ابومحمد جریری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:جریری.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| ]]
<div class="wikiInfo">[[پرونده:جریری.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی|]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
خط ۵: خط ۵:
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
|ابو محمد جریری
|ابومحمد جریری
|-
|-
|حیات
|حیات
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری''' از علمای [[اهل سنت]] و [[تصوف]] برجسته در قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص203-206، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>.
'''ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری''' از علمای [[اهل سنت]] و [[تصوف]] برجسته در قرن چهارم هجری است<ref>طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.
وی از علمای شیوخ [[صوفیه]] و از اصحاب ارشد [[جنید بغدادی|جنید]] بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب [[تصوف]] را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می شود. ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت:بار سنگین معرفت را حمل می کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت مهاجر به سوی حق و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می کرد و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می نمود<ref>حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم الأصبهاني، ص347-348</ref>."
وی از علمای شیوخ [[صوفیه]] و از اصحاب ارشد [[جنید بغدادی|جنید]] بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب [[تصوف]] را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می‌شود.
=ابونعیم اصفهانی=
ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل می‌کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت‌ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می‌نمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می‌کرد<ref>حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348</ref>."


=گفتار=
=گفتار=


منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.
منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می‌شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.


هرکس که نفس بر او چیره شوداسیر بند خواسته ها و شهوات می شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده:به زودي كساني را كه در روي زمين به ناحق تكبر ميورزند از ايمان به آيات خود منصرف ميسازيم<ref>اعراف 146</ref>.
هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته‌ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم<ref>اعراف 146</ref>.


بنیان [[ادیان]] ، تداوم [[ایمان]] و صحت بدن ها از طریق سه چیز به دست می آید: کفایت ، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.
بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت بدن‌ها از طریق سه چیز به دست می‌آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.


هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح می شود و هرکس از آنچه نهی می کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است.پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجريري]</ref>.
هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:تصوف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۶

حسن بصری
نام ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری
نام‎های دیگر ابومحمد جریری
حیات قرن چهارم

ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری از علمای اهل سنت و تصوف برجسته در قرن چهارم هجری است[۱]. وی از علمای شیوخ صوفیه و از اصحاب ارشد جنید بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب تصوف را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می‌شود.

ابونعیم اصفهانی

ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل می‌کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت‌ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می‌نمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می‌کرد[۲]."

گفتار

منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل دعا و درخواست از حضرت باریتعالی می‌شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.

هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته‌ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم[۳].

بنیان ادیان، تداوم ایمان و صحت بدن‌ها از طریق سه چیز به دست می‌آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.

هرکس به خدا اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است[۴].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348
  3. اعراف 146
  4. أبو محمد الجریری