کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شهر
| عنوان = جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)
| عنوان = استان آذربایجان شرقی
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| تصویر =  
| نام = جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)
| نام = استان آذربایجان شرقی
| نام‌های دیگر = {{فهرست جعبه افقی |کثیرالسماع  |کثیر الروایه |محدث }}
| کشور = ایران
| سال تولد =  
| تاریخ تأسیس =  
| تاریخ تولد = 224ق.
| استان = آذربایجان شرقی
| محل تولد = [[سامرا]]
| تعداد جمعیت = ۴۰۴۰۴۰۰ نفر
| سال درگذشت =  
| پراکندگی دینی = {{فهرست جعبه افقی |[[مذهب شیعه|شیعه]] |[[اهل سنت و جماعت|سنی]] اقلیت‌های مذهبی }}
| تاریخ درگذشت =  اول [[ذی القعده|ذی‌القعده]]
| ویژگی خاص =  
‏قعده، 308ق.
| محل درگذشت = [[بغداد]]
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |احمدبن عبدالمنعم |ابوموسی عیسی بن مهران |ایوب بن محمدبن فروخ |علی بن عبدک |موسی بن عبدالله بن موسی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |محمدبن عمربن محمد جعابی |محمدبن عبدالله ابوالمفضل شیبانی کوفی }}
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]  
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |تاریخ علوی |الصخره و البئر }}
| فعالیت‌ها = [[محدّث|محدث]]
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)'''، از [[سادات حسنی]] و از [[محدثان]] معتبر [[مذهب شیعه|شیعه]]. وی را «کثیرالسماع» و کثیر الروایه» و «محدث» لقب داده‏‌اند. وی علاوه بر کار علمی، فعالیت‌‏های اجتماعی نیز داشت و از حقوق آل ابی‌طالب به شدت دفاع می‏‌کرد، از این‏‌رو مرحوم [[نجاشی]] وی را از چهره‏‌های برجسته طالبیین، معرفی کرده است.
'''استان آذربایجان شرقی'''، در گوشه شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. حدود شمالی این استان را رود ارس با جمهوری‌های آذربایجان،  ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص می‌کند. رود قطـور و آب‌های دریاچة ارومیه حدود غربی با استان آذربایجان غربی است و در جنوب کشیدگی رشته کوه‌ها، دره‌ها، جلگه‌ها و دشت‌ها موجب پیوستگی توپوگرافیک استان با آذربایجان غربی و زنجان شده است. در شرق نیز دره و رودخانه دره رود، کوه‌های سبلان، چهل‌مند و گردنه صائین این خطه را از استان اردبیل جدا می‌کند.
ریشه‌ی نام این استان را در واژه‌ی آذر یا همان آتش دانسته‌اند که تحمل زمستان‌های طاقت‌فرسای منطقه بی‌حضورش ناممکن است.
سرزمینی که به پایمردی‌های مبارزانی چون ستارخان و باقرخان، به تدبیر زنان هنرمند، به طبیعت استوار و باصلابت و به خوردنی‌های خوش‌مزه و رنگارنگ شناخته شده است.


== زندگی‌نامه ==
== معرفی استان ==
جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)، از سادات حسنی و از محدثان معتبر شیعه. ولادت او در [[سامرا]] به سال 224 هجری، و وفاتش در روز چهارشنبه اول [[ذی القعده|ذی‌ال‏قعده]] سال 308 هجری در [[بغداد]] روی داد. دوران زندگی و حیات علمی او را می‏‌توان به سه مرحله تقسیم کرد. ابتداء به شنیدن حدیث علاقه نشان داد به‏ طوری که وی را «کثیرالسماع» لقب داده و این دوره را مرحله‏‌ای از حیات علمی او به حساب آورده‏‌اند. در مرحله دوم، به نقل احادیث مذکور پرداخت و در این مرحله وی را «کثیر الروایه» لقب داده‌‏اند. وی به دلیل روایات بسیارش، نخستین کس از سادات است که لقب «محدث» به او داده شده است. سپس در مرحله سوم و در اواخر عمرش به تصنیف کتاب روی آورد. وی علاوه بر کار علمی، فعالیت‌‏های اجتماعی نیز داشت و از حقوق آل ابی‌طالب به شدت دفاع می‏‌کرد، از این‏‌رو مرحوم نجاشی وی را از چهره‏‌های برجسته طالبیین، معرفی کرده است. مقام علمی و عظمت شأن او باعث شده تا در منابع رجالی و تاریخی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نیز فردی خوش‌نام و مورد اعتماد معرفی شود. فرزندان او «حسن بن جعفر»، «یحیی بن جعفر» و «محمدبن جعفر» مشهور به «ابوقیراط» از راویان مورد وثوق هستند به ویژه ابوقیراط که شهرت بسیار دارد و کسی است که بر جنازه مرحوم [[شیخ کلینی|کلینی]] نماز گزارده است.
استان آذربايجان شرقی به لحاظ طبيعی و تاريخی از مناطق پررونق و با اهميت ايران بوده و همواره از نظر سياسي، فرهنگي و اقتصادي نقش موثر و ارزشمندي را در ايران ايفا كرده است. شرايط آب و هوايی و فراوانی آب؛ آذربايجان شرقی را به منطقه ای مناسب و مستعد برای كشاورزی و زراعت تبديل كرده و روحيه خستگي ناپذير و پرتلاش مردم؛ صنعت و بازرگاني اين خطه را رونق داده است. وضعيت خاص زمين شناسی و توپوگرافی منطقه؛ باعث به وجود آمدن کوهستان های آتشفشانی سهند و سبلان، غارها، دره ها، دشت ها و گردنه های متعدد شده كه هر يك با چشم اندازهای زيبا و ارتفاعاتی چون کيامکی و بزغوش جاذب دوست داران و علاقه مندان طبيعت است. سابقه کهن فرهنگی و تاريخی استان آذربايجان شرقي؛ سبب به وجود آمدن آثار تاريخي از باستان تا معاصر در تمام دسته بندي هاي تاريخي، معماري، فرهنگي و اجتماعي شده و در مجموع اين منطقه را به يكي از ديدني ترين استان هاي ايران تبديل نموده است. آذربايجان شرقي در زمينه هاي بازرگاني، كشاورزي، صنعتي و دام داري از رونق بالايي برخوردار بوده و از نظر جاذبه هاي اجتماعي چون: جلوه هاي زندگي عشايري، جشن ها و آيين هاي محلي، غذاها و آداب و رسوم سنتي، جاذبه هاي فرهنگي چون: موسيقي خاص و منحصر به فرد، صنايع دستي هنرمندانه و كم نظير و لباس هاي محلي بسيار زيبا، ديدني و جذاب است. شهر تبريز كه يكي از مهم ترين و با اهميت ترين شهرهاي ايران در همه زمينه هاست. به عنوان مركز اين استان؛ اهميت آن را چندين برابر نموده و جاذبه هاي گردشگري زيادي را در خود جاي داده است. استان آذربایجان شرقی دارای ۱۸ شهرستان اصلی با نامهای اهر، آذرشهر، اسکو، بستان آباد، بناب، جلفا، سراب، چاراویماق، عجب شیر، شبستر، کلیبر، مراغه، مرند، ملکان، میانه، ورزقان، هریس، هشترود می باشد.
 
== اساتید ==
اساتید او احمدبن عبدالمنعم، ابوموسی عیسی بن مهران، ایوب بن محمدبن فروخ، علی بن عبدک و موسی بن عبدالله بن موسی هستند.
 
== شاگردان ==
از جمله شاگردان معروف او محمدبن عمربن محمد جعابی و محمدبن عبدالله ابوالمفضل شیبانی کوفی هستند.
 
== آثار ==
از آثار و روایاتی که از او بر جای مانده می‌‏توان دریافت که تخصص عمده او در فقه، حدیث و تاریخ بوده است. از جمله تألیفات او کتاب «تاریخ علوی» و «الصخره و البئر» را می‌‏توان نام برد.
 
== منابع ==
# رجال نجاشی، ص122 شماره 314؛
# خلاصه الاقوال، ص91؛
# رجال ابن داود، ص65 شماره 325؛
# نقد الرجال، تفرشی، ج1ص355 شماره 1004؛
# تنقیح المقال، ج1ص223 شماره 1779؛
# معجم رجال الحدیث، ج5ص75 شماره 2262؛ و ج16ص171 شماره 10408؛
# لسان المیزان، ابن حجر، ج2ص127 شماره 550؛
# تاریخ بغداد، ج2ص144 شماره 563؛ وج7صص213 و214 شماره 3669؛
# ایضاح المکنون، ج2ص279؛ هدیه العارفین، ج1ص252؛
# الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج3ص267؛
# الاعلام، زرکلی، ج2ص128؛
# معجم المؤلفین، عمر کحاله، ج3ص145؛
# المجدی فی انساب الطالبیین، ص359.
 
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
 
 
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = جعفر بن محمد حسنی(حسینی)
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام = جعفر بن محمد حسنی(حسینی)
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد = 224ق.
| محل تولد =
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت = 308ق.
| محل درگذشت =
| استادان =
| شاگردان =
| دین = اسلام
| مذهب = شیعه
| آثار =
| فعالیت‌ها = محدث
| وبگاه =
}}
جعفر بن محمد حسنی(حسینی)، محدث شیعی و از سادات حسنی. کنیه او در منابع ذکر نشده است، اما در بسیاری از موارد، شخصی به همین نام با کنیه «ابوعبدالله» وارد شده که به اعتقاد نگارنده وی با شخصیت مورد بحث، متحد است. زیرا با بررسی‌های انجام شده در می‌یابیم که استادان و شاگردان هر دو مشترک هستند و حتی در غالب موارد، مضامین و الفاظ احادیثی که از آنها نقل شده کاملاً با یکدیگر هم‌خوانی دارد. بنابراین به نظر می‌رسد که وی همان «ابوعبدالله جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن حسنی»(پدر ابوقیراط محمد بن جعفر) بوده باشد که در سامراء به سال 224 هجری تولد یافت، و وفاتش در روز چهارشنبه اول ذی‏قعده سال 308 هجری در بغداد روی داد. شرح‌حال او و فرزندش «ابوقیراط» را در این کتاب ذکر کرده‌ایم. برای اطلاع بیشتر علاوه بر منابعی که در آنجا ذکر شده، می‌توانید به منابع زیر نیز مراجعه نمایید.
 
== منابع ==
# توحید صدوق، ص184 حدیث21؛
# طبقات اعلام الشیعه، ج1صص74 و77؛
# عیون اخبار الرضا(ع)، ج1ص73 حدیث316؛
# الفهرست، طوسی، ص85شماره119؛
# الکافی، ج5صص338 و510؛
# معانی الاخبار، ص65حدیث1.
 
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
 
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = محمد بن عبيدالله بن عتبه
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
| نام =
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد =
| محل تولد =
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =
| استادان =
| شاگردان =
| دین =
| مذهب =
| آثار =
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
}}
جعفر بن محمد بن عبيدالله بن عتبه، (حدود 235 – حدود 305ق)
محدث شيعي. كنيه او در منابع ذكر نشده است. در باره تاريخ ولادت و وفات او همين قدر مي‌دانيم كه وي از «ايوب بن نوح»(م.ح255ق) نقل حديث كرده است، بنابراين وي هنگامي كه نزد اين استاد خود، مشغول استماع حديث بود از سن كافي(بيست ساله) برخوردار بوده و زمان تولد او را مي‌توان حدود 235هجري در نظر گرفت. وفات او نيز ممكن است در اواخر سده سوم يا اوايل سده چهارم اتفاق افتاده باشد، زيرا «ابن عقده كوفي»(م332ق) از شاگردان او بوده است و در اينجا ترجيحاً تاريخ وفات او را در اوايل سده چهارم حدود 305هجري در نظر گرفته‌ايم. از محيط خانواده و دوران تحصيل و هم‌بحثان او اطلاعي در دست نيست. گمان مي‌رود وي دوران تحصيل و حيات علمي خود را در كوفه سپري كرده باشد زيرا استاد و شاگردش هر دو در كوفه سكونت داشتند اما به هر حال در منابع گزارشي از شرح‌حال او نيامده و شخصيت او كاملاً براي ما مجهول است. به نظر مي‌رسد از آنجا كه شاگرد و استاد او از دانشمندان نامدار شيعه به شمار مي‌آيند، وي در زمان خود از شخصيت‌هاي مشهور و شناخته‌شده بود لكن استماعات حديثي او هيچ‌گاه به آيندگان انتقال پيدا نكرد و شخصيت او در هاله‌اي از ابهام قرار گرفت.
منابع: (ايضاح الاشتباه، ص133 شماره 140؛ رجال نجاشي، ص215 ذيل شماره 561؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص77)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۷

استان آذربایجان شرقی
ناماستان آذربایجان شرقی
کشورایران
استانآذربایجان شرقی
تعداد جمعیت۴۰۴۰۴۰۰ نفر
پراکندگی دینی

استان آذربایجان شرقی، در گوشه شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. حدود شمالی این استان را رود ارس با جمهوری‌های آذربایجان، ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص می‌کند. رود قطـور و آب‌های دریاچة ارومیه حدود غربی با استان آذربایجان غربی است و در جنوب کشیدگی رشته کوه‌ها، دره‌ها، جلگه‌ها و دشت‌ها موجب پیوستگی توپوگرافیک استان با آذربایجان غربی و زنجان شده است. در شرق نیز دره و رودخانه دره رود، کوه‌های سبلان، چهل‌مند و گردنه صائین این خطه را از استان اردبیل جدا می‌کند. ریشه‌ی نام این استان را در واژه‌ی آذر یا همان آتش دانسته‌اند که تحمل زمستان‌های طاقت‌فرسای منطقه بی‌حضورش ناممکن است. سرزمینی که به پایمردی‌های مبارزانی چون ستارخان و باقرخان، به تدبیر زنان هنرمند، به طبیعت استوار و باصلابت و به خوردنی‌های خوش‌مزه و رنگارنگ شناخته شده است.

معرفی استان

استان آذربايجان شرقی به لحاظ طبيعی و تاريخی از مناطق پررونق و با اهميت ايران بوده و همواره از نظر سياسي، فرهنگي و اقتصادي نقش موثر و ارزشمندي را در ايران ايفا كرده است. شرايط آب و هوايی و فراوانی آب؛ آذربايجان شرقی را به منطقه ای مناسب و مستعد برای كشاورزی و زراعت تبديل كرده و روحيه خستگي ناپذير و پرتلاش مردم؛ صنعت و بازرگاني اين خطه را رونق داده است. وضعيت خاص زمين شناسی و توپوگرافی منطقه؛ باعث به وجود آمدن کوهستان های آتشفشانی سهند و سبلان، غارها، دره ها، دشت ها و گردنه های متعدد شده كه هر يك با چشم اندازهای زيبا و ارتفاعاتی چون کيامکی و بزغوش جاذب دوست داران و علاقه مندان طبيعت است. سابقه کهن فرهنگی و تاريخی استان آذربايجان شرقي؛ سبب به وجود آمدن آثار تاريخي از باستان تا معاصر در تمام دسته بندي هاي تاريخي، معماري، فرهنگي و اجتماعي شده و در مجموع اين منطقه را به يكي از ديدني ترين استان هاي ايران تبديل نموده است. آذربايجان شرقي در زمينه هاي بازرگاني، كشاورزي، صنعتي و دام داري از رونق بالايي برخوردار بوده و از نظر جاذبه هاي اجتماعي چون: جلوه هاي زندگي عشايري، جشن ها و آيين هاي محلي، غذاها و آداب و رسوم سنتي، جاذبه هاي فرهنگي چون: موسيقي خاص و منحصر به فرد، صنايع دستي هنرمندانه و كم نظير و لباس هاي محلي بسيار زيبا، ديدني و جذاب است. شهر تبريز كه يكي از مهم ترين و با اهميت ترين شهرهاي ايران در همه زمينه هاست. به عنوان مركز اين استان؛ اهميت آن را چندين برابر نموده و جاذبه هاي گردشگري زيادي را در خود جاي داده است. استان آذربایجان شرقی دارای ۱۸ شهرستان اصلی با نامهای اهر، آذرشهر، اسکو، بستان آباد، بناب، جلفا، سراب، چاراویماق، عجب شیر، شبستر، کلیبر، مراغه، مرند، ملکان، میانه، ورزقان، هریس، هشترود می باشد.