احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره [[احادیث]] زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانکه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، کسی دیگر را نمیشناسیم. [[نجاشی]] نخستین کسی است که نام او را در ذیل شرححال استادش ذکر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است. | وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره [[احادیث]] زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانکه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، کسی دیگر را نمیشناسیم. [[نجاشی]] نخستین کسی است که نام او را در ذیل شرححال استادش ذکر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است. | ||
=استادان= | == استادان == | ||
از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان [[محمد بن زكریا غلابی بصری|محمد بن زکریا غلابی بصری]] را نام برد. | از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان [[محمد بن زكریا غلابی بصری|محمد بن زکریا غلابی بصری]] را نام برد. | ||
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶
| احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه |
| نام‌های دیگر | حافظ |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | 278 ق |
| محل تولد | بصره |
| روز درگذشت | 346 ق |
| محل درگذشت | بصره |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | محمد بن زكریا غلابی بصری |
| شاگردان | احمد بن علی بن نوح سیرافی |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، محدث شیعی. با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری (صاحب کتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است. شاگرد محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی (م410ق) بوده.
معرفی اجمالی
احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ. محدث شیعی. ولادت و وفات او در دست نیست. تحقیقات به عمل آمده حاکی از آن است‌که وی با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری (صاحب کتاب السقیفه)، همبحث و همروزگار بوده است زیرا همه این‌ها از شاگردان محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) بودهاند. بنابراین تولد او را می‌توان دو دهه پیش از وفات این استادش تخمین زد، یعنی حدود 278 هجری. از سوی دیگر وی استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بین سالهای 342 تا 352هجری در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراین وفات او بین سالهای مذکور (حدود 346ق) بوده است.
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره احادیث زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندانکه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوختههای خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمیخورد از اینرو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، کسی دیگر را نمیشناسیم. نجاشی نخستین کسی است که نام او را در ذیل شرححال استادش ذکر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است.
استادان
از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان محمد بن زکریا غلابی بصری را نام برد.
شاگردان
احمد بن علی بن نوح سیرافی شاگرد شناخته شده وی می‌باشد.
منابع
- رجال نجاشی، ص346 شماره 936؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص26.