ابوبکر وراق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:مقبره حکیم ترمذی.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| آرامگاه حکیم ترمذی در شهر ترمذ کشور ازبکستان ]] | <div class="wikiInfo">[[پرونده:مقبره حکیم ترمذی.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| آرامگاه حکیم ترمذی در شهر ترمذ کشور ازبکستان]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !أبوبکر محمد بن عمرالورّاق الترمذی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|وفات | |وفات | ||
|240 ه.ق | |240 ه. ق | ||
|- | |- | ||
|مذهب | |مذهب | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|- | |- | ||
|آثار | |آثار | ||
|او دارای | |او دارای کتابهای معروفی در مورد تصوف، آداب معاشرت و ادبیات است. | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''أبوبکر محمد بن | '''أبوبکر محمد بن عمرالورّاق الترمذی''' ملقب به حکیم یکی از علمای برجسته [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری قمری بود<ref>طبقات الصوفیة، تألیف:أبو عبدالرحمن السلمی، ص178-183، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. | ||
=اصلیت= | =اصلیت= | ||
محل تولد وی ترمذ در کشور [[ازبکستان]] بود و در [[بلخ]] زندگی | محل تولد وی ترمذ در کشور [[ازبکستان]] بود و در [[بلخ]] زندگی می‌کرد. | ||
=معاصرین= | =معاصرین= | ||
او همنشینی با بزرگانی همچون احمدبن خضرویه ومحمد بن سعد بن إبراهیم الزاهد ومحمد بن عمر بن خشنام البلخی را تجربه کرده است. | |||
او همنشینی با بزرگانی همچون احمدبن خضرویه ومحمد بن سعد بن إبراهیم الزاهد ومحمد بن عمر بن خشنام البلخی را | |||
=آثار= | =آثار= | ||
او دارای کتابهای معروفی در مورد تصوف، آداب معاشرت و ادبیات است. نیز احادیثی از او روایت شده است. | |||
او دارای | |||
=گفتارها= | =گفتارها= | ||
شکر نعمت باعث مشاهده منت و لطف الهی | شکر نعمت باعث مشاهده منت و لطف الهی می‌شود (عامل استمرار نعمت است)<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ج10، ص235-236</ref>. | ||
از حرص پرسیده شد: پدرت کیست؟ گفت: شک در مقدورات. از او پرسیده شد: هنر و شغلت چیست؟ گفت: تحقیر فرد طماع از او پرسیده شد: هدفت چیست؟ گفت: محرومیت. | از حرص پرسیده شد: پدرت کیست؟ گفت: شک در مقدورات. از او پرسیده شد: هنر و شغلت چیست؟ گفت: تحقیر فرد طماع از او پرسیده شد: هدفت چیست؟ گفت: محرومیت. | ||
راه غلبه بر هوا و هوس دوری از شهوات است. اگر هوای نفس غالب شود قلب تیره | راه غلبه بر هوا و هوس دوری از شهوات است. اگر هوای نفس غالب شود قلب تیره می‌شود. و اگر قلب تیره شود، تحمل و صعه صدر از بین می‌رود و اگر سعه صدر از بین رفت انسان به سوءخلق دچار می‌شود. و اگر انسان به سوء خلق دچار شد خلق از او متنفر می‌شوند، وقتی با مردم بد رفتار شد مردم هم با او همانند خودش رفتار خواهند کرد. و اگر از آنها متنفر شد بر آنان جفا خواهد کرد و همانا فرد جفاکار خود را تبدیل به شیطانی از جنس انسان خواهد نمود. | ||
همانا اگر سرزمین وجودت طعمه شهوات شود در قلبت درخت ندامت و پشیمانی خواهی کاشت<ref>الرسالة | همانا اگر سرزمین وجودت طعمه شهوات شود در قلبت درخت ندامت و پشیمانی خواهی کاشت<ref>الرسالة القشیریة، تألیف: القشیری، ص61، دار الکتب العلمیة، ط2001</ref>. | ||
[[صوفی]] کسی است که قلب خود را از هر گونه ناخالصی پاک | [[صوفی]] کسی است که قلب خود را از هر گونه ناخالصی پاک می‌کند و نسبت به همگان شرح صدر داشته و با بخشش و ایثار با نفس خود مبارزه می‌کند<ref>طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ج1، ص62</ref>. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
ابوبکر وراق سرانجام در سال 240 هجری قمری بدرود حیات گفت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A8%D9%83%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%82 | ابوبکر وراق سرانجام در سال 240 هجری قمری بدرود حیات گفت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A8%D9%83%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%82 أبوبکر الوراق]</ref>. | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۴
| نام | أبوبکر محمد بن عمرالورّاق الترمذی |
|---|---|
| نامهای دیگر | حکیم |
| وفات | 240 ه. ق |
| مذهب | صوفی اهل تسنن |
| آثار | او دارای کتابهای معروفی در مورد تصوف، آداب معاشرت و ادبیات است. |
أبوبکر محمد بن عمرالورّاق الترمذی ملقب به حکیم یکی از علمای برجسته تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری قمری بود[۱].
اصلیت
محل تولد وی ترمذ در کشور ازبکستان بود و در بلخ زندگی می‌کرد.
معاصرین
او همنشینی با بزرگانی همچون احمدبن خضرویه ومحمد بن سعد بن إبراهیم الزاهد ومحمد بن عمر بن خشنام البلخی را تجربه کرده است.
آثار
او دارای کتابهای معروفی در مورد تصوف، آداب معاشرت و ادبیات است. نیز احادیثی از او روایت شده است.
گفتارها
شکر نعمت باعث مشاهده منت و لطف الهی می‌شود (عامل استمرار نعمت است)[۲].
از حرص پرسیده شد: پدرت کیست؟ گفت: شک در مقدورات. از او پرسیده شد: هنر و شغلت چیست؟ گفت: تحقیر فرد طماع از او پرسیده شد: هدفت چیست؟ گفت: محرومیت.
راه غلبه بر هوا و هوس دوری از شهوات است. اگر هوای نفس غالب شود قلب تیره می‌شود. و اگر قلب تیره شود، تحمل و صعه صدر از بین می‌رود و اگر سعه صدر از بین رفت انسان به سوءخلق دچار می‌شود. و اگر انسان به سوء خلق دچار شد خلق از او متنفر می‌شوند، وقتی با مردم بد رفتار شد مردم هم با او همانند خودش رفتار خواهند کرد. و اگر از آنها متنفر شد بر آنان جفا خواهد کرد و همانا فرد جفاکار خود را تبدیل به شیطانی از جنس انسان خواهد نمود.
همانا اگر سرزمین وجودت طعمه شهوات شود در قلبت درخت ندامت و پشیمانی خواهی کاشت[۳].
صوفی کسی است که قلب خود را از هر گونه ناخالصی پاک می‌کند و نسبت به همگان شرح صدر داشته و با بخشش و ایثار با نفس خود مبارزه می‌کند[۴].
وفات
ابوبکر وراق سرانجام در سال 240 هجری قمری بدرود حیات گفت[۵].