تل‌آویو: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==موزه‌ها== | ==موزه‌ها== | ||
موزۀ هنرهای منحصر به فرد تل‌آویو که شامل کلکسیون بزرگی از تابلوهای نقاشی و آثار هنری می‌باشند، از موزه‌های خاص این شهر به حساب می‌آید که در مجاور کتابخانه مرکزی تل‌آویو و ساختمان اُپرای تل‌آویو واقع است. لازم به ذکر است که موزه خانه | موزۀ هنرهای منحصر به فرد تل‌آویو که شامل کلکسیون بزرگی از تابلوهای نقاشی و آثار هنری می‌باشند، از موزه‌های خاص این شهر به حساب می‌آید که در مجاور کتابخانه مرکزی تل‌آویو و ساختمان اُپرای تل‌آویو واقع است. لازم به ذکر است که موزه خانه پراکندگی‌ها، موزه سرزمین اسرائیل یا تالار استقلال برخی دیگر از موزه‌هایی هستند که در تل‌آویو قرار دارند. | ||
==اماکن مذهبی== | ==اماکن مذهبی== | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۹
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده می‌شود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۸:۵۹، ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴ (ساعت هماهنگ جهانی) (۱۱ روز پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
| تل‌آویو | |
|---|---|
 | |
| نام |
|
| تعداد جمعیت | در سال ۲۰۰۹ م، حدود 403700 نفر |
تل‌آویو به عنوان «پایتخت تجاری» کشور اسرائیل شناخته می‌شود که از دومین شهرهای پرجمعیت این کشور به حساب می‌آید. تل‌آویو به دلیل قرار گرفتن در سواحل دریای مدیترانه، آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای دارد. یهودیان مهاجری که به دلیل وضع مالی کم، شرایط زندگی در شهر یافا را نداشتند، در دهه ۱۸۸۰ میلادی، شهر تل‌آویو را در زمین‌های پر از شن و ماسه و خشک شهر یافا ساختند.
معرفی اجمالی
در سال ۲۰۰۹ م، جمعیت این شهر، البته با حذف تعداد کارگران و دانشجویانی که محل اقامت رسمی خود را تغییر نداده‌اند، تقریباً ۴۰۳,۷۰۰ نفر بود. در بین این ارقام ۱۸۸ هزار خانه وجود داشت که پنجاه و شش درصد از آن را خانواده و چهل درصد آن را مجردها تشکیل می‌داد. اما اگر بخواهیم شهرهای چسبیده به آن را که «تل‌آویو بزرگ» می‌نامند حساب کنیم، جمعیت آن ۳٫۳ میلیون نفر می‌باشد. از جمله شهرهای متصل به هم که تل‌آویو بزرگ را تشکیل می‌دهد: یافا، رمت گن، پتح تیکوا، هد هشارون، رمت هشارون، گیواتائیم و برخی شهرهای کوچک دیگر می‌باشند. محیط و فضای شهر تل‌آویو به دلیل سواحل دریای مدیترانه، پیشرفت و رونق در تجارت و اقتصاد و وجود استقلال اجتماعی موجب شده نسبت به سایر شهرهای اسرائیل از جمله اورشلیم، متفاوت به نظر برسد. لازم به ذکر است که تل‌آویو شهرت جهانی داشته و بسیار ارزشمند است.
وجه‌تسمیه
نام تل‌آویو برگرفته از ترجمه شخصی به نام سوکولو از لقب «آلتنولند» (کهنه سرزمین جدید) -ابداعی هرتزل- است که مبتنی بر نام منطقه‌ای در میان‌دورود، مذکور در کتاب حزقیال نبی می‌باشد: «... و سپس من آنها را از اسارت در تل آبیب نجات دادم ...». آویو، معادل عبری واژه «بهار» است؛ نماد تجدید حیات و «تل» نام تپه‌ای است که از تجمع بقایای دوره‌های تمدنی مختلف ساخته‌شده و هر تمدنی چیزی بر آن افزوده باشد. محل مشخص در عکس، «بلوار روچیلد» -یکی از مناطق اولیه تل‌آویو امروز- نام دارد. این نام‌گذاری به افتخار خدمات و خاصه‌خرجی‌های مالی بارون ادموند بنجامین روچیلد، بانکدار فرانسوی برای ایجاد موطن یهود انجام شده است.
تاریخچه
در 1909، تعدادی از مهاجران یهودی غاصب فلسطین تصمیم گرفتند که شهر جافا را ترک کنند و برای دستیابی به محیطی دلخواه‌تر به بیرون از شهر بروند. آنها با کمپانی «اهوزات-بایت» و مرکز کمک‌های مالی ملت یهودی ارتباط برقرار کردند و از آنها دوازده هکتار از تپه‌های شنی واقع در شمال جافا را به دست آوردند. در آوریل 1909، 66 خانواده یهودی در یکی از تپه‌های متروک گرد هم آمدند تا زمین‌ها را طی یک قرعه‌کشی بین خود تقسیم کنند. این گردهم‌آیی، معمولا به عنوان تاریخ رسمی تاسیس شهر تل‌آویو در نظر گرفته می‌شود. قرعه‌کشی به دست «آکیوا آریی‌ویس»،رئیس مجمع ساخت‌وساز یهود سازماندهی شد. وایز، 120 صدف دریایی را از ساحل جمع‌آوری کرد؛ نیمی سفید و نیمی خاکستری. اسامی افراد بر صدف‌های سفید نوشته‌شده بود و نام منطقه‌های تقسیم شده بر صدف‌های خاکستری. یکی از پسرها مامور نوشتن نام افراد شد و دختری هم نام مناطق را بر صدف‌های مخصوص نوشت. به این ترتیب زمین‌های تل‌آویو میان مهاجران صهیونیست تقسیم شد.
اطلاعات
مشهور ترین تیم های ورزشی اسرائیل، در شهر تل‌آویو اسرائیل قرار دارند. برای مثال تیم بستکبال تل‌آویو که در اروپا بسیار معروف است در این شهر قرار دارد. این شهر، تنها شهری است که سه نماینده در لیگ برتر فوتبال اسرائیل دارد. در سال ۱۹۰۶ باشگاه فرهنگی مکابی تل‌آویو در این شهر احداث گردید که امروزه بیشتر از ده نوع رشته ورزشی در آن وجود دارد. از مهم ترین و شناخته شده ترین تیم های این کشور، تیم بستکبال ماکابی تل‌آویو می‌باشد که توانسته است چهل و هفت مقام قهرمانی را کسب نماید که سی و شش مقام در لیگ بستکبال اسرائیل و پنج مقام در جام برتر بستکبال اروپا به دست آورد‌ه است. همچنین این شهر در رشته فوتبال نیز افتخاراتی کسب کرده است. فوتبال ماکابی تل‌آویو توانسته ۱۸ مقام قهرمانی در جام برتر فوتبال اسرائیل، دو مقام قهرمانی هم در جام حذفی لیگ برتر اسرائیل و یک مقام قهرمانی در جام حذفی لیگ برتر اسرائیل کسب نماید. «باشگاه فرهنگی هپوعل تل‌آویو» از باشگاه های بنیان شده در سال ۱۹۲۳ در شهر تل‌آویو اسرائیل می‌باشد. در این باشگاه حدود بیشتر از یازده نوع رشته ورزشی مشغول به فعالیت هستند. در این باشگاه نیز ورزشکاران در رشته های مختلف افتخاراتی کسب کرده اند. برای مثال تیم بستکبال این باشگاه، پنج مقام قهرمانی در داخل کشور و تیم فوتبال سیزده مقام قهرمانی و یک مقام قهرمانی در جام باشگاه های آسیا کسب نموده است. از دیگر تیم های فوتبال شهر تل‌آویو، «تیم فوتبال پسران یهودای تل‌آویو» نام دارد. این تیم نیز توانسته یک مقام قهرمانی در جام برتر اسرائیل و یک مقام قهرمانی در جام حذفی اسرائیل را به خود اختصاص دهد. تا اینجا فقط از تیم های ورزشی فوتبال و بستکبال سخن گفتیم اما در این شهر هر رشته ورزشی، طرفداران به خصوص خود را دارد. برای مثال دو باشگاه قایقرانی در تل‌آویو وجود دارد که یکی از کهن ترین آن در کنار رودخانه «یرکون» در سال ۱۹۳۵ میلادی ساخته شده است. همچنین بازی ماتکوت، که یکی از بازی های مخصوص این کشور می‌باشد، همواره در کنار سواحل کم شیب دریای مدیترانه، در شهر تل‌آویو اسرائیل برگزار می‌شود. همچنین «تل‌آویو لایتینگ» نماینده لیگ حرفه ای بیسبال شهر تل‌آویو است که از سال ۲۰۰۲ شروع به فعالیت کرده است. استادیوم «رمت گن» یا «استادیوم ملی»، یکی از بزرگترین استادیوم های ورزشی با گنجایش ۴۱,۵۸۳ نفر، در شهر رمت گن پا بر جا است. این مکان اکنون محل استقرار تیم ملی فوتبال اسرائیل می‌باشد.
معماری
سبک اروپایی، بیشتر در خانه و محله های شهر تل‌آویو به کار رفته است. هم چنین بیشتر آپارتمان های قدیمی، به سبک باوهاوس یا سبک بین المللی بنا شده‌اند. به خواست سازمان یونسکو بیش تر از چهل هزار خانه و بناهای قدیمی در فهرست میراث فرهنگی جهانی ثبت و نوسازی شده است. در شهر تل‌آویو به دلیل وجود آب و هوای مدیترانه‌ای، ظاهر بیشتر خانه ها به صورت سیمانی سفید و سقف های صاف است.
مراکز آموزشی
«ژیمناسیوم عبری هرتزلیا» اولین مدرسه دبیرستانی شهر تل‌آویو بود که در خیابان هرتسل در سال ۱۹۰۵ ساخته شده بود. این مدرسه یکی از مراکز مهم آموزشی اسرائیل می‌باشد. لازم به ذکر است که اگرچه دانشگاه تل‌آویو بعد از دانشگاه عبری اورشلیم ساخته شد، اما به تدریج پیشرفت کرده و به یکی از بزرگ ترین و پر امکانات ترین دانشگاه اسرائیل تبدیل شد که با صد و شش بخش و دانشکده، نود کانون پژوهشی و علمی و دو مدرسه با امکانات و تحصیلات عالی در لیست بهترین ها می‌باشد. دانشگاه مذهبی «برایلان» نیز در شهر رمت گن در اطراف تل‌آویو مقرر است که در سال ۱۹۵۵ میلادی احداث گردید. تعداد دانشجویان این دو دانشگاه بالغ بر پنجاه هزار نفر می‌باشد که گروهی از آن ها اسرائیلی و گروهی نیز از سایر کشور ها برای تحصیل به این کشور آمده اند.
اقتصاد
از بزرگ ترین ساختمان های سر به فلک کشیده شهر تل‌آویو، برج های مسکونی و بازرگانی داوید عزریئلی می‌باشد که هر کدام از آنها بیشتر از پنجاه طبقه هستند. معماری برج‌های سه گانه داوید عزریئلی، به سه شکل دایره، مستطیل و مثلث می‌باشد. شهر تل‌آویو به قدری ارزشمند است که پایتخت تجاری و اقصادی اسرائیل محسوب می‌شود. به‌طوری که شعبه مرکزی تمامی بانک‌ها و بازار بورس این کشور در تل‌آویو مستقر هستند. به دلیل مهاجرت کردن جمعی از برنامه‌نویسان و کارشناسان علم کامپیوتر، کارگاه‌های گوناگون رایانه‌سازی و شرکت های تِک، موجب شده است که بندر ساحلی تل‌آویو به یکی از پراهمیت ترین مراکز صنعتی جهان به خصوص در قسمت کامپیوتر تبدیل شود. در سال ۲۰۰۷ میلادی مجله نیوزویک، تل‌آویو را از دهمین شهرهای توسعه یافته و مترقی جهان برشمرد. همچنین مجله ایکونومیست، این شهر را به نام «مینیاتور لس آنجلس» معرفی کرد. شهرهای هرزالیا و پتا تیکوا که در پیرامون تل‌آویو قرار دارند، از مراکز مهم شرکت‌های تولید کننده کالاهای هوشمند هستند که با نام «سیلیکون، ولی اسرائیل» خوانده می‌شوند. بیشتر ثروتمندان کشور اسرائیل در تل‌آویو ساکن هستند. از سال ۲۰۰۷ تل‌آویو یکی از گران‌ترین و ارزشمندترین شهرهای خاورمیانه به حساب می‌آید. به‌طوری که هفدهمین شهر گران قیمت برای زندگی می‌باشد. لازم به ذکر است که شهرهای نیویورک و دوبلین در جایگاه پانزده و شانزده و شهرهای رم و وین بعد از تل‌آویو در جایگاه های هیجده و نوزده از لحاظ گران قیمت بودند.
امکانات شهری
سواحل تل‌آویو که چند ها کیلومتر به شمال تا جنوب امتداد دارد، پر از مراکز تفریحی، گردشگاه های متعدد و برج های زیبا می‌باشد. جشنواره و فستیوال های گوناگون هنری و فرهنگی نیز در شهر تل‌آویو برگزار می‌شود. همچنین در تل‌آویو اُپرای ملی اسرائیل، با شیوه معماری مخصوص به خود تأسیس شده است. در بلوار روتشیلد نیز اتاق های نقاشی و گالری های هنری تل‌آویو قرار گرفته است. پارک «یرکون» از مکان های دیدنی تل‌آویو می‌باشد که در کنار رود خانه یرکون واقع شده است که جمعیت زیادی از مردم در آن به فعالیت های ورزشی از جمله پیاده روی، دوچرخه سواری و قایقرانی می‌پردازند. مراکز تفریحی شهر تل‌آویو به قدری برای مردم لذت بخش می‌باشد که تا نیمه های شب هم این شلوغی و ازدحام ادامه دارد. بزرگ ترین فرودگاه بین المللی اسرائیل به نام «بن گوریون» نیز در پانزده کیلومتری جنوب شرقی شهر تل‌آویو واقع است. همچنین متروی تل‌آویو نیز امروزه در حال ساخت است که با تکمیل شدن اولین مرحله از آن چهار خط خواهد داشت.
موزه‌ها
موزۀ هنرهای منحصر به فرد تل‌آویو که شامل کلکسیون بزرگی از تابلوهای نقاشی و آثار هنری می‌باشند، از موزه‌های خاص این شهر به حساب می‌آید که در مجاور کتابخانه مرکزی تل‌آویو و ساختمان اُپرای تل‌آویو واقع است. لازم به ذکر است که موزه خانه پراکندگی‌ها، موزه سرزمین اسرائیل یا تالار استقلال برخی دیگر از موزه‌هایی هستند که در تل‌آویو قرار دارند.
اماکن مذهبی
در تل‌آویو حدود ۵۰۰ کنیسه یا معبد قرار دارد که مهم‌ترین و حقیقی ترین آن «کنیسه جامع تل‌آویو» در خیابان آل نبی مستقر شده است. معبد «سیمبالیستا» در دانشگاه تل‌آویو و معبد «هیکل یهودا» در بخش مرکزی تل‌آویو، از دیگر کنیسه‌های پر اهمیت این شهر محسوب می‌شوند.
