ناجیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرقه ناجيه‏ يعنى فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلكه در همه اديان. هر يك...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
فرقه ناجيه‏ يعنى فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلكه در همه اديان. هر يك از فرق و مذاهب خود را ناجى و رستگار و ديگر فرقه ‏ها را هالك و گمراه مى ‏شمارند. بايد توجه داشت كه كلمه ناجى مطابق با قواعد، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراين،  به معنای خلاص شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعكس منجى به معناى خلاص‏ كننده و رهاننده مى‏ باشد. شيعه اماميه بنا بر احاديثى كه از پيامبر (ص) و ائمه معصومين (علیهم السلام) روايت مى‏كنند،  خود را فرقه ناجيه مى ‏شمارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351</ref> <ref>جزایری سید نعمت الله، الانوار النعمانية، تبريز، ص 279- 280.</ref>
'''ناجیه'''‏ یعنی فرقه رستگار و خلاص شونده در [[اسلام]] و بلکه در همه ادیان.


=پانویس=
==معناشناسی==
ناجیه به معنای گروه یا فرقه‌ای است که در قیامت نجات‌یافته‌اند.
این تعبیر در حدیث منتسب به پیامبر(ص) به‌نام حدیث افتراق به کار رفته است.


[[رده: کلام ]]
البته توجه کنیم که کلمه ناجی مطابق با قواعد، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین به معنای خلاص‌شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاص‏‌کننده و رهاننده می‏‌باشد.
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]
 
و اما بر اساس حدیث مورد اشاره، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) پیش‌بینی کرده است که امتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شود، درحالی‌که فقط یک فرقه از آنها اهل نجات‌اند. به موجب این روایت، هر یک از فرقه‌های مسلمان تلاش کرده‌اند معیارهایی بیان کنند تا خودشان مصداق فرقه ناجیه باشند. آ<ref>آقانوری، علی، «حدیث افتراق امت؛ نقل‌ها و پیامدها»، در مجله هفت آسمان، شماره ۱۸، تابستان ۱۳۸۲ش،  ص۱۳۳. با ویرایش و دخل و تصرف اندک در عبارت.
</ref>
در نتیجه  هر یک از فرقه‌ها و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقه‌ها را هالک و گمراه می‌‏شمارند.  شیعه [[امامیه]] نیز بنابر احادیثی که از پیامبر (ص) و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) روایت می‌‏کنند، خود را فرقه ناجیه می‌‏شمارند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351</ref> <ref>جزایری سید نعمت الله، الانوار النعمانیة، تبریز، ص 279- 280.</ref>.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۹

ناجیه‏ یعنی فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلکه در همه ادیان.

معناشناسی

ناجیه به معنای گروه یا فرقه‌ای است که در قیامت نجات‌یافته‌اند. این تعبیر در حدیث منتسب به پیامبر(ص) به‌نام حدیث افتراق به کار رفته است.

البته توجه کنیم که کلمه ناجی مطابق با قواعد، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین به معنای خلاص‌شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاص‏‌کننده و رهاننده می‏‌باشد.

و اما بر اساس حدیث مورد اشاره، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) پیش‌بینی کرده است که امتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شود، درحالی‌که فقط یک فرقه از آنها اهل نجات‌اند. به موجب این روایت، هر یک از فرقه‌های مسلمان تلاش کرده‌اند معیارهایی بیان کنند تا خودشان مصداق فرقه ناجیه باشند. آ[۱] در نتیجه هر یک از فرقه‌ها و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقه‌ها را هالک و گمراه می‌‏شمارند. شیعه امامیه نیز بنابر احادیثی که از پیامبر (ص) و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) روایت می‌‏کنند، خود را فرقه ناجیه می‌‏شمارند[۲] [۳].

پانویس

  1. آقانوری، علی، «حدیث افتراق امت؛ نقل‌ها و پیامدها»، در مجله هفت آسمان، شماره ۱۸، تابستان ۱۳۸۲ش، ص۱۳۳. با ویرایش و دخل و تصرف اندک در عبارت.
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351
  3. جزایری سید نعمت الله، الانوار النعمانیة، تبریز، ص 279- 280.