زینب بنت علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات انبیا | |||
| | | عنوان = زینب بنت علی | ||
| | | تصویر =زینب بت علی.jpg | ||
| | | نام = حضرت زینب | ||
| | | تاریخ تولد = ۶۲۸ قمری، پنجم [[جمادی الاول|جمادی‌الاول]] | ||
| | | محل تولد = [[مکه]] | ||
| | | تاریخ وفات = ۶۲ قمری، ۱۵ [[رجب]] | ||
| | | مدفن = [[سوریه]] | ||
| | | لقب = {{فهرست جعبه افقی |عقیله [[بنی‌هاشم]] |عالمه غیر معلمه |کامله |فاضله عارفه |موثّقه |عابده آل علی |معصومه صغری |امینه اللّه |نائبه الزهرا |نائبه الحسین |عقیله النساء |شریکه الشهداء |بلیغه |فصیحه |شریکه الحسین }} | ||
| کنیه = | |||
| پدر = [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] | |||
| مادر = [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها)]] | |||
}} | |||
''' زینب بنت علی'''، نوۀ گرانقدر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] و دختر [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنین علی (علیه‌السلام)]] و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها)]] است. ایشان بانوی خردمندی است که قدرت شگرفی در پاسداری از آرمانهای [[عاشورا|قیام عاشورا]] داشت. وی از جمله شخصیت‌های بی‌نظیر و مؤثر در دنیای [[اسلام]] است که در روز ۵ [[جمادی الاول]] سال پنجم یا ششم هجری قمری پس از [[صلح حدیبیه]] و دو سال بعد از ولادت [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] در محلۀ [[بنی‌هاشم]] شهر [[مدینه منوّره]] به دنیا آمد. نقش ویژۀ او در واقعۀ [[کربلا]] و دوران اسارت پس از آن است. صبر و پایداری آن بانو در [[واقعه عاشورا]] علی‌رغم از دست دادن عزیزترین کسانش موجب شد که به‌عنوان اسوۀ صبر جاودان شود. خطبه‌های کوبنده آن حضرت در بند اسارت در [[کوفه]] و [[شام]]، باعث پرده‌برداری از چهرۀ ظالمانه و ننگین [[امویان|حکومت اموی]] شد. | |||
== نحوۀ نام‌گذاری == | |||
زینب (سلام‌الله علیها) در پنجم جمادی‌الاول سال ششم هجری مطابق با ۶۲۸ میلادی<ref> قزوینی، محمد کاظم (۱۳۹۴)، زینب کبری من المهد الی الحد، قم: پیام قدس</ref> و یا بنابر قولی در پنجمین روز سال پنجم هجرت، مطابق با ۶۲۷ میلادی<ref>«زینب (سلام‌الله علیها) راز ماندگاری عاشورا». کرب و بلا پایگاه تخصصی امام حسین (علیه‌السلام)</ref> به دنیا آمد. | |||
</ | |||
طبق روایات شیعه، هنگام تولد زینب، چون [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] در سفر بود، حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) از همسرش | |||
حضرت علی (علیه‌السلام) درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند. | |||
حضرت علی در جواب گفت: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر می‌کنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون حضرت محمد(صلی‌الله علیه وآله وسلم) بازگشت و خبر تولد نوزاد حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) را از زبان حضرت علی (علیه‌السلام) شنید گفت: فرزندان حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) فرزندان من هستند ولی [[خداوند]] دربارهٔ آنان تصمیم می‌گیرد<ref>ناسخ التواریخ، جلد زینبیه، ص ۴۷</ref>. بعد از آن [[جبرئیل]] نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام می‌رساند و می‌گوید: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در [[لوح محفوظ]] نوشته‌ام. آنگاه پیامبر زینب را گرفت و بوسید و گفت: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند [[خدیجه بنت خویلد|خدیجه (سلام‌الله علیها)]] است<ref>خصائص الزینبیه، ص ۱۵</ref>. | |||
== القاب == | |||
بر اساس [[روایات]] متعدد، [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] نام حضرت زینب را برای دختر حضرت فاطمه(سلام‌الله علیها) انتخاب کردند که این نام توسط [[جبرئیل]] از سوی خداوند به پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم) گفته شده بود<ref>شریف القرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۳۹</ref>. | |||
نام مبارک آن حضرت، " زینب " در لغت به معنای <big>درخت نیکو منظر و خوشبو</big> و یا به معنای «زین أب» یعنی <big>افتخار و زینت پدر</big> است . کنیه گرامیشان، ام الحسن و [[ام کلثوم]] است. | |||
برای ایشان، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی‌هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیله النساء، شریکه الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین<ref>جزائری، الخصائص الزینبیه، ۱۴۲۵ق، ص۵۲-۵۳</ref>. | |||
[[ | حضرت زینب(سلام‌الله علیها) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام‌المصائب نیز لقب داده‌اند. درگذشت جدش [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]]، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، شهادت برادرش [[امام مجتبی(ع)|امام مجتبی (علیه‌السلام)]]، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در [[کوفه]] و [[شام]] از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷</ref>. | ||
[[رده: | |||
[[رده: | == ازدواج == | ||
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) با عبداللَّه جعفر (پسر عموی خود) ازدواج کرد. برخی از مورخین تاریخ این ازدواج را سال هفدهم هجری می دانند<ref>زینب کبری عقیله بنی‌هاشم ،حسن الهی، ص۷۶</ref>. | |||
== فرزندان == | |||
در برخی منابع از چهار پسر به نام‌های:علی، عون، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم به عنوان فرزندان زینب (سلام‌الله علیها) و عبدالله نام برده شده است<ref>ابن الاثیر، أسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۳۳</ref>. | |||
عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسیدند<ref>مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۲۵</ref>. | |||
[[معاویه]] برای فرزندش یزید از ام کلثوم دختر حضرت زینب(سلام‌الله علیها) خواستگاری کرد؛ ولی [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] او را به همسری پسر عمویش قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی‌طالب درآورد<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷</ref>. | |||
== ویژگی‌ها، فضایل اخلاقی == | |||
این بانوی بزرگ، دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق‌العاده بود. امام حسین (علیه‌السلام) هنگام دیدار، به احترامش از جا بر می‌خاست. زینب کبری، از جدش رسول خدا و پدرش امیرالمؤمنین و مادرش فاطمه زهرا [[حدیث]] روایت کرده است<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵</ref>. | |||
=== علم و سخنوری === | |||
سخنان و خطبه‌های زینب (سلام‌الله علیها) را در کوفه و همچنین در دربار [[یزید]]، که همراه با استدلال به [[آیات قرآن]] بود، بیانگر دانش او دانسته‌اند<ref>کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸، ج۲، ص۹۲-۹۷</ref>. | |||
=== مقام وصایت و نیابت === | |||
مقام وصایت و نیابت، از امتیازات و خصلت‌های ویژه حضرت زینب (سلام‌الله علیها) است، در پرتو این مقام بلند معنوی و انسانی حضرت زینب (سلام‌الله علیها) عهده‌دار کم سابقه‌ترین مأموریت، برای یک زن در طول تاریخ گردیده است. به هر حال مقام و استعداد و دانایی زینب که وی را <big>عقیله بنی‌هاشم</big> نیز نامیده‌اند، از مقام و استعداد افراد عادی بسیار برتر است. | |||
=== عبادت === | |||
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) شب‌ها به [[عبادت]] می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقب به <big>عابده آل علی</big> شد<ref>جعفر النقدی، زینب الکبری بنت الامام، ص۶۱</ref>. | |||
=== صبر و استقامت === | |||
حضرت زینب را تجسم و نماد <big>صبر جمیل</big> نامیده‌اند. مقاومت در راه پاسداری از حریم دین، کنترل نفس خود در برابر ناملایمات و ضعف نشان ندادن در مقابل دشمن و عدم شکوه در حضور مردم را از جمله ویژگی‌های صبر زینب (سلام‌الله علیها) نام برده‌اند<ref>حضرت زینب(سلام‌الله علیها)، نماد صبر جمیل»، خبرگزاری حوزه</ref>. | |||
او در [[روز عاشورا]]، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت:«بار خدایا! این قربانی و کشته در راه خودت را از ما ([[اهل بیت|خاندان پیامبر]]) بپذیر»<ref>فیض الاسلام، خاتون دوسرا، ۱۳۶۶ش، ص۱۸۵</ref>. | |||
=== تعلیم و تفسیر قرآن === | |||
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) فرزند پیامبر، که قلب او محل [[نزول]] [[وحی]] و قرآن و فرزند [[علی بن ابی طالب|علی (علیه‌السلام)]] از مفسرین قرآن است؛ بنابراین جای تعجبی ندارد که ایشان نیز معلم و مفسر [[قرآن]] بودند. بر اساس روایت متعدد حضرت زینب (سلام‌الله علیها) در کوفه برای زنان قرآن را تفسیر می‌کردند<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۱۳۴۹ش، ج۳، ص۵۷</ref>. | |||
== نقش حضرت زینب در کربلا == | |||
وقتی امام حسین (علیه‌السلام) پس از امتناع از [[بیعت]] با یزید، از [[مدینه]] به قصد [[مکه]] خارج شد، زینب نیز با دو تن از فرزندانش به نام‌های محمد و عون، همراه برادر گشت. در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاری‌های عظیم زینب، بسیار بود. | |||
او در [[عاشورا|واقعه عاشورا]] مصیبت از دست دادن عزیزترین کسانش یعنی برادران، فرزندان و فرزندان برادر را متحمل شد اما همه این مصیبت‌ها را تحمل نمود و در پاسخ سوال طعن‌آمیز [[ابن زیاد]] که پرسید:کار خدا را با برادر و [[اهل بیت|اهل‌بیت]] خود چگونه یافتی؟ | |||
'''حضرت زینب(سلام‌الله علیها)فرمود''': | |||
<big>و ما رأیتُ الاّ جمیلاً...</big>؛ من جز خیر و زیبایی چیزی ندیدم ... <ref>غم نامه کربلا، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، ص ۱۸۱</ref>. | |||
روایت است که او با دست خود لباس [[جنگ]] بر تن دو فرزندش پوشانید و هر دو را در رکاب امام حسین (صلی الله علیه) به محل شهادت فرستاد. همچنین پس از شهادت فرزندان به سوگ آنان ننشست؛ چرا که این دو قربانی را برای آن مرد بزرگ بسیار کوچک می‌دید و نگران آن بود که با اشک او در دل مولایش امام حسین (علیه‌السلام) شرم یا اندوهی راه یابد. | |||
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) از [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)]] مراقبت کرد و بدلیل مریضی ایشان، ریاست قافله اسرا را برعهده داشت و در کاخ یزید هم با خطبه‌ای از خود و برادر مقتولش [[حسین بن علی (سید الشهدا)]] دفاع کرد. | |||
== وفات == | |||
حضرت زینب کبری (سلام‌الله علیها) پس از تحمل آلام، محنت‌ها و مصائب گوناگون در سن ۵۶ سالگی دیده از جهان فرو بستند. | |||
در تاریخ وفات حضرت زینب کبری (سلام‌الله علیها) اختلاف نظر وجود دارد، اما مشهور این است که آن حضرت در ۱۵ [[رجب]] سال ۶۲ هجری روز یکشنبه وفات کرده است<ref>زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱</ref>. برخی نیز درگذشتش را ۱۴ رجب دانسته‌اند<ref>قرشی، السیده زینب، ص۲۹۸ </ref>. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:شخصیت‌ها]] | |||
[[رده:شخصیت‌های تاریخی]] | |||
[[رده:تاریخ اسلام]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۸
| زینب بنت علی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | حضرت زینب |
| پدر | حضرت علی (علیه‌السلام) |
| مادر | حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) |
| مدفن | سوریه |
زینب بنت علی، نوۀ گرانقدر پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) و دختر امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) و حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) است. ایشان بانوی خردمندی است که قدرت شگرفی در پاسداری از آرمانهای قیام عاشورا داشت. وی از جمله شخصیت‌های بی‌نظیر و مؤثر در دنیای اسلام است که در روز ۵ جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری قمری پس از صلح حدیبیه و دو سال بعد از ولادت امام حسین (علیه‌السلام) در محلۀ بنی‌هاشم شهر مدینه منوّره به دنیا آمد. نقش ویژۀ او در واقعۀ کربلا و دوران اسارت پس از آن است. صبر و پایداری آن بانو در واقعه عاشورا علی‌رغم از دست دادن عزیزترین کسانش موجب شد که به‌عنوان اسوۀ صبر جاودان شود. خطبه‌های کوبنده آن حضرت در بند اسارت در کوفه و شام، باعث پرده‌برداری از چهرۀ ظالمانه و ننگین حکومت اموی شد.
نحوۀ نام‌گذاری
زینب (سلام‌الله علیها) در پنجم جمادی‌الاول سال ششم هجری مطابق با ۶۲۸ میلادی[۱] و یا بنابر قولی در پنجمین روز سال پنجم هجرت، مطابق با ۶۲۷ میلادی[۲] به دنیا آمد.
طبق روایات شیعه، هنگام تولد زینب، چون حضرت محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم) در سفر بود، حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) از همسرش حضرت علی (علیه‌السلام) درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند.
حضرت علی در جواب گفت: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر می‌کنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون حضرت محمد(صلی‌الله علیه وآله وسلم) بازگشت و خبر تولد نوزاد حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) را از زبان حضرت علی (علیه‌السلام) شنید گفت: فرزندان حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) فرزندان من هستند ولی خداوند دربارهٔ آنان تصمیم می‌گیرد[۳]. بعد از آن جبرئیل نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام می‌رساند و می‌گوید: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در لوح محفوظ نوشته‌ام. آنگاه پیامبر زینب را گرفت و بوسید و گفت: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه (سلام‌الله علیها) است[۴].
القاب
بر اساس روایات متعدد، پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم) نام حضرت زینب را برای دختر حضرت فاطمه(سلام‌الله علیها) انتخاب کردند که این نام توسط جبرئیل از سوی خداوند به پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم) گفته شده بود[۵].
نام مبارک آن حضرت، " زینب " در لغت به معنای درخت نیکو منظر و خوشبو و یا به معنای «زین أب» یعنی افتخار و زینت پدر است . کنیه گرامیشان، ام الحسن و ام کلثوم است.
برای ایشان، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی‌هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیله النساء، شریکه الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین[۶].
حضرت زینب(سلام‌الله علیها) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام‌المصائب نیز لقب داده‌اند. درگذشت جدش پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)، بیماری و به شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، شهادت برادرش امام مجتبی (علیه‌السلام)، واقعه کربلا و به اسارت رفتن در کوفه و شام از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی به شمار می‌آید[۷].
ازدواج
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) با عبداللَّه جعفر (پسر عموی خود) ازدواج کرد. برخی از مورخین تاریخ این ازدواج را سال هفدهم هجری می دانند[۸].
فرزندان
در برخی منابع از چهار پسر به نام‌های:علی، عون، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم به عنوان فرزندان زینب (سلام‌الله علیها) و عبدالله نام برده شده است[۹].
عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسیدند[۱۰].
معاویه برای فرزندش یزید از ام کلثوم دختر حضرت زینب(سلام‌الله علیها) خواستگاری کرد؛ ولی امام حسین (علیه‌السلام) او را به همسری پسر عمویش قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی‌طالب درآورد[۱۱].
ویژگی‌ها، فضایل اخلاقی
این بانوی بزرگ، دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق‌العاده بود. امام حسین (علیه‌السلام) هنگام دیدار، به احترامش از جا بر می‌خاست. زینب کبری، از جدش رسول خدا و پدرش امیرالمؤمنین و مادرش فاطمه زهرا حدیث روایت کرده است[۱۲].
علم و سخنوری
سخنان و خطبه‌های زینب (سلام‌الله علیها) را در کوفه و همچنین در دربار یزید، که همراه با استدلال به آیات قرآن بود، بیانگر دانش او دانسته‌اند[۱۳].
مقام وصایت و نیابت
مقام وصایت و نیابت، از امتیازات و خصلت‌های ویژه حضرت زینب (سلام‌الله علیها) است، در پرتو این مقام بلند معنوی و انسانی حضرت زینب (سلام‌الله علیها) عهده‌دار کم سابقه‌ترین مأموریت، برای یک زن در طول تاریخ گردیده است. به هر حال مقام و استعداد و دانایی زینب که وی را عقیله بنی‌هاشم نیز نامیده‌اند، از مقام و استعداد افراد عادی بسیار برتر است.
عبادت
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقب به عابده آل علی شد[۱۴].
صبر و استقامت
حضرت زینب را تجسم و نماد صبر جمیل نامیده‌اند. مقاومت در راه پاسداری از حریم دین، کنترل نفس خود در برابر ناملایمات و ضعف نشان ندادن در مقابل دشمن و عدم شکوه در حضور مردم را از جمله ویژگی‌های صبر زینب (سلام‌الله علیها) نام برده‌اند[۱۵].
او در روز عاشورا، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت:«بار خدایا! این قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر»[۱۶].
تعلیم و تفسیر قرآن
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) فرزند پیامبر، که قلب او محل نزول وحی و قرآن و فرزند علی (علیه‌السلام) از مفسرین قرآن است؛ بنابراین جای تعجبی ندارد که ایشان نیز معلم و مفسر قرآن بودند. بر اساس روایت متعدد حضرت زینب (سلام‌الله علیها) در کوفه برای زنان قرآن را تفسیر می‌کردند[۱۷].
نقش حضرت زینب در کربلا
وقتی امام حسین (علیه‌السلام) پس از امتناع از بیعت با یزید، از مدینه به قصد مکه خارج شد، زینب نیز با دو تن از فرزندانش به نام‌های محمد و عون، همراه برادر گشت. در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاری‌های عظیم زینب، بسیار بود.
او در واقعه عاشورا مصیبت از دست دادن عزیزترین کسانش یعنی برادران، فرزندان و فرزندان برادر را متحمل شد اما همه این مصیبت‌ها را تحمل نمود و در پاسخ سوال طعن‌آمیز ابن زیاد که پرسید:کار خدا را با برادر و اهل‌بیت خود چگونه یافتی؟
حضرت زینب(سلام‌الله علیها)فرمود:
و ما رأیتُ الاّ جمیلاً...؛ من جز خیر و زیبایی چیزی ندیدم ... [۱۸].
روایت است که او با دست خود لباس جنگ بر تن دو فرزندش پوشانید و هر دو را در رکاب امام حسین (صلی الله علیه) به محل شهادت فرستاد. همچنین پس از شهادت فرزندان به سوگ آنان ننشست؛ چرا که این دو قربانی را برای آن مرد بزرگ بسیار کوچک می‌دید و نگران آن بود که با اشک او در دل مولایش امام حسین (علیه‌السلام) شرم یا اندوهی راه یابد.
حضرت زینب (سلام‌الله علیها) از امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) مراقبت کرد و بدلیل مریضی ایشان، ریاست قافله اسرا را برعهده داشت و در کاخ یزید هم با خطبه‌ای از خود و برادر مقتولش حسین بن علی (سید الشهدا) دفاع کرد.
وفات
حضرت زینب کبری (سلام‌الله علیها) پس از تحمل آلام، محنت‌ها و مصائب گوناگون در سن ۵۶ سالگی دیده از جهان فرو بستند.
در تاریخ وفات حضرت زینب کبری (سلام‌الله علیها) اختلاف نظر وجود دارد، اما مشهور این است که آن حضرت در ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری روز یکشنبه وفات کرده است[۱۹]. برخی نیز درگذشتش را ۱۴ رجب دانسته‌اند[۲۰].
پانویس
- ↑ قزوینی، محمد کاظم (۱۳۹۴)، زینب کبری من المهد الی الحد، قم: پیام قدس
- ↑ «زینب (سلام‌الله علیها) راز ماندگاری عاشورا». کرب و بلا پایگاه تخصصی امام حسین (علیه‌السلام)
- ↑ ناسخ التواریخ، جلد زینبیه، ص ۴۷
- ↑ خصائص الزینبیه، ص ۱۵
- ↑ شریف القرشی، السیده زینب، ۱۴۲۲ق، ص۳۹
- ↑ جزائری، الخصائص الزینبیه، ۱۴۲۵ق، ص۵۲-۵۳
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷
- ↑ زینب کبری عقیله بنی‌هاشم ،حسن الهی، ص۷۶
- ↑ ابن الاثیر، أسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۳۳
- ↑ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۲۵
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۳۷
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵
- ↑ کحّاله، أعلام النساء، ۲۰۰۸، ج۲، ص۹۲-۹۷
- ↑ جعفر النقدی، زینب الکبری بنت الامام، ص۶۱
- ↑ حضرت زینب(سلام‌الله علیها)، نماد صبر جمیل»، خبرگزاری حوزه
- ↑ فیض الاسلام، خاتون دوسرا، ۱۳۶۶ش، ص۱۸۵
- ↑ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۱۳۴۹ش، ج۳، ص۵۷
- ↑ غم نامه کربلا، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، ص ۱۸۱
- ↑ زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱
- ↑ قرشی، السیده زینب، ص۲۹۸