ادریس بن عبدالله بن حسن مثنى: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = ادریس بن عبدالله بن حسن مثنی | |||
| تصویر = عبدالله_محض.jpg | |||
| نام = | |||
| | | نام‌های دیگر = | ||
| | | سال تولد = | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| آثار = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''عبدالله بن حسن مثنّیٰ''' مشهور به عبدالله محض نوه پسری [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (]][[حسین بن علی (سید الشهدا)|علیه‌السلام]]) و نوه دختری [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] است. او در اواخر حکومت اموی در دوره [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] فرزندش محمد را مهدی خواند و برای او بیعت گرفت. | |||
در میان فرزندان عبدالله محض محمد (نفس زکیه) و ابراهیم (قتیل باخمرا) بر ضد حکومت عباسی قیام کرده و کشته شدند و ادریس بن عبدالله بن حسن مثنی در مغرب عربی نخستین دولت شیعی را بنیان گذاشت که به دولت ادریسیان مشهور شد. | |||
عبدالله محض در دوره حکومت منصور دوانیقی، دومین خلیفه عباسی، به دلیل اعلام نکردن مکان اختفای پسرش محمد مشهور به نفس زکیه سه سال زندانی شد و در زندان به قتل رسید. آرامگاه او در ۷۰ کیلومتری شهر نجف در عراق با عنوان عبدالله ابونجم شناخته می‌شود. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
برگرفته از: <ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D9%85%D8%AB%D9%86%DB%8C پایگاه ویکی شعیه]</ref> | برگرفته از: <ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D9%85%D8%AB%D9%86%DB%8C پایگاه ویکی شعیه]</ref> | ||
[[رده:شخصیت‌ها]] | |||
[[رده: | [[رده:تاریخ]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۲
| ادریس بن عبدالله بن حسن مثنی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
عبدالله بن حسن مثنّیٰ مشهور به عبدالله محض نوه پسری امام حسن (علیه‌السلام) و نوه دختری امام حسین (علیه‌السلام) است. او در اواخر حکومت اموی در دوره امام جعفر صادق (علیه‌السلام) فرزندش محمد را مهدی خواند و برای او بیعت گرفت.
در میان فرزندان عبدالله محض محمد (نفس زکیه) و ابراهیم (قتیل باخمرا) بر ضد حکومت عباسی قیام کرده و کشته شدند و ادریس بن عبدالله بن حسن مثنی در مغرب عربی نخستین دولت شیعی را بنیان گذاشت که به دولت ادریسیان مشهور شد.
عبدالله محض در دوره حکومت منصور دوانیقی، دومین خلیفه عباسی، به دلیل اعلام نکردن مکان اختفای پسرش محمد مشهور به نفس زکیه سه سال زندانی شد و در زندان به قتل رسید. آرامگاه او در ۷۰ کیلومتری شهر نجف در عراق با عنوان عبدالله ابونجم شناخته می‌شود.
منابع
برگرفته از: [۱]