کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
| استادان = {{فهرست جعبه افقی |فضل بن شاذان نیشابوری |عبدالله بن حمدویه بیهقی }}
| استادان = {{فهرست جعبه افقی |فضل بن شاذان نیشابوری |عبدالله بن حمدویه بیهقی }}
| شاگردان = محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی
| شاگردان = محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی
| دین = اسلام
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = شیعه
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =  
| آثار =  
| فعالیت‌ها = فقیه و محدث شیعی
| فعالیت‌ها = [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
خط ۵۹: خط ۵۹:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
احمد بن مسرور، (000 – حدود 335ق)محدث شیعی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. از استادان او «سعد بن عبدالله اشعری»(م300ق) است كه وی روایت تشرف این استادش به محضر امام عصر(عج) را گزارش كرده است. بنابراین وی از راویان سده چهارم به شمار آمده و احتمالاً تا دهه چهارم از این سده را درك كرده است، زیرا از شاگردان او «محمد بن بحر رهنی كرمانی» است كه اندكی بعد از 342هجری حیات داشته است. در باره شرح‏حال او هیچ گزارشی در منابع دیده نمی‏شود بنابراین از جزئیات زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست. تنها آگاهی ما از او روایتی است كه «شیخ صدوق»(م381ق) آن را در كتاب خود آورده است. از این روایت می‏توان استفاده كرد كه وی در قم اقامت تحصیلی داشته و بخشی از حیات علمی خود را در آنجا به سر آورده است. از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است.
احمد بن مسرور، (000 – حدود 335ق)محدث شیعی.کنیه او در منابع ذكر نشده است. از استادان او «سعد بن عبدالله اشعری»(م300ق) استکه وی روایت تشرف این استادش به محضر امام عصر(عج) را گزارشکرده است. بنابراین وی از راویان سده چهارم به شمار آمده و احتمالاً تا دهه چهارم از این سده را دركکرده است، زیرا از شاگردان او «محمد بن بحر رهنیکرمانی» استکه اندكی بعد از 342هجری حیات داشته است. در باره شرح‏حال او هیچ گزارشی در منابع دیده نمی‏شود بنابراین از جزئیات زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست. تنها آگاهی ما از او روایتی استکه «شیخ صدوق»(م381ق) آن را درکتاب خود آورده است. از این روایت می‏توان استفادهکردکه وی در قم اقامت تحصیلی داشته و بخشی از حیات علمی خود را در آنجا به سر آورده است. از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است.
منابع: (كمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص190، باب 43 حدیث21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص58؛ معجم رجال الحدیث، ج3ص132 شماره 968؛ مجموعه الرسائل، صافی گلپایگانی، ج2صص139 تا 152
منابع: (كمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص190، باب 43 حدیث21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص58؛ معجم رجال الحدیث، ج3ص132 شماره 968؛ مجموعه الرسائل، صافی گلپایگانی، ج2صص139 تا 152

نسخهٔ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۳

محمد بن یعقوب بیهقی
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاحمد بن محمد بن یعقوب بیهقی
اطلاعات شخصی
سال تولد230 ق، ۲۲۴ ش‌، ۸۴۵ م
محل تولدبیهق(نیشابور)
سال درگذشت310 ق، ۳۰۱ ش‌، ۹۲۲ م
دیناسلام، شیعه
استادان
  • فضل بن شاذان نیشابوری
  • عبدالله بن حمدویه بیهقی
شاگردانمحمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی
فعالیت‌هافقیه و محدث شیعی

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی، فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری است. از شاگردان او «محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی»(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده است. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او نماز گذاردم». در «بیهق»(نیشابور) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. سپس برای ادامه تحصیل به عراق و در شهرهای کوفه و بغداد رفته اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرده است.

معرفی اجمالی

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی. فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او نماز گذاردم». این گزارش حاکی از آن است که وی در آن زمان از وجاهت لازم و سن کافی برخوردار بوده است، پس تولد او را می‏‌توان در نیمه نخست سده سوم حدود 230هجری تخمین زد.

از شاگردان او «محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی»(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده و احتمالاً در اوایل این سده درگذشته باشد. وی در «بیهق»(نیشابور) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود فرا گرفت و احتمالاً برخی از آموزه‏‌های فقهی و حدیثی را از «فضل بن شاذان» فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به عراق آمد و در شهرهای کوفه و بغداد اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرد و در ردیف اساتید آن‌جا به شمار آمد. وی از جمله کسانی است که در برابر توقیع لعن امام عسکری (علیه السلام) که در باره «فضل بن شاذان» جعل کرده بودند، به شدت دفاع کرد و توقیع مذکور را ساختگی و تاریخ صدور آن را دو ماه بعد از مرگ «فضل بن شاذان» اعلام کرد. از استادان او «عبدالله بن حمدویه بیهقی» است که در موارد متعددی از او نقل حدیث می‏‌کند. از شاگردان او کسی جز «محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی» را نمی‌‏شناسیم که هرگاه حدیثی از او نقل می‏‌کند رحمت خدا را برای این استادش طلب می‌‏نماید و این موضوع می‌‏تواند نشانه نیک ‏نفسی و شخصیت مورد اعتماد استادش بوده باشد. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است نام و کنیه او با «ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه»(م421ق) مشترک است.

استادان

از محضر استادانی چون فضل بن شاذان نیشابوری و عبدالله بن حمدویه بیهقی کسب فیض نموده است.

شاگردان

از شاگردانش کسی جز محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی شناخته نشده است.

منابع

  1. رجال کشی، ج2ص665 شماره 687؛ وص773 شماره 903؛ وص820 شماره 1028؛
  2. طرائف المقال، ج1ص204 شماره 1193؛
  3. معجم رجال الحدیث، ج3ص123 شماره 935؛ وج14ص315 زیر شماره 9374.
Hoosinrasooli/صفحه تمرین
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
اطلاعات شخصی

احمد بن مسرور، (000 – حدود 335ق)محدث شیعی.کنیه او در منابع ذكر نشده است. از استادان او «سعد بن عبدالله اشعری»(م300ق) استکه وی روایت تشرف این استادش به محضر امام عصر(عج) را گزارشکرده است. بنابراین وی از راویان سده چهارم به شمار آمده و احتمالاً تا دهه چهارم از این سده را دركکرده است، زیرا از شاگردان او «محمد بن بحر رهنیکرمانی» استکه اندكی بعد از 342هجری حیات داشته است. در باره شرح‏حال او هیچ گزارشی در منابع دیده نمی‏شود بنابراین از جزئیات زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست. تنها آگاهی ما از او روایتی استکه «شیخ صدوق»(م381ق) آن را درکتاب خود آورده است. از این روایت می‏توان استفادهکردکه وی در قم اقامت تحصیلی داشته و بخشی از حیات علمی خود را در آنجا به سر آورده است. از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است. منابع: (كمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص190، باب 43 حدیث21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص58؛ معجم رجال الحدیث، ج3ص132 شماره 968؛ مجموعه الرسائل، صافی گلپایگانی، ج2صص139 تا 152