محمد مولی عیدید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA50...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات شخصیت
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = محمد مولی عیدید
<br>
| تصویر =
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام = محمد مولی عیدید
| نام‌های دیگر =
| سال تولد = ۷۴۷ ق
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = حضرموت، یمن
| سال درگذشت = ۸۶۲ ق
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = حضرموت، یمن
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | پدرش علی بن محمد صاحب الحوطة | عبدالرحمن بن محمد السقاف | محمد بن حسن جمل اللیل | محمد بن حکم باقشیر}}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | عبدالله بن أبی‌بکر العیدروس | علی بن أبی‌بکر السکران | عمر بن عبدالرحمن صاحب الحمراء | أبوبکر بن عبدالله العدنی}}
| دین = اسلام
| مذهب = اهل سنت، شافعی
| آثار =  
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | فقیه و عالم دین | تبلیغ و تدریس علوم دینی}}
| وبگاه =
}}
'''محمد مولی عیدید''' (۷۴۷-۸۶۲ ه. ق) [[فقیه]] و عالم امور شریعت و طریقت بود. او در وادی عیدید در تریم زندگی می‌کرد. خانه او به حفاظت و حمایت از نیازمندان و پناهندگان و نجابت معروف بود و به همین دلیل به او لقب «مولی عیدید» داده شد. همه آل عیدید از [[علویان|علویین]] به او باز می‌گردند.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
==نسب==
<br>
محمد بن علی صاحب الحوطة بن محمد بن عبدالله بن الفقیه أحمد بن عبدالرحمن بن علوی عم الفقیه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی‌طالب]]، و امام علی همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی الله علیه و آله است.<ref> المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة. الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 536.</ref>  
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛</small>


<noinclude>
او بیست و یکمین نسل پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.
</div>


==تولد و تربیت==
در سال ۷۴۷ه. ق در [[تریم]] [[حضرموت]] به دنیا آمد، در آنجا بزرگ شد و کتاب‌های زیادی در علم شریعت نزد اساتیدش خواند و نزد گروهی از ایشان به صورت عمیق علم‌آموزی کرد. علم و آداب تصوف را نزد شیخ عبدالرحمن السقاف خواند و نزدیک به بیست سال او را همراهی کرد تا تمام داشته‌های او را آموخت. سپس در وادی عیدید سکونت گزید و در آنجا مسجدی ساخت و در کنار مسجد خانه‌ای برای سکونت خود بنا کرد و کم کم آنجا تبدیل به یک آبادی شد. ورد خاص او خواندن 3000 مرتبه سوره اخلاص بین نماز مغرب و عشاء بود.<ref> الحبشی, أحمد بن زین. شرح العینیة. سنغافورة: مطبعة کرجای المحدودة. صفحة 205.</ref>


==اساتید==
او اساتید خوبی استفاده کرد که از جمله ایشان عبارتند از:<ref>الشلی, محمد بن أبی بکر (1402 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الکرام آل أبی علوی (PDF). الجزء الأول (الطبعة الثانیة). صفحة 399. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 30 ینایر 2021.</ref>
* پدرش علی بن محمد صاحب الحوطة
* عبدالرحمن بن محمد السقاف
* محمد بن حسن جمل اللیل
* محمد بن حکم باقشیر
* عبدالله بن فضل بلحاج
* عبدالرحمن بن محمد الخطیب


محمد مولا آید (۷۴۷-۸۶۲ ه. وادی آیدید در استریم زندگی می کرد و پرچین شناخته شده ای برای حفاظت و نجابت دارد و به همین دلیل به او لقب «مولی آیدید» داده شد. برای او متعلق به همه آیدیان علوی است.
==شاگردان==
شاگردان بسیاری از او کسب علم کردند از جمله آنها عبارتند از:<ref>باکثیر, عبیدالله بن محمد (1405 هـ). الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 65.</ref>
* عبدالله بن أبی‌بکر العیدروس
* علی بن أبی‌بکر السکران
* عمر بن عبدالرحمن صاحب الحمراء
* أبوبکر بن عبدالله العدنی
* عبدالرحمن بن علی السکران
* محمد بن أحمد بافضل
* محمد بن أحمد باجرش
* محمد بن عبدالرحمن الأسقع
* أحمد بن أبی‌بکر بن حسن الورع
* علی بن أبی‌بکر الفخر
* علوی بن علی عوهج


==فرزندان==
او دارای شش پسر به نام‌های احمد الاکبر، علوی، عبدالله الاعین النساخ بافقیه، عبدالرحمن بافقیه، علی و احمد الاصغر و نسل ایشان در [[حضرموت]]، [[حجاز]]، [[یمن]]، [[آفریقا]]، [[هند]]، [[مالزی]] و [[اندونزی]] منتشر شده است و مشاهیر و علمای برجسته بسیاری در میان آنها وجود دارد.<ref>عیدید, محمد بن حسن (1433 هـ). إتحاف المستفید بذکر من أخذ عنهم وواخاهم السید محمد بن حسن عیدید.</ref>


درصد
==وفات==
محمد بن علی، مالک الحوتا بن محمد بن عبدالله بن عبدالله بن الفقیه، احمد بن عبدالرحمن بن العاوی، عموی سرهنگ بن محمد فقیه، مالک مربات بن علی، و تقسیم بن العاوی بن محمد بن العاوی بن العبیدالله بن احمد الموکر بن ایسا بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد البرقیر بن علی زین العابیدین بن الحسین الصباح بن امام علی بن ابی طالب و امام علی شوهر فاطمه بنت محمد .  
او در سال ۸۶۲ ه. ق در تریم درگذشت و در کنار جد بزرگش الفقیه احمد بن عبدالرحمن، در قبرستان زنبل در تریم به خاک سپرده شد.


او نوه ۲۱ محمد پیامبر اسلام در سن و سال خود است.
== منابع ==
خرد, محمد بن علی (2002 م). غرر البهاء الضوی ودرر الجمال البدیع البهی. القاهرة، مصر: المکتبة الأزهریة للتراث. صفحة 184.


تولد و تربیت او.
== پانویس ==
در ۷۴۷ هدرموت به دنیا آمد، در آنجا بزرگ شد و کتاب های زیادی در علم شریعت برای شیخ هایش خواند و گروهی از آن ها را فهمید و در مورد شیخ عبدالرحمن السقاف، یوسفی و علوم عامیانه گرفت و حدود بیست سال به او نیاز داشت تا از آن خارج شود. وادی آید پس از آن زندگی کرد و مسجدی ساخت و خانه هایی در آن ساخته شد و روستای مآمورا به یک روستا تبدیل شد. پاسخ او ۳۰ نفر از سورات الفیدلیتی بین مراکش و شام بود.
{{پانویس}}
 
[[رده:تصوف]]
بزرگان او
[[رده:صوفیه]]
دریافت حدود تعدادی از دانشمندان از جمله:
[[رده:یمن]]
 
پدرش علی بن محمد صاحب الحوتا
عبدالرحمان بن محمد السقاف
محمد بن حسن الیل
محمد بن حکیم باقر
عبدالله بن فاضل بلحاج
عبدالرحمن بن محمد ال خطیب
شاگردانش
بسیاری از آن ها از آن فارغ التحصیل شدند:
 
عبدالله بن ابی بکر الایزاروس
علی بن ابی ابوبکر سوکران
عمر بن عبد ال رحمان صاحب الحمرا
abo bakr bin abdullah al adani
عبدالرحمن بن علی السوکران
محمد بن احمد با
محمد بن احمد بجراش
محمد بن عبد ال رحمان الاقصا
احمد بن ابی بکر بن حسن الوارا
علی بن ابی بکر الفکر
alawi bin ali awahj
فرزندانش .
او دارای شش فرزند به نام های احمد الاکبر، الوی، عبدالله الآین النسخ بافقیه، عبدالرحمن بافقیه، علی و احمد آل جوان تر و به دنبال آن حضور گسترده ای در هادرموت، حجاب، یمن، آفریقا، هند، مالزی و اندونزی از جمله مشاهیر و علمای برجسته دارد.
 
مرگش .
او در سال ۸۶۲ ه.ش درگذشت و در قبر پدربزرگش احمد بن عبدالرحمن، فقها، در قبرستان زنگال به خاک سپرده شد.
 
مراجع
khord, mohammed bin ali (2002). زیبایی نور و زیبایی زیبای زیبایی زیبا. قاهره، مصر: کتابخانه میراث الازهر. صفحه 184.
استناد

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۴

محمد مولی عیدید
نام کاملمحمد مولی عیدید
اطلاعات شخصی
سال تولد۷۴۷ ق، ۷۲۵ ش‌، ۱۳۴۶ م
محل تولدحضرموت، یمن
سال درگذشت۸۶۲ ق، ۸۳۶ ش‌، ۱۴۵۸ م
محل درگذشتحضرموت، یمن
دیناسلام، اهل سنت، شافعی
استادان
  • پدرش علی بن محمد صاحب الحوطة
  • عبدالرحمن بن محمد السقاف
  • محمد بن حسن جمل اللیل
  • محمد بن حکم باقشیر
شاگردان
  • عبدالله بن أبی‌بکر العیدروس
  • علی بن أبی‌بکر السکران
  • عمر بن عبدالرحمن صاحب الحمراء
  • أبوبکر بن عبدالله العدنی
فعالیت‌ها
  • فقیه و عالم دین
  • تبلیغ و تدریس علوم دینی

محمد مولی عیدید (۷۴۷-۸۶۲ ه. ق) فقیه و عالم امور شریعت و طریقت بود. او در وادی عیدید در تریم زندگی می‌کرد. خانه او به حفاظت و حمایت از نیازمندان و پناهندگان و نجابت معروف بود و به همین دلیل به او لقب «مولی عیدید» داده شد. همه آل عیدید از علویین به او باز می‌گردند.

نسب

محمد بن علی صاحب الحوطة بن محمد بن عبدالله بن الفقیه أحمد بن عبدالرحمن بن علوی عم الفقیه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن ابی‌طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.[۱]

او بیست و یکمین نسل پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

در سال ۷۴۷ه. ق در تریم حضرموت به دنیا آمد، در آنجا بزرگ شد و کتاب‌های زیادی در علم شریعت نزد اساتیدش خواند و نزد گروهی از ایشان به صورت عمیق علم‌آموزی کرد. علم و آداب تصوف را نزد شیخ عبدالرحمن السقاف خواند و نزدیک به بیست سال او را همراهی کرد تا تمام داشته‌های او را آموخت. سپس در وادی عیدید سکونت گزید و در آنجا مسجدی ساخت و در کنار مسجد خانه‌ای برای سکونت خود بنا کرد و کم کم آنجا تبدیل به یک آبادی شد. ورد خاص او خواندن 3000 مرتبه سوره اخلاص بین نماز مغرب و عشاء بود.[۲]

اساتید

او اساتید خوبی استفاده کرد که از جمله ایشان عبارتند از:[۳]

  • پدرش علی بن محمد صاحب الحوطة
  • عبدالرحمن بن محمد السقاف
  • محمد بن حسن جمل اللیل
  • محمد بن حکم باقشیر
  • عبدالله بن فضل بلحاج
  • عبدالرحمن بن محمد الخطیب

شاگردان

شاگردان بسیاری از او کسب علم کردند از جمله آنها عبارتند از:[۴]

  • عبدالله بن أبی‌بکر العیدروس
  • علی بن أبی‌بکر السکران
  • عمر بن عبدالرحمن صاحب الحمراء
  • أبوبکر بن عبدالله العدنی
  • عبدالرحمن بن علی السکران
  • محمد بن أحمد بافضل
  • محمد بن أحمد باجرش
  • محمد بن عبدالرحمن الأسقع
  • أحمد بن أبی‌بکر بن حسن الورع
  • علی بن أبی‌بکر الفخر
  • علوی بن علی عوهج

فرزندان

او دارای شش پسر به نام‌های احمد الاکبر، علوی، عبدالله الاعین النساخ بافقیه، عبدالرحمن بافقیه، علی و احمد الاصغر و نسل ایشان در حضرموت، حجاز، یمن، آفریقا، هند، مالزی و اندونزی منتشر شده است و مشاهیر و علمای برجسته بسیاری در میان آنها وجود دارد.[۵]

وفات

او در سال ۸۶۲ ه. ق در تریم درگذشت و در کنار جد بزرگش الفقیه احمد بن عبدالرحمن، در قبرستان زنبل در تریم به خاک سپرده شد.

منابع

خرد, محمد بن علی (2002 م). غرر البهاء الضوی ودرر الجمال البدیع البهی. القاهرة، مصر: المکتبة الأزهریة للتراث. صفحة 184.

پانویس

  1. المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة. الجزء الثانی. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 536.
  2. الحبشی, أحمد بن زین. شرح العینیة. سنغافورة: مطبعة کرجای المحدودة. صفحة 205.
  3. الشلی, محمد بن أبی بکر (1402 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الکرام آل أبی علوی (PDF). الجزء الأول (الطبعة الثانیة). صفحة 399. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 30 ینایر 2021.
  4. باکثیر, عبیدالله بن محمد (1405 هـ). الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 65.
  5. عیدید, محمد بن حسن (1433 هـ). إتحاف المستفید بذکر من أخذ عنهم وواخاهم السید محمد بن حسن عیدید.