منشور وحدت اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'کنفرانس وحدت' به 'کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی') |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
</div> | </div> | ||
ایمان به خداوند یکتا، [[قرآن]] كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی ترین منشور وحدت مسلمانان است. از آنجایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می باشند، اگر علماء و رهبران دینی مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان آنها رخت می بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل می گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اقدام به تهیه پیش نویس منشور وحدت اسلامی نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس ها و کنگره هایی که دانشمندان مسلمان گردهم جمع می شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند. | ایمان به خداوند یکتا، [[قرآن]] كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی ترین منشور وحدت مسلمانان است. از آنجایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می باشند، اگر علماء و رهبران دینی مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان آنها رخت می بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل می گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اقدام به تهیه پیش نویس منشور وحدت اسلامی نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس ها و کنگره هایی که دانشمندان مسلمان گردهم جمع می شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند.<br> | ||
این منشور دارای چهار بخش است. در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت اند از: ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است . در بخش دوم با عنوان چشم اندازها، تلاش برای نزدیک ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است. | =بخش های کتاب= | ||
در بخش سوم تقریب را در همه عرصه های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته | |||
این منشور دارای چهار بخش است. | |||
==بخش اول== | |||
در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت اند از: ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است . | |||
==بخش دوم== | |||
در بخش دوم با عنوان چشم اندازها، تلاش برای نزدیک ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است. | |||
==بخش سوم== | |||
در بخش سوم تقریب را در همه عرصه های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته است. | |||
=بخش چهارم== | |||
در بخش چهارم به برنامه های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است. | |||
[[رده:کتاب های تقریبی]] | [[رده:کتاب های تقریبی]] | ||
[[رده:وحدت اسلامی]] | [[رده:وحدت اسلامی]] | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۹
| نام کتاب | منشور وحدت اسلامی |
|---|---|
| نویسنده | دبیرخانه هیئت علمی کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی |
| زبان کتاب | فارسی |
| سال نشر | 1387 ش |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 1000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
ایمان به خداوند یکتا، قرآن كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی ترین منشور وحدت مسلمانان است. از آنجایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می باشند، اگر علماء و رهبران دینی مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان آنها رخت می بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل می گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اقدام به تهیه پیش نویس منشور وحدت اسلامی نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس ها و کنگره هایی که دانشمندان مسلمان گردهم جمع می شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند.
بخش های کتاب
این منشور دارای چهار بخش است.
بخش اول
در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت اند از: ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است .
بخش دوم
در بخش دوم با عنوان چشم اندازها، تلاش برای نزدیک ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است.
بخش سوم
در بخش سوم تقریب را در همه عرصه های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته است.
بخش چهارم=
در بخش چهارم به برنامه های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است.