167 - 964 - 978

شیخ تسخیری (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.

او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.

رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.