ابوالفتح واسطی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمالالدین') |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:ابوالفتح | <div class="wikiInfo">[[پرونده:ابوالفتح واسطی1.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی|مقبره ابوالفتح واسطی در مصر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالفتح واسطی''' امام [[صوفی]] [[اهل سنت]] که در [[عراق]] متولد شد. او را جانشین [[احمد رفاعی|احمد الرفاعی]] در [[مصر]] | '''ابوالفتح واسطی''' امام [[صوفی]] [[اهل سنت]] است که در [[عراق]] متولد شد. او را جانشین [[احمد رفاعی|احمد الرفاعی]] در [[مصر]] میدانند وقتی که الرفاعی او را به اسکندریه فرستاد تا به نشر و گسترش [[رفاعیه|طریقه رفاعیه]] اقدام کند که در 630 هجری قمری / 1632 میلادی اقدام به نشر این [[طریقت]] نمود و در مسجد عطارین به تدریس پرداخت<ref>عامر النجار، الطرق الصوفیة فی مصر، دار المعارف، القاهرة، الطبعة السادسة 1995، صـ: 125 - 126</ref>. او همچنین یکی از شیوخ [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شازلی]] است زیرااولین فردی است که اقدام به نشر دعوت صوفیانه در مصر کرده است. پدر بزرگ [[ابراهیم دسوقی]] چهارمین و آخرین قطب [[صوفیان]] نیز هست. وی در سال 632 هجری قمری / 1234 م در اسکندریه درگذشت و مقبره وی در نزدیکی آرامگاه ابی درداء است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%AA%D8%AD_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%8A أبوالفتح الواسطی] | ||
</ref> | </ref> <ref>جمالالدین الشیال، أعلام الإسکندریة فی العصر الإسلامی، دار المعارف، القاهرة، 1965، صـ: 166</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۸
ابوالفتح واسطی امام صوفی اهل سنت است که در عراق متولد شد. او را جانشین احمد الرفاعی در مصر میدانند وقتی که الرفاعی او را به اسکندریه فرستاد تا به نشر و گسترش طریقه رفاعیه اقدام کند که در 630 هجری قمری / 1632 میلادی اقدام به نشر این طریقت نمود و در مسجد عطارین به تدریس پرداخت[۱]. او همچنین یکی از شیوخ ابوالحسن شازلی است زیرااولین فردی است که اقدام به نشر دعوت صوفیانه در مصر کرده است. پدر بزرگ ابراهیم دسوقی چهارمین و آخرین قطب صوفیان نیز هست. وی در سال 632 هجری قمری / 1234 م در اسکندریه درگذشت و مقبره وی در نزدیکی آرامگاه ابی درداء است[۲] [۳].
پانویس
- ↑ عامر النجار، الطرق الصوفیة فی مصر، دار المعارف، القاهرة، الطبعة السادسة 1995، صـ: 125 - 126
- ↑ أبوالفتح الواسطی
- ↑ جمالالدین الشیال، أعلام الإسکندریة فی العصر الإسلامی، دار المعارف، القاهرة، 1965، صـ: 166