|
|
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| <noinclude>
| | | عنوان = الإعلام بقواطع الإسلام |
| </div>
| | | تصویر = الاعلام بقواطع الاسلام.jpg |
| <div class="wikiInfo">[[پرونده:الاعلام بقواطع الاسلام.jpg|جایگزین=کتاب الاعلام بقواطع الاسلام|بندانگشتی|کتاب الاعلام بقواطع الاسلام]]
| | | نام = الإعلام بقواطع الإسلام |
| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
| | | پدیدآوران = ابن حجر هیتمی |
| !نام نويسنده
| | | زبان = [[زبان عربی|عربی]] |
| |ابن حجر هیتمی
| | | زبان اصلی = |
| |- | | | ترجمه = |
| |موضوع | | | سال نشر = 2008 م |
| |فقه
| | | ناشر = دار التقوی |
| |-
| | | تعداد صفحه = |
| |زبان کتاب | | | موضوع = [[فقه]] |
| |عربى | | | شابک = |
| |- | | }} |
| |ناشر | | '''الإعلام بقواطع الإسلام''' نوشتهٔ امام [[ابن حجر هیتمی]] مکی (متوفی 974 هجری قمری) اثری فقهی است که نویسندهٔ آن کلمات و افعالی را که بیانگر [[کفر]] و [[ارتداد]] می‌باشد را از دیدگاه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] گردآوری کرده است. |
| |دار التقوى
| |
| |-
| |
| |سال نشر
| |
| |1428هـ/ 2008م
| |
| |-
| |
| |تعداد جلد | |
| |تک جلدی | |
| |- | |
| |مکان چاپ
| |
| |لبنان ـ سوریه
| |
| |-
| |
| | |
| |}
| |
| </div>
| |
| کتاب '''الاعلام بقواطع الاسلام''' نوشتهٔ امام [[ابن حجر هیتمی]] مکی (متوفی 974 هجری قمری) اثری فقهی است که نویسندهٔ آن کلمات و افعالی را که بیانگر [[کفر]] و [[ارتداد]] می‌باشد را از دیدگاه [[اهل‌سنت]] گردآوری کرده است.
| |
| | | |
| =دلیل نوشتن کتاب در بخشی از کتاب = | | == دلیل نوشتن کتاب در بخشی از کتاب == |
| | | «هذا تألیف جامع، ومجموع إن شاء الله نافع ... هذا وقد لوّحت لک بالقضیة الحاملة علی هذا التألیف، وبیانها: أنی لما کنت بمکة فی مجاورتی الثالثة سنة اثنتین وأربعین وتسعمائة، رفعت إلیّ فتوی صورتها ... . |
| يقول ابن حجر الهيتمي في مقدمة الكتاب:
| |
| | |
| «هذا تأليف جامع، ومجموع إن شاء الله نافع، دعاني إليه وقوع غلط فاحش في مسألة أفتيت بها، فأحببت بيانها مع ما يتعلق بها؛ لأن الحاجة ماسة إلى جميع ذلك، سيما وقد توعرت هذه المسالك، حتى صار الغلط في الواضحات فضلاً عن المشكلات أقربَ إلى المنسوبين إلى العلم من حبل الوريد، ولسان حالهم يعلن أنه ليس لهم عنها من محيد، لما جبلوا عليه من مخالفة سنن الماضين، والخلود إلى أرض الشهوات والطمع فيما بأيدي الظلمة والمتمردين، نسأل الله تعالى أن يعافينا من ذلك، وأن ينجينا من ظلم هذه المهالك، وأن يوفقنا إلى ما كان عليه أئمتنا من صالح العمل، وأن يجنبنا الزلل، إنه أكرم مسؤول وأرجى مأمول.<br> | |
| | |
| هذا وقد لوّحت لك بالقضية الحاملة على هذا التأليف، وبيانها: أني لما كنت بمكة في مجاورتي الثالثة سنة اثنتين وأربعين وتسعمائة، رفعت إليّ فتوى صورتها: ما قولكم رضي الله عنكم في من تزوج غير بالغة ثم أشهد عليها أنه أقبضها حالّ صداقها، فهل يصح هذا الإشهاد؟ وهل للوصي مطالبته بالمهر، والدعوى به عليه؟ وهل له ولو حاكما أن يقول له: يا كلب يا عديم الدين أم لا؟ فماذا يلزمه في ذلك؟ | |
| فأجبت بما صورته: إن بلغت مصلحة لدينها ومالها صح قبضها والإشهاد عليها، ولم يكن للوصي مطالبته ولا الدعوى عليه، وقوله له ما ذكر محرم التحريم الشديد، بل ربما يكون قوله: يا عديم الدين كفراً، فيعزر التعزير الشديد اللائق به والزاجر له ولأمثاله، والله سبحانه وتعالى أعلم بالصواب، وكتبه فلان.<br>
| |
| | |
| ثم دفعتها إلى صاحبها، فوقعت في أيدي جماعة أصدقاء للصادر منه ذلك، فقصدوا التقرب إليه بالكذب على الله (وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ)، فاعترضوا ما كتبته وشنعوا به عند العوام وموّهوا عليهم حتى قال بعض مجازفيهم لعوامه: هذا الإفتاء كفر، وعلله بأنه يقتضي أنّ قائل هذا اللفظ يكفر مطلقاً وليس كذلك، ومن كفّر مسلماً فقد كفر، ثم اعترضوه بأمور أخرى، منها: كيف يُفرع التعزير على الحكم بأنه كفر، ومنها: كيف يكتب المفتي التعزير الشديد، والتعزير راجع إلى رأي الإمام في الشدة والضعف. ومنها أن من صدر منه ذلك مثله لا يفتى عليه، ومنها أن الجواب غير مطابق للسؤال، هذا ما نُقل إلي، وسمعته من اعتراضاتهم، وهي لدلالتها على غباوة قائلها غنية عن التعرض لها بردّ أو إبطال، لكن أحببت في هذا التأليف تحرير الألفاظ المكفرة التي ذكرها أصحابنا وغيرهم، فإن هذا باب منتشر جداً، وقد اضطربت فيه أفكار الأئمة وعباراتهم، وزلت فيه أقدام كثيرين، ولخطر أمره وحكمه كان حقيقاً بالإفراد بالتأليف، ولم أر أحداً عرج على ذلك، فقصدت تسهيل جمعه وبيان ما وقع للناس فيه بحسب ما اطلعت عليه، وضممت إلى ذلك فوائد عثر عليها فكري الفاتر، واستنتجها نظري القاصر.»
| |
| | |
| | |
| = دو نمونه‌از سبک‌شماری اسلام =
| |
| در این کتاب '''ابن حجر هیتمی''' نمونه‌هایی از سبک‌شماری وبی‌توجهی به [[اسلام]] می‌آورد که به‌عنوان نمونه به دو مورد اشاره می‌کنیم:
| |
|
| |
|
| * هر عملی که از روی عمد [[دین]] را به تمسخر گرفته باشد، مانند: سجده بر [[بت]] یا خورشید، اعم از اینکه در سرزمین کفر باشد یا در سرای اسلام. | | == دو نمونه از سبک‌شماری اسلام == |
|
| | در این کتاب '''ابن حجر هیتمی''' نمونه‌هایی از سبک‌شماری و بی‌توجهی به [[اسلام]] را ذکر می‌کند که به‌عنوان نمونه به دو مورد اشاره می‌کنیم: |
| * انداختن [[قرآن]] و اوراق آن در خاک و زباله بدون عذر که دلالت بر مسخره کردن آن دارد اگر چه کم باشد. | | === نمونه اول === |
| | * هر عملی که از روی عمد [[دین]] را به تمسخر گرفته باشد، مانند: سجده بر [[بت]] یا خورشید، اعم از اینکه در سرزمین کفر باشد یا در سرای اسلام. |
| | === نمونه دوم === |
| | * انداختن [[قرآن]] و اوراق آن در خاک و زباله بدون عذر که دلالت بر مسخره کردن آن دارد اگر‌چه کم باشد. |
|
| |
|
| =منبع= | | == منابع == |
| کتاب الاعلام بقواطع الاسلام. | | *ر. ک: کتاب الإعلام بقواطع الإسلام. |
|
| |
|
| [[رده: کتاب شناسی اهل‌سنت ]] | | [[رده:کتاب‌ها]] |
| [[رده: آثار ابن حجر الهيتمی]] | | [[رده:کتاب‌های اهل سنت]] |
| الإعلام بقواطع الإسلام |
|---|
 |
| نام | الإعلام بقواطع الإسلام |
|---|
| پدیدآوران | ابن حجر هیتمی |
|---|
| زبان | عربی |
|---|
| سال نشر | 2008 م |
|---|
| ناشر | دار التقوی |
|---|
| موضوع | فقه |
|---|
|
الإعلام بقواطع الإسلام نوشتهٔ امام ابن حجر هیتمی مکی (متوفی 974 هجری قمری) اثری فقهی است که نویسندهٔ آن کلمات و افعالی را که بیانگر کفر و ارتداد می‌باشد را از دیدگاه اهل‌سنت گردآوری کرده است.
دلیل نوشتن کتاب در بخشی از کتاب
«هذا تألیف جامع، ومجموع إن شاء الله نافع ... هذا وقد لوّحت لک بالقضیة الحاملة علی هذا التألیف، وبیانها: أنی لما کنت بمکة فی مجاورتی الثالثة سنة اثنتین وأربعین وتسعمائة، رفعت إلیّ فتوی صورتها ... .
دو نمونه از سبک‌شماری اسلام
در این کتاب ابن حجر هیتمی نمونه‌هایی از سبک‌شماری و بی‌توجهی به اسلام را ذکر می‌کند که به‌عنوان نمونه به دو مورد اشاره می‌کنیم:
نمونه اول
- هر عملی که از روی عمد دین را به تمسخر گرفته باشد، مانند: سجده بر بت یا خورشید، اعم از اینکه در سرزمین کفر باشد یا در سرای اسلام.
نمونه دوم
- انداختن قرآن و اوراق آن در خاک و زباله بدون عذر که دلالت بر مسخره کردن آن دارد اگر‌چه کم باشد.
منابع
- ر. ک: کتاب الإعلام بقواطع الإسلام.
