کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
اسماعیل بن عیسی بن محمد بن مؤدب، (000 – حدود 380ق) ابواحمد. محدث شیعی. شرححال او در منابع ذكر نشده است بنابراین از تاریخ تولد و زمان مرگ او اطلاعی در دست نیست. حدیثی كه وی از «ابن اشعث» در مصر شنیده نشان میدهد كه وی مانند «شیخ تلعكبری»(م385ق) و «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) بهطور مستقیم از «محمد بن محمد بن اشعث كوفی»(م.ب314ق) روایت دارد، بنابراین وی همعصر تلعكبری است و وفات او تقریباً حدود 380هجری اتفاق افتاده است. از اینرو وفات یكی از شاگردانش در 368هجری، لزوماً گواه بر این نیست كه وی پیش از این تاریخ یا همزمان با شاگردش وفات یافته است. اطلاعات ما در باره چگونگی تحصیلات او اگرچه بر پایه حدس و گمان استوار است اما حضور او در مصر و استماع حدیث نزد «ابن اشعث كوفی» قطعی است. احتمالاً وی علاوه بر مصر، بخشی از حیات علمی خود را در بغداد به سرآورده و در آنجا حلقه درسی داشته است، زیرا از شاگردان معروف او «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است كه سالها در بغداد اقامت داشت و در همانجا وفات یافت. وی ظاهراً پیش از آنكه به مقام استادی نائل آید، به تربیت اطفال اشتغال داشته است چنانكه از لقب «مؤدب» اینطور استفاده میشود. از استادان او «ابراهیم بن محمد بن عبدالله قرشی» را میشناسیم كه او نیز از «ابن اشعث كوفی» روایت دارد. از شاگردان دیگر او و همچنین از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است. | |||
منابع: ( | منابع: (تهذیب الاحكام، ج6ص3 حدیث1، باب فضل زیاره رسول الله(ص)؛ وسایل الشیعه(آل البیت)، ج14ص337 حدیث 19344؛ خاتمه المستدرك، ج1ص21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص64؛ معجم رجال الحدیث، ج4ص78 شماره 1407) | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۱
| Hoosinrasooli/صفحه تمرین | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| دین | اسلام، شیعه |
اسماعیل بن عیسی بن محمد بن مؤدب، (000 – حدود 380ق) ابواحمد. محدث شیعی. شرححال او در منابع ذكر نشده است بنابراین از تاریخ تولد و زمان مرگ او اطلاعی در دست نیست. حدیثی كه وی از «ابن اشعث» در مصر شنیده نشان میدهد كه وی مانند «شیخ تلعكبری»(م385ق) و «ابوالمفضل شیبانی»(م387ق) بهطور مستقیم از «محمد بن محمد بن اشعث كوفی»(م.ب314ق) روایت دارد، بنابراین وی همعصر تلعكبری است و وفات او تقریباً حدود 380هجری اتفاق افتاده است. از اینرو وفات یكی از شاگردانش در 368هجری، لزوماً گواه بر این نیست كه وی پیش از این تاریخ یا همزمان با شاگردش وفات یافته است. اطلاعات ما در باره چگونگی تحصیلات او اگرچه بر پایه حدس و گمان استوار است اما حضور او در مصر و استماع حدیث نزد «ابن اشعث كوفی» قطعی است. احتمالاً وی علاوه بر مصر، بخشی از حیات علمی خود را در بغداد به سرآورده و در آنجا حلقه درسی داشته است، زیرا از شاگردان معروف او «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است كه سالها در بغداد اقامت داشت و در همانجا وفات یافت. وی ظاهراً پیش از آنكه به مقام استادی نائل آید، به تربیت اطفال اشتغال داشته است چنانكه از لقب «مؤدب» اینطور استفاده میشود. از استادان او «ابراهیم بن محمد بن عبدالله قرشی» را میشناسیم كه او نیز از «ابن اشعث كوفی» روایت دارد. از شاگردان دیگر او و همچنین از آثار تألیفی او خبری گزارش نشده است. منابع: (تهذیب الاحكام، ج6ص3 حدیث1، باب فضل زیاره رسول الله(ص)؛ وسایل الشیعه(آل البیت)، ج14ص337 حدیث 19344؛ خاتمه المستدرك، ج1ص21؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص64؛ معجم رجال الحدیث، ج4ص78 شماره 1407)