confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
ابوالحسن شاذِلی (متوفی ۶۵۶/ ۱۲۵۸)، مرید عبدالسلام مَشیش، این طریقه را ــ که از جمله طریقههای اصلاح طلب است ــ در تونس بنیان نهاد.<ref>حسین مونس، تاریخ المغرب و حضارته، ج ۲، جزء ۳، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.</ref> | ابوالحسن شاذِلی (متوفی ۶۵۶/ ۱۲۵۸)، مرید عبدالسلام مَشیش، این طریقه را ــ که از جمله طریقههای اصلاح طلب است ــ در تونس بنیان نهاد.<ref>حسین مونس، تاریخ المغرب و حضارته، ج ۲، جزء ۳، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.</ref> | ||
سپس حَمْدا بُودونانه این طریقه را به سودان برد. | سپس حَمْدا بُودونانه این طریقه را به سودان برد. | ||
=== مجذوبیه === | ===مجذوبیه === | ||
طریقه مجذوبیه را، که شاخهای از شاذلیه محسوب میشود، حمد بن محمد مجذوب (متوفی ۱۱۹۰/ ۱۷۷۶) بنیان نهاد. جانشین وی، پسرش قمرالدین (متوفی ۱۱۵۵) معروف به محمد صغیر، مدارس و مساجد بسیاری در سودان بنا کرد. | طریقه مجذوبیه را، که شاخهای از شاذلیه محسوب میشود، حمد بن محمد مجذوب (متوفی ۱۱۹۰/ ۱۷۷۶) بنیان نهاد. جانشین وی، پسرش قمرالدین (متوفی ۱۱۵۵) معروف به محمد صغیر، مدارس و مساجد بسیاری در سودان بنا کرد. | ||
در هنگام انقلاب مهدی سودانی، مجذوبان به او پیوستند و در جنگ با ترکها با قوای مهدی همراه بودند، ولی بعد از دوران مهدی این گروه به اجتماعات کوچک محدود شد. <ref>سلیمان سلیم علم الدین، التصوف الاسلامی: تاریخ ـ عقائد ـ طریق ـ اعلام، ج۱، ص۵۹۹ ـ۶۰۱، بیروت ۱۹۹۹ و محمداحمد درنیقه، الطریقة الشّاذلّیة و اعلامها، ج۱، ص۹۷، بیروت ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.</ref> | در هنگام انقلاب مهدی سودانی، مجذوبان به او پیوستند و در جنگ با ترکها با قوای مهدی همراه بودند، ولی بعد از دوران مهدی این گروه به اجتماعات کوچک محدود شد. <ref>سلیمان سلیم علم الدین، التصوف الاسلامی: تاریخ ـ عقائد ـ طریق ـ اعلام، ج۱، ص۵۹۹ ـ۶۰۱، بیروت ۱۹۹۹ و محمداحمد درنیقه، الطریقة الشّاذلّیة و اعلامها، ج۱، ص۹۷، بیروت ۱۴۱۰/ ۱۹۹۰.</ref> | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
=== احمدیه === | === احمدیه === | ||
«احمدیه»، یکی از زیرشاخههای رشیدیه، طایفۀ دیگری است که خود را منسوب به احمد بن ادریس میداند و توسط فردی مصری به نام محمد بن احمد دَندَرَوی (د ۱۳۲۸ق/۱۹۱۰م) ایجاد گردید. این طریقه در سودان و در طول سواحل شرقی افریقا، از شمال سومالی تا تانزانیا منتشر است. | «احمدیه»، یکی از زیرشاخههای رشیدیه، طایفۀ دیگری است که خود را منسوب به احمد بن ادریس میداند و توسط فردی مصری به نام محمد بن احمد دَندَرَوی (د ۱۳۲۸ق/۱۹۱۰م) ایجاد گردید. این طریقه در سودان و در طول سواحل شرقی افریقا، از شمال سومالی تا تانزانیا منتشر است. | ||
=== مجذوبیه === | |||
محمد مجذوب صُغیَّر (د ۱۲۴۸ق/۱۸۳۲م)، نوۀ حَمَد بن محمد (د ۱۱۹۰ق/۱۷۷۶م)، که از شاگردان احمد بن ادریس بود، طریقـۀ «مجذوبیه» را ــ کـه از انشعـابات شـاذلیـه اسـت ــ در سودان به وجود آورد. <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۵۳-۵۴، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م</ref> | محمد مجذوب صُغیَّر (د ۱۲۴۸ق/۱۸۳۲م)، نوۀ حَمَد بن محمد (د ۱۱۹۰ق/۱۷۷۶م)، که از شاگردان احمد بن ادریس بود، طریقـۀ «مجذوبیه» را ــ کـه از انشعـابات شـاذلیـه اسـت ــ در سودان به وجود آورد. <ref>کرار، علی صالح، ج۱، ص۵۳-۵۴، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م</ref> | ||
=== تیجانیه === | === تیجانیه === | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
وردهای این طایفه مجموعهای از ذکرها و وردهای دو طریقۀ تیجانیه و قادریه است، اما به سبب تعالیم و سازماندهی احمدو بامبا، به طریقهای مستقل تبدیل شده است. | وردهای این طایفه مجموعهای از ذکرها و وردهای دو طریقۀ تیجانیه و قادریه است، اما به سبب تعالیم و سازماندهی احمدو بامبا، به طریقهای مستقل تبدیل شده است. | ||
قرائت اوراد و اذکار اسلامی به زبان محلیِ وُلوف، و مهدیگرایی و موعودگرایی نیز از ویژگیهای این طریقه است. | قرائت اوراد و اذکار اسلامی به زبان محلیِ وُلوف، و مهدیگرایی و موعودگرایی نیز از ویژگیهای این طریقه است. | ||
=== منابع === | |||
کرار، علی صالح، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.<br> | کرار، علی صالح، الطریقة الادریسیة فی السودان، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م.<br> | ||
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «تصوف در افریقا»، شماره۳۵۸۹. <br> | دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «تصوف در افریقا»، شماره۳۵۸۹. <br> |