اسماعیل بن ابراهیم حلوانی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '[[اهل بیت (علیهم السلام)' به '[[اهل بیت') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
اسماعیل بن ابراهیم حلوانی، محدث و راوی. شرح حال او در منابع، گزارش نشده است. از او تنها یک حدیث در منابع روایی باقی مانده که درباره فضیلت | اسماعیل بن ابراهیم حلوانی، محدث و راوی. شرح حال او در منابع، گزارش نشده است. از او تنها یک حدیث در منابع روایی باقی مانده که درباره فضیلت اهلبیت (علیه السلام) وارد شده است. [[شیخ صدوق]] این حدیث را با یک واسطه از او نقل کرده است، بنابراین وفات او تقریباً میبایست در دهه های نخست سده چهارم اتفاق افتاده باشد. تاریخ تولد و زادگاه او برای ما روشن نیست. از نسبت «حلوانی» بر میآید که وی اهل [[خوزستان]] بوده است اما از خانواده و نیاکان او شناختی نداریم. وی حدیث مذکور را از استادش [[احمد بن منصور بزرج]] نقل کرده و شاگرد او [[احمد بن محمد بن اسحاق]] که خود از اساتید شیخ صدوق بوده، آن را از وی نقل کرده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده است. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۶
اسماعیل بن ابراهیم حلوانی | |
---|---|
نام کامل | اسماعیل بن ابراهیم حلوانی |
اطلاعات شخصی | |
محل تولد | خوزستان |
سال درگذشت | 320 ق، ۳۱۱ ش، ۹۳۲ م |
دین | اسلام، شیعه |
استادان | احمد بن منصور بزرج |
شاگردان | احمد بن محمد بن اسحاق |
فعالیتها | محدث، راوی |
اسماعیل بن ابراهیم حلوانی، محدث و راوی شیعی است. از او یک حدیث در منابع روایی باقی مانده که درباره فضیلت اهلبیت (علیهم السلام) وارد شده است.
معرفی اجمالی
اسماعیل بن ابراهیم حلوانی، محدث و راوی. شرح حال او در منابع، گزارش نشده است. از او تنها یک حدیث در منابع روایی باقی مانده که درباره فضیلت اهلبیت (علیه السلام) وارد شده است. شیخ صدوق این حدیث را با یک واسطه از او نقل کرده است، بنابراین وفات او تقریباً میبایست در دهه های نخست سده چهارم اتفاق افتاده باشد. تاریخ تولد و زادگاه او برای ما روشن نیست. از نسبت «حلوانی» بر میآید که وی اهل خوزستان بوده است اما از خانواده و نیاکان او شناختی نداریم. وی حدیث مذکور را از استادش احمد بن منصور بزرج نقل کرده و شاگرد او احمد بن محمد بن اسحاق که خود از اساتید شیخ صدوق بوده، آن را از وی نقل کرده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.
منابع
- الامالی، شیخ صدوق، مجلس 72، ص562 حدیث15؛
- معجم البلدان، ج2ص290، ذیل ماده حلوان؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص62.