ابراهیم بن عمروس همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، (000 – حدود 321ق) ابواسحاق هَمْدانی فسطاطی. فقیه و محدث شیعی. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل سده چهارم هجری و احتمالاً در هَمْدان اتفاق افتاده است زیرا وی استاد [[ابوالحسن علی بن بابویه قمی]](م329ق) بود و [[ابن بابویه]] در [[هَمْدان]] در اواخر عمر او از او نقل حدیث كرده است. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. برخی از روایات او در [[امالی]] و [[خصال]] [[شیخ صدوق]] | ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، (000 – حدود 321ق) ابواسحاق هَمْدانی فسطاطی. فقیه و محدث شیعی. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل سده چهارم هجری و احتمالاً در هَمْدان اتفاق افتاده است زیرا وی استاد [[ابوالحسن علی بن بابویه قمی]](م329ق) بود و [[ابن بابویه]] در [[هَمْدان]] در اواخر عمر او از او نقل حدیث كرده است. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. برخی از روایات او در [[امالی]] و [[خصال]] [[شیخ صدوق]] درباره فضیلت [[علی]] ذكر شده است. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. قرائن نشان میدهند كه وی در علم و دانش به حد كمال رسیده بود و علاوه بر عالمان شیعی، بسیاری از محدثان [[اهل‌سنت]] نیز از او نقل حدیث كردهاند. | ||
=لقب= | =لقب= | ||
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۲
| نام | ابراهیم بن عمروس همدانی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | فسطاطی |
| درگذشت | اوایل سده چهارم هجری |
| استادان | ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی • احمدبن بدیل بن قریش |
| شاگردان | ابوالحسن علی بن بابویه قمی |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، (000 – حدود 321ق) ابواسحاق هَمْدان فسطاطی. فقیه و محدث شیعی. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، (000 – حدود 321ق) ابواسحاق هَمْدانی فسطاطی. فقیه و محدث شیعی. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل سده چهارم هجری و احتمالاً در هَمْدان اتفاق افتاده است زیرا وی استاد ابوالحسن علی بن بابویه قمی(م329ق) بود و ابن بابویه در هَمْدان در اواخر عمر او از او نقل حدیث كرده است. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. برخی از روایات او در امالی و خصال شیخ صدوق درباره فضیلت علی ذكر شده است. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. قرائن نشان میدهند كه وی در علم و دانش به حد كمال رسیده بود و علاوه بر عالمان شیعی، بسیاری از محدثان اهل‌سنت نیز از او نقل حدیث كردهاند.
لقب
ذهبی با اشاره به این‌كه وی امام و پیشوای هَمْدان بود، از او با لقب «فسطاطی» یاد میكند. ذكر این لقب گویای آن استكه وی مدتی در فسطاط، یكی از شهرهای مهم مصر زندگی میكرده است.
استادان
استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی همچنین از علمای اهل‌سنت مانند احمدبن بدیل بن قریش(قاضی هَمْدان) نیز روایت دارد.
شاگردان
از شاگردان شیعی او میتوان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر شیخ صدوق) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است.
منابع
- خصال شیخ صدوق، ص515؛
- امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛
- تهذیب الكمال، ابوالحجاج یوسف مزی، ج1ص270 شماره13؛
- سیر اعلام النبلاء، ج14ص550 شماره 315؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4.