شهید ثانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
شهید ثانی در سال 911 متولد شده و در 966 شهید شده است مسافرت متعددی كرده و اساتید فراوانی دیده است به [[مصر]] و [[دمشق]] و [[حجاز]] و [[بیت المقدس]] و [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref> و استانبول مسافرت كرده و از هر خرمنی خوشه هایی چیده است. تنها اساتید سنی او را دوازده تن نوشته اند به همین جهت مردی جامع بوده است. | شهید ثانی در سال 911 متولد شده و در 966 شهید شده است مسافرت متعددی كرده و اساتید فراوانی دیده است به [[مصر]] و [[دمشق]] و [[حجاز]] و [[بیت المقدس]] و [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref> و استانبول مسافرت كرده و از هر خرمنی خوشه هایی چیده است. تنها اساتید سنی او را دوازده تن نوشته اند به همین جهت مردی جامع بوده است. | ||
=نام و محل تولد شهید ثانی= | |||
زین الدین فرزند نور الدین علی شامی عاملی، معروف به شهید ثانی، <ref> حسینی جلالی، سید محمد حسین، فهرس التراث، ج۱، ص۷۹۹، انتشارات دلیل ما، ۱۴۲۲ق.</ref> در سیزدهم شوال سال ۹۱۱هـ.ق. در روستای جبع از روستاهای جبل عامل [[لبنان]] در خانه ای که سرشار از علم و تقوا بود متولد شد. | |||
=پانویس= | =پانویس= |
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۶
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۲:۲۶، ۳۰ مه ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
نام | زین الدین بن نورالدین علی بن احمد عاملی جُبَعی |
---|---|
لقب | |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
زادروز | ۱۳ شوال ۹۱۱ق |
زادگاه | روستای جُبَع از توابع جبل عامل |
وفات | ۹۵۵ یا ۹۶۵ قمری |
آرامگاه | در دریایی نزدیک قسطنطنیه انداخته شد |
محل زندگی | جبل عامل، دمشق، مصر، عراق، بیت المقدس، قسطنطنیه، بعلبک |
اساتید | سید حسن بن جعفر کرکی، ملا محمد استرآبادی |
شاگردان | شیخ حسین عبدالصمد عاملی، سید علی حسینی جزینی عاملی، علی بن زهره جبعی |
آثار | الروضه البهیه، مسالک الافهام، روض الجنان فی شرح ارشاد الاذهان |
شیخ زینالدین علی عاملی (۹۱۱-۹۶۶ ق)، معروف به شهید ثانی، از جمله نوابغ نامی و مجتهدین شیعی که در قرن دهم هجری می زیسته است. وی یکی از اعیان و مفاخر فقهای نامدار [شیعه، و یکی از اکابر متبحرین در علوم اسلامی[۱] و یکی از استوانه های فقهی و اجتهادی در طول ادوار فقه اسلامی می باشد که از نظر آثار و برکات وجودی کم نظیر می باشد. از آثار ماندگار شهید ثانی، می توان به الروضه البهیه در شرح لمعه دمشقیه اشاره کرد.
او از نوادگان علامه حلی[۲] است. وی نزد علمای شیعه و سنی به تحصیل پرداخت و از هر دو دسته تأییدیههایی دریافت کرد. شهید ثانی مذاهب پنجگانه اسلامی را تدریس میکرد و طبق مبانی هر یک فتوا میداد. تلاش و كوشش خستگي ناپذير فقه[۳] آل محمد (ص) را به نقاط مختلف جهان بسط و انتشار داده است.
خاندان شهید ثانی
شیخ زین الدین علی بن احمد معروف به شهید ثانی، از اعاظم فقهای شیعه است مردی جامع بوده و در علوم مختلف دست داشته است اهل جبل عامل است. جد ششم او صالح نامی است كه شاگرد علامه حلی بوده است ظاهراً اصلاً اهل طوس بوده است، از این رو شهید ثانی، گاهی الطوسی الشامی امضاء می كرده است. [۴]
شهید ثانی در سال 911 متولد شده و در 966 شهید شده است مسافرت متعددی كرده و اساتید فراوانی دیده است به مصر و دمشق و حجاز و بیت المقدس و عراق[۵] و استانبول مسافرت كرده و از هر خرمنی خوشه هایی چیده است. تنها اساتید سنی او را دوازده تن نوشته اند به همین جهت مردی جامع بوده است.
نام و محل تولد شهید ثانی
زین الدین فرزند نور الدین علی شامی عاملی، معروف به شهید ثانی، [۶] در سیزدهم شوال سال ۹۱۱هـ.ق. در روستای جبع از روستاهای جبل عامل لبنان در خانه ای که سرشار از علم و تقوا بود متولد شد.
پانویس
- ↑ ر.ک:مقاله علوم اسلامی
- ↑ ر.ک:مقاله علامه حلی
- ↑ ر.ک:مقاله فقه
- ↑ برخی در مورد كلام استاد شهید مطهری، جایی كه می فرماید: ظاهراً اهل طوس بوده است، از این رو گاهی الطوسی الشامی امضاء می كرده است. گفته اند كه اصل آن الطلوسی الشامی بوده است، طلوسه روستایی از جبل عامل می باشد، گویا در اعیان الشیعه، ج 7، ص 143 و ریحانه الادب، ج 3، ص 28 آمده است با مراجعه ای كه به آدرس اخیر داشتیم، چنین مطلبی نبود جهت حفظ امانت مطلب استاد به همان صورت اصلی نقل گردید مشاهیر دانشمندان اسلام، قمی، ج 3، صفحات 370 تا 380
- ↑ ر.ک:مقاله عراق
- ↑ حسینی جلالی، سید محمد حسین، فهرس التراث، ج۱، ص۷۹۹، انتشارات دلیل ما، ۱۴۲۲ق.