کرجیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''کرجیه''' از [[امامیه|شیعه امامیه]] و از نسل ابودلف عجلی هستند که به فرمان [[هارون الرشید]] به بلاد عجم آمد و شهر کرج را ساخت و در آنجا ساکن شد و فرزندانش او را به قزوین منتقل کردند. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 366 با ویرایش اندک.</ref>
'''کرجیه''' از [[امامیه|شیعه امامیه]] و از نسل ابودلف عجلی هستند که به فرمان [[هارون الرشید]] به بلاد عجم آمد و شهر کرج را ساخت و در آنجا ساکن شد و فرزندانش او را به قزوین منتقل کردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 366 با ویرایش اندک.</ref>


==تاریخچه کرجیه==
== تاریخچه کرجیه ==
قاسم بن عیسی بن ادریس بن معلق عجلی کرجی معروف به [[ابودُلَف عجلی]] درگذشته در سال ۲۲۵ یا ۲۲۶ هجری قمری در [[بغداد]] از فرماندهان نظامی برجسته [[مأمون عباسی]] و [[معتصم عباسی]] و از شاعران عرب‌زبان است و تألیفاتی نیز در این زمینه دارد. وی که [[مذهب تشیع]] را برای خود برگزیده بوده، سرسلسله سلاطین بنودلف است. <ref>ر ک، نعیمی داوود، افتخار آفرینان استان مرکزی، فصل اول: ناحیه جبال و حاکمان نخستین.</ref>  
قاسم‌بن‌عیسی بن ادریس بن معلق عجلی کرجی معروف به [[ابودُلَف عجلی]] درگذشته (در سال ۲۲۵ یا ۲۲۶ هجری قمری) در [[بغداد]] از فرماندهان نظامی برجسته [[مأمون عباسی]] و [[معتصم عباسی]] و از شاعران عرب‌زبان است و تألیفاتی نیز در این زمینه دارد. وی سرسلسله سلاطین بنودلف بوده و [[مذهب تشیع]] را برای خود برگزیده است. <ref>ر ک، نعیمی داوود، افتخار آفرینان استان مرکزی، فصل اول: ناحیه جبال و حاکمان نخستین.</ref>  


==شرح حال==  
== شرح حال ==  
حالات ابودلف عجلى و شرح تعصب او در تشیع معروف است و اما آن چه به طور خلاصه از بعضى از معتمدین قزوین شنیده شده چنین است که دو طایفه از اهالى آنجا «شیعه» امامیه و هشت طایفه «[[حنفى]]» اند و بقیه که تعدادشان اندک است، [[شافعى]] مذهب هستند. <ref>مشکور مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 366 با ویرایش اندک</ref> <ref>شوشتری قاضی نورالله، مجالس المؤمنین، تبریز، چاپ سنگى، بی تا، تهران، سال 1268 شمسی، ص 64</ref>
حالات ابودلف عجلى و شرح تعصب او در تشیع معروف استاما آن‌چه به طور خلاصه از بعضى از معتمدین قزوین شنیده شده چنین است که دو طایفه از اهالى آن دیار «شیعه» امامیه و هشت طایفه «[[حنفى]]»‌ و بقیه که تعدادشان اندک است، [[شافعى]] مذهب‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 366 با ویرایش اندک</ref> <ref>شوشتری قاضی نورالله، مجالس المؤمنین، تبریز، چاپ سنگى، بی تا، تهران، سال 1268 شمسی، ص 64</ref>


==وجه تسمیه==
== وجه تسمیه ==
در منابع آمده است که عیسی بن ادریس و فرزندانش در نواحی [[اصفهان]] راهزنی می‌کردند و پس از توبه در زمان [[مهدی عباسی]] (۱۵۸ـ ۱۶۹) در کَرَج مقیم شدند و آن‌جا را آباد کردند؛ سپس ابودلف آن منطقه را به شهر تبدیل کرد. ازین‌رو این خاندان را کَرَجی نیز نامیدند.<ref>بلعمی محمد بن محمد، تاریخ نامه طبری، تهران، نشر روشن، سال 1366 هجری شمسی، ج۱۱، ص۶۶.</ref> <ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدر آباد دکن، سال 1400 هجری قمری و 1980 میلادی، ج ۱۱، ص 66</ref> و در جای دیگر نوشته شده است که بخش عمده شهرت ابودلف به جهت شهری است به نام کره یا کرج که وی آبادش کرد و به نام وی؛ کرجِ ابودلف نامیده شد. به همین سبب است که وی را کرجی و پیروانش را کرجیه می‌خوانند. و باز نقل شده است که این شهر را ادریس ابن معقل بنا نهاد و عیسی بن ادریس توسعه اش داد و ابودلف آن را به کمال رساند.<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%84%D9%81_%D8%B9%D8%AC%D9%84%DB%8C</ref>
در منابع آمده است که عیسی بن ادریس و فرزندانش در نواحی [[اصفهان]] راهزنی می‌کردند و پس از توبه در زمان [[مهدی عباسی]] (۱۵۸ـ ۱۶۹) در کَرَج مقیم شدند و آنجا را آباد کردند؛ سپس ابودلف آن منطقه را به شهر تبدیل کرد. از این‌رو این خاندان را کَرَجی نیز نامیدند.<ref>بلعمی محمد بن محمد، تاریخ نامه طبری، تهران، نشر روشن، سال 1366 هجری شمسی، ج۱۱، ص۶۶.</ref> <ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدر آباد دکن، سال 1400 هجری قمری و 1980 میلادی، ج ۱۱، ص 66</ref> و در جای دیگر نوشته شده است که بخش عمده شهرت ابودلف به جهت شهری است به نام کره یا کرج که وی آبادش کرد و به نام وی کرجِ ابودلف نامیده شد. به همین سبب است که وی را کرجی و پیروانش را کرجیه می‌خوانند. و باز نقل شده است که این شهر را ادریس ابن معقل بنا نهاد و عیسی بن ادریس توسعه اش داد و ابودلف آن را تکمیل کرد.<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%84%D9%81_%D8%B9%D8%AC%D9%84%DB%8C</ref>


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۲

کرجیه از شیعه امامیه و از نسل ابودلف عجلی هستند که به فرمان هارون الرشید به بلاد عجم آمد و شهر کرج را ساخت و در آنجا ساکن شد و فرزندانش او را به قزوین منتقل کردند. [۱]

تاریخچه کرجیه

قاسم‌بن‌عیسی بن ادریس بن معلق عجلی کرجی معروف به ابودُلَف عجلی درگذشته (در سال ۲۲۵ یا ۲۲۶ هجری قمری) در بغداد از فرماندهان نظامی برجسته مأمون عباسی و معتصم عباسی و از شاعران عرب‌زبان است و تألیفاتی نیز در این زمینه دارد. وی سرسلسله سلاطین بنودلف بوده و مذهب تشیع را برای خود برگزیده است. [۲]

شرح حال

حالات ابودلف عجلى و شرح تعصب او در تشیع معروف است. اما آن‌چه به طور خلاصه از بعضى از معتمدین قزوین شنیده شده چنین است که دو طایفه از اهالى آن دیار «شیعه» امامیه و هشت طایفه «حنفى»‌ و بقیه که تعدادشان اندک است، شافعى مذهب‌اند. [۳] [۴]

وجه تسمیه

در منابع آمده است که عیسی بن ادریس و فرزندانش در نواحی اصفهان راهزنی می‌کردند و پس از توبه در زمان مهدی عباسی (۱۵۸ـ ۱۶۹) در کَرَج مقیم شدند و آنجا را آباد کردند؛ سپس ابودلف آن منطقه را به شهر تبدیل کرد. از این‌رو این خاندان را کَرَجی نیز نامیدند.[۵] [۶] و در جای دیگر نوشته شده است که بخش عمده شهرت ابودلف به جهت شهری است به نام کره یا کرج که وی آبادش کرد و به نام وی کرجِ ابودلف نامیده شد. به همین سبب است که وی را کرجی و پیروانش را کرجیه می‌خوانند. و باز نقل شده است که این شهر را ادریس ابن معقل بنا نهاد و عیسی بن ادریس توسعه اش داد و ابودلف آن را تکمیل کرد.[۷]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 366 با ویرایش اندک.
  2. ر ک، نعیمی داوود، افتخار آفرینان استان مرکزی، فصل اول: ناحیه جبال و حاکمان نخستین.
  3. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 366 با ویرایش اندک
  4. شوشتری قاضی نورالله، مجالس المؤمنین، تبریز، چاپ سنگى، بی تا، تهران، سال 1268 شمسی، ص 64
  5. بلعمی محمد بن محمد، تاریخ نامه طبری، تهران، نشر روشن، سال 1366 هجری شمسی، ج۱۱، ص۶۶.
  6. سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدر آباد دکن، سال 1400 هجری قمری و 1980 میلادی، ج ۱۱، ص 66
  7. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%84%D9%81_%D8%B9%D8%AC%D9%84%DB%8C