افزودن پیوند

    کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | عنوان = جعفر بن احمد بن متیل قمی
    | عنوان = جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
    | تصویر = جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
    | نام = جعفر بن احمد بن متیل قمی
    | نام = جنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    | نام‌های دیگر =  
    | پدیدآوران = محمد رحمانی
    | سال تولد =  
    | زبان = فارسی
    | تاریخ تولد = حدود 275
    | زبان اصلی = فارسی
    | محل تولد = [[قم]]
    | ترجمه =  
    | سال درگذشت =
    | سال نشر = 1402 ش
    | تاریخ درگذشت = قبل 369.ق
    | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
    | محل درگذشت = قم
    | تعداد صفحه = 227
    | استادان =
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[جنگ]] |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
    | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |جعفر بن محمد بن قولویه |محمد بن علی بن متیل }}
    | شابک = 3 - 387 - 167 - 964 - 978
    | دین = [[اسلام]]
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    | آثار =  
    | فعالیت‌ها = [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
    | وبگاه =  
    }}
    }}
    '''جعفر بن احمد بن متیل قمی'''، [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و از چهره‏‌های برجسته عصر [[غیبت صغری]] به شمار می‌رود. از لقب «قمی» بر می‌‏آید که وی اهل قم است و ظاهراً زادگاه و محل وفات او نیز در همین شهر بوده است. پدرش «احمد بن متیل قمی» از بزرگان عصر خویش و نماینده نایب دوم امام عصر(عج) در قم بوده است. وضعیت خانوادگی او و چهره‌هایی که از این خاندان برخاسته‌‏اند، گویای موقعیت اجتماعی و خوش‏نام ‏بودن آنها در میان مردم قم است. بنا به گزارش «شیخ طوسی» در کتاب «غیبت»، وی به همراه پدرش سفرهایی به عراق داشته و روابط نزدیکی با نایب دوم امام عصر(عج) داشتند.
    جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)


    == زندگی‌نامه ==
    از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است.
    جعفر بن احمد بن متیل قمی، فقیه، محدث شیعی و از چهره‏‌های برجسته عصر غیبت صغری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. نام جد او «متیل»(به فتح میم و تشدید یاء) به معنای جنباندن و به حرکت درآوردن است اما علت این نام‏‌گذاری بر ما روشن نیست. وی با همه شهرتی که دارد لیکن بیشتر گوشه‌‏های زندگی او برای ما نامعلوم است. در باره تاریخ تولد و وفات او نیز اطلاعی در دست نیست. اما با توجه به این‌که وی از اساتید «جعفر بن محمد بن قولویه» بوده است، احتمالاً وفات او اندکی پیش از این تاریخ اتفاق افتاده است. در باره زمان ولادت او تنها می‌توان گفت که وی در 305 هجری هنگامی که نایب دوم امام عصر(عج) در بستر مرگ بود، بر بالین او حضور داشت و در آن زمان چندان از وجاهت لازم برخوردار بود که مردم گمان می‏‌کردند مقام نیابت به او واگذار خواهد شد. بنابراین وی در آن زمان از سن کافی برخوردار بود و می‏‌توان تاریخ ولادت او را در دهه‌‏های آخر سده سوم حدود 275 هجری تخمین زد. از لقب «قمی» بر می‌‏آید که وی اهل قم است و ظاهراً زادگاه و محل وفات او نیز در همین شهر بوده است. پدرش «احمد بن متیل قمی» از بزرگان عصر خویش و نماینده نایب دوم امام عصر(عج) در قم بوده است. برادران او «محمد» و «علی» هر کدام از اساتید عصر خود بوده‌‏اند. برادرزاده او «محمد بن علی بن متیل» از اساتید «شیخ صدوق» و نیز از شاگردان خود او بوده است. هم‌چنین عموی او «حسن بن متیل دقاق» از اساتید «ابن ولید قمی» و «محمد بن قولویه»(پدر جعفر بن قولویه صاحب کامل الزیارات) بوده است. وضعیت خانوادگی او و چهره‌هایی که از این خاندان برخاسته‌‏اند، گویای موقعیت اجتماعی و خوش‏نام ‏بودن آنها در میان مردم قم است. بر پایه گزارش شیخ صدوق در کمال الدین، بسیاری از شیعیان اطراف، وجوهات خویش را به او و پدرش «احمد» می‏‌سپردند تا به دست نایب امام عصر(عج) برسد. بنا به گزارش «شیخ طوسی» در کتاب «غیبت»، وی به همراه پدرش سفرهایی به عراق داشته و روابط نزدیکی با نایب دوم امام عصر(عج) داشتند و حتی در بغداد منزلی داشتند که در اواخر عمر سفیر دوم به سبب حادثه‌‏ای که برای این سفیر پیش آمده بود، تنها از منزل او و پدرش برای وی غذا فرستاده می‌‏شد. در باره چگونگی زندگی او بعد از وفات نایب دوم، چندان چیزی دانسته نیست اما این اندازه می‏‌دانیم که با روی کار آمدن سفیر سوم «حسین بن روح نوبختی»، او و پدرش هم‌چنان نسبت به مقام نیابت وفادار ماندند. از او در منابع حدیثی و تاریخی، تنها چند گزارش به ما رسیده که در آن نمی‌‏توان اساتید او را شناسایی نمود.  
    در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد.
    در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    == شاگردان ==
    از شاگردان او تنها برادرزاده‏اش علی بن محمد بن متیل و ابوالقاسم جعفر بن قولویه را در منابع ذکر کرده‌اند.


    == آثارتالیفی ==
    از او اثر تألیفی معرفی نشده است.


    == منابع ==
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    # کمال الدین و تمام النعمه، ص503، باب 45 گزارش‏های33، 34 و 35؛
    | عنوان = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    # الغیبه، طوسی، ص369 گزارش‏های 336، 337 و339؛
    | تصویر = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
    # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص69.
    | نام = وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
    | زبان = فارسی
    | زبان اصلی = فارسی
    | ترجمه =
    | سال نشر = 1401 ش
    | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
    | تعداد صفحه = 281
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |[[وحدت اسلامی]]  |[[تقریب (مقاله)|تقریب مذاهب]] |همبستگی |جنبه‌های مذهبی |[[اسلام]] }}
    | شابک = 7 - 350 - 167 - 964 - 978
    }}
    معرفی:
     
    یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.
     
     
    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ===============================================================================


    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]


    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | عنوان = محمد بن زید یونس قزوینی
    | عنوان = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
    | تصویر = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
    | نام = جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی
    | نام = آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    | نام‌های دیگر =  
    | پدیدآوران = پژوهشگاه مطالعات تقریبی
    | سال تولد =  
    | زبان = فارسی
    | تاریخ تولد =  
    | زبان اصلی = فارسی
    | محل تولد = قزوین
    | ترجمه =  
    | سال درگذشت =  
    | سال نشر = 1400 ش
    | تاریخ درگذشت = 312.ق
    | ناشر = پژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    | محل درگذشت = مکه
    | تعداد صفحه = 314
    | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابن ماجه قزوینی | داود بن سلیمان غازی قزوینی |عبدالله بن عمرو بن حکم بغدادی |محمد بن هشام مستملی |محمد بن غالب بن حرب | حمدان بن مغیره }}
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |محمدعلی تسخیری |مجتهدان و علما  |سرگذشتنامه }}
    | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالحسن دارقطنی |احمد بن ابراهیم بن علی بن فراس |محمد بن حبان بستی }}
    | شابک = 0 - 333- 167 - 964 - 978
    | دین = [[اسلام]]
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    | آثار =
    | فعالیت‌ها = [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و امام [[حرمین]] در [[مکه]]
    | وبگاه =  
    }}
    }}
    '''جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی'''، [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و سی سال امام [[حرمین]] در [[مکه]] بود. در قزوین دیده به جهان گشود و به سال 312 هجری  در مکه چشم از جهان بست. از راویان [[حدیث]] شیعه و از خاندان‌‏های معروف شیعی قزوین است. در زادگاهش نزد اساتید و علمای عصر خویش از جمله [[ابن ماجه قزوینی]] و [[داود بن سلیمان غازی قزوینی]] [[علوم اسلامی]] و مدارج عالی [[فقه]] را به انجام رساند.


    == معرفی اجمالی ==
    # متن
    جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی، فقیه، محدث شیعی و امام حرمین در مکه. وی در قزوین دیده به جهان گشود اما از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست. وفات او در مکه به سال 312 هجری اتفاق افتاده است. وی علوم اسلامی و مدارج عالی فقه را در زادگاهش نزد اساتید و علمای عصر خویش از جمله «ابن ماجه قزوینی» و «داود بن سلیمان غازی قزوینی» به انجام رساند. داود بن سلیمان، از [[صحابه|اصحاب]] [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] است که وی به واسطه او از [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا]] نقل حدیث می‏‌کند. به گفته رافعی در التدوین، وی از قزوین راهی [[حج]] گشت و مکه را محل اقامت خویش برگزید و مجاور آنجا گردید و سی سال امام حرمین بود. در آنجا کرسی تدریس [[فقه]] و [[حدیث]] برقرار نمود و شاگردانی تربیت کرد.
    # فهرست
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ============================================================================
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     


    وی از راویان حدیث شیعه و از خاندان‌‏های معروف شیعی قزوین است که جمع بسیاری از فقهاء و محدثین از این سلسله برخاسته‌‏اند. شاید علت تضعیف و بی ‏اعتباری احادیث او در نگاه صاحب‌نظران [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، شیعه‏ گری او بوده باشد. [[ابوالحسن دارقطنی]] که از علمای بزرگ [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و از شاگردان با واسطه اوست، در [[کتاب الغرائب]] حدیثی از او نقل کرده و آن را بی ‏اعتبار دانسته است. [[ابن‏ حجر]] نیز وی را فردی نامطمئن معرفی کرده است. وی هم‌چنین در حدیثی از [[رسول خدا(صلی الله علیه)]]، محبت [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب(علیه السلام)]] را نشانه [[ایمان]] و کینه آن حضرت را نشانه نفاق معرفی کرده است، اما [[شمس الدین ذهبی|شمس ‏الدین ذهبی]] ضمن غریب شمردن این حدیث، به توجیه آن پرداخته است سیر<ref>اعلام النبلاء، ج12ص509</ref>. از آثار او کتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.


    == اساتید ==
    اساتید وی [[ابن ماجه قزوینی]]، [[داود بن سلیمان غازی قزوینی]]، [[عبدالله بن عمرو بن حکم بغدادی]]، [[محمد بن هشام مستملی]]، [[محمد بن غالب بن حرب]] و [[حمدان بن مغیره]] بوده‌اند.


    == شاگردان ==
    از شاگردان مشهور وی می‌توان [[ابوالحسن دارقطنی]]، [[احمد بن ابراهیم بن علی بن فراس]] و [[محمد بن حبان بستی]] را نام‌برد.


    == منابع ==
    # دائره المعارف تشیع، ج5ص379؛
    # التدوین فی اخبار قزوین، رافعی قزوینی، ج2ص275؛
    # لسان المیزان، ابن حجر، ج2ص110 شماره 447.


    == پانویس ==


    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]


    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    | عنوان =  
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
    | عنوان = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    | نام =  
    | تصویر = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
    | نام‌های دیگر =  
    | نام = گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    | سال تولد =  
    | پدیدآوران = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]]
    | تاریخ تولد =  
    | زبان = فارسی
    | محل تولد =  
    | زبان اصلی = فارسی
    | سال درگذشت =  
    | ترجمه =  
    | تاریخ درگذشت =  
    | سال نشر = 1399 ش
    | محل درگذشت =  
    | ناشر = [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] وابسته به [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
    | استادان =  
    | تعداد صفحه = 119
    | شاگردان =
    | موضوع = {{فهرست جعبه افقی |مجتهدان وعلما |[[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] |[[لبنان]] |کنگره‌ها |دیدگاه درباره [[محمد علی تسخیری|محمدعلی تسخیری]] }}
    | دین =
    | شابک = 8 - 311 - 167 - 964 - 978
    | مذهب =
    | آثار =
    | فعالیت‌ها =
    | وبگاه =  
    }}
    }}
    جعفر بن احمد بن متيل قمي، (حدود 275  – قبل 369ق)فقيه، محدث شيعي و از چهره‏هاي برجسته عصر غيبت صغري. كنيه او در منابع ذكر نشده است. نام جد او «متيل»(به فتح ميم و تشديد ياء) به معناي جنباندن و به حركت درآوردن است اما علت اين نام‏گذاري بر ما روشن نيست. وي با همه شهرتي كه دارد ليكن بيشتر گوشه‏هاي زندگي او براي ما نامعلوم است. در باره تاريخ تولد و وفات او نيز اطلاعي در دست نيست. اما با توجه به اينكه وي از اساتيد «جعفر بن محمد بن قولويه»(م368ق) بوده است، احتمالاً وفات او اندكي پيش از اين تاريخ اتفاق افتاده است. در باره زمان ولادت او تنها مي‏توان گفت كه وي در 305هجري هنگامي كه نايب دوم امام عصر(عج) در بستر مرگ بود، بر بالين او حضور داشت و در آن زمان چندان از وجاهت لازم برخوردار بود كه مردم گمان مي‏كردند مقام نيابت به او واگذار خواهد شد. بنابراين وي در آن زمان از سن كافي برخوردار بود و مي‏توان تاريخ ولادت او را در دهه‏هاي آخر سده سوم حدود 275هجري تخمين زد. از لقب «قمي» بر مي‏آيد كه وي اهل قم است و ظاهراً زادگاه و محل وفات او نيز در همين شهر بوده است. پدرش «احمد بن متيل قمي» از بزرگان عصر خويش و نماينده نايب دوم امام عصر(عج) در قم بوده است. برادران او «محمد» و «علي» هر كدام از اساتيد عصر خود بوده‏اند. برادرزاده او «محمد بن علي بن متيل» از اساتيد «شيخ صدوق»(م381ق) و نيز از شاگردان خود او بوده است. همچنين عموي او «حسن بن متيل دقاق»(م.ح302ق) از اساتيد «ابن وليد قمي»(م343ق) و «محمد بن قولويه»(پدر جعفر بن قولويه صاحب كامل الزيارات) بوده است. وضعيت خانوادگي او و چهره‏هايي كه از اين خاندان برخاسته‏اند، گوياي موقعيت اجتماعي و خوش‏نام‏بودن آنها در ميان مردم قم است. بر پايه گزارش شيخ صدوق در كمال الدين، بسياري از شيعيان اطراف، وجوهات خويش را به او و پدرش «احمد» مي‏سپردند تا به دست نايب امام عصر(عج) برسد. بنا به گزارش «شيخ طوسي» در كتاب «غيبت»، وي به همراه پدرش سفرهايي به عراق داشته و روابط نزديكي با نايب دوم امام عصر(عج) داشتند و حتي در بغداد منزلي داشتند كه در اواخر عمر سفير دوم به سبب حادثه‏اي كه براي اين سفير پيش آمده بود، تنها از منزل او و پدرش براي وي غذا فرستاده مي‏شد. در باره چگونگي زندگي او بعد از وفات نايب دوم، چندان چيزي دانسته نيست اما اين اندازه مي‏دانيم كه با روي كار آمدن سفير سوم «حسين بن روح نوبختي»(م326ق)، او و پدرش همچنان نسبت به مقام نيابت وفادار ماندند. از او در منابع حديثي و تاريخي، تنها چند گزارش به ما رسيده كه در آن نمي‏توان اساتيد او را شناسايي نمود. از شاگردان او نيز تنها برادرزاده‏اش «علي بن محمد بن متيل» و «ابوالقاسم جعفر بن قولويه»(م368ق) را مي‏شناسيم. از او اثر تأليفي معرفي نشده است.
    شیخ تسخیری  (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.


    منابع: (كمال الدين و تمام النعمه، ص503، باب 45 گزارش‏هاي33، 34 و 35؛ الغيبه، طوسي، ص369 گزارش‏هاي 336، 337 و339؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص69)
    او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.


    [[رده:عالمان]]
    رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۰

    جنگ‌ و صلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    جنگ و صلح در اسلام با تأکید بر سیره نبوی.png
    نامجنگ‌وصلح در اسلام با تاکید بر سیره نبوی
    پدیدآورانمحمد رحمانی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1402 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه227
    موضوع
    شابک3 - 387 - 167 - 964 - 978

    جنگ و صلح در اسلام (با تأکید بر سیره نبوی(ص)

    از نظر اسلام جنگ اگر برای دفاع از هویت و کیان یک کشور باشد بسیار پسندیده و لازم است، اما جنگطلبی و پیشقدم شدن در آن هرگز در اسلام سفارش نشده است، بنابراین اسلام دین صلح و آرامش است و این آرامش تا زمانی که عزت مسلمانان و بلکه شرافت انسانها را خدشهدار نکند، مطلوب و قابل قبول است. در فرهنگ اسلام، هر مسلمانی با مسلمان دیگر برادر است: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ﴾، و نسبت به غیرمسلمان دوست و مدافع است: «مَن آذى ذِمّياً فَأنا خَصْمُهُ» ، و حتی اگر مسلمانی به کافر توهین کند حدّ خدا بر او جاری میگردد: «مَن قَذَفَ ذِمّيّاً حُدَّ لَهُ يومَ القِيامَةِ بِسياط مِن نار» . بنابراین: اسلام، آئين فطرت است و هرگز با احساسات طبيعى و انسانى ضدّيت ندارد. در فرهنگ اسلام صلح مقدم بر جنگ است و تا زمانی که دشمن سرِ جنگ نداشته باشد باید در صلح و آرامش زندگی کرد. امام علی(ع) فرمود: «هرگز درخواست صلحى را كه از سوى دشمن به تو پيشنهاد شود و رضاى خدا در آن باشد رد مكن، زيرا آرامش سربازان، آسايش تو نیز خواهد بود، و از ‌اندوه‌هايت کاسته گردد و شهرهايت ايمن مانَد».


    وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    وحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب).png
    ناموحدت مذاهب اسلامی در منظومۀ فکری مقام معظم رهبری (کتاب)
    پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1401 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه281
    موضوع
    شابک7 - 350 - 167 - 964 - 978

    معرفی:

    یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد. یکی از اصلی ترین شعارهای مردم و انقلابیون و رهبران انقلاب اسلامی ایران وحدت امت اسلامی بود. شاید در کنار مفاهیمی همچون استکبارستیزی و ولایت فقیه، وحدت و اتحاد امت اسلامی بیشترین کاربرد را در کلام شخصیت های برجستۀ انقلاب اسلامی داشت. سخنان بجای مانده از امام خمینی و تعاملی که با جمعیت های مختلف اسلامی داشتند خود نشان از اهتمام ایشان به این امر دارد.


    ===================================================================
    آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    آیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب).png
    نامآیت الله تسخیری زبان گویای اسلام و تشیع (کتاب)
    پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1400 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه314
    موضوع
    • محمدعلی تسخیری
    • مجتهدان و علما
    • سرگذشتنامه
    شابک0 - 333- 167 - 964 - 978
    1. متن
    2. فهرست






    ================================================================
    گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    گرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب).png
    نامگرامی داشت پرچم دار بزرگ تقریب آیت الله تسخیری در لبنان (کتاب)
    پدیدآورانپژوهشگاه مطالعات تقریبی
    زبانفارسی
    زبان اصلیفارسی
    سال نشر1399 ش
    ناشرپژوهشگاه مطالعات تقریبی وابسته به مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    تعداد صفحه119
    موضوع
    شابک8 - 311 - 167 - 964 - 978

    شیخ تسخیری (رحمه الله) نمادی از اندیشه مصلحانه، بینش با بصیرت و انقلابی استوار در زمینه وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب بود. او همچون ستاره ای درخشان در جلسات و کنفرانس ها و در ارتباطی کامل با شخصیت های برجسته جهان اسلام بود.

    او منتقدی یگانه بود و اعتقاد داشت که گفت و گو، مبناي منطقي قرآن، سنت و سيره ائمه اطهار است. وي همچنين داراي ظرفيت بالايي در خطابه و قانع نمودن طرف مقابل بود. وی مجمعی از احساسات، عواطف و مشاعر انسانی بود، که روشهای پیش رو و غم ها و آمال او بر این مسائل شهادت می دهند. عشق مردم به او از مرزهای جغرافیایی، دینی، مذهبی و فرقه ای و تبارگرایی عبور کرده بود. او به حق “زبان گویای اسلام و تشیع” بود.

    رحلت او دردناک و غم انگیز بود که سخنان بسیاری درباره او بیان شده است که از آن میان است سخنان شخصیت ها و دانشمندان لبنانی که در این کتاب آمده است.

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=کاربر:Hoosinrasooli/صفحه_تمرین&oldid=224023»