دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شیعه' به 'شیعه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
ارتباطات بین‌المللی جمعی از فضلای حوزه به انگیزه گفت وگو و تعامل دینی و مذهبی و معرفی اسلام راستین و تشیع | ارتباطات بین‌المللی جمعی از فضلای حوزه به انگیزه گفت وگو و تعامل دینی و مذهبی و معرفی اسلام راستین و [[مذهب شیعه|تشیع]] ناب سبب شد که در سال ۱۳۷۳ شمسی جمعی از دانشوران [[حوزه علمیه قم]] گرد هم آمدند تا در سه رشته ادیان ابراهیمی (مسیحیت و یهودیت)، ادیان شرق (بودیسم، هندوئیسم، خاور دور و ایران باستان) و مذاهب اسلامی (مذاهب کلامی) تخصص یابند. این گروه در دوره‌ای چهار ساله افزون بر مطالعه در این سه رشته، با زبان‌های انگلیسی، عربی معاصر، سنسکریت و عبری نیز آشنا شدند. | ||
مطالعات ادیان و مذاهب تا سال ۱۳۸۳ شمسی ادامه داشت. به دنبال تلاش‌ها و پیگیری‌ها برای تربیت نیرو در حوزه ادیان و مذاهب، سرفصل‌های سه رشته تدوین شد و به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پیشنهاد شد. شورای عالی گسترش وزارت علوم، سرفصل‌ها را تصویب کرد و آن‌گاه در سال ۱۳۸۴ شمسی با عنوان «مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب»، در مقطع تحصیلات تکمیلی نخستین گروه دانشجویی مشغول به تحصیل شدند. | مطالعات ادیان و مذاهب تا سال ۱۳۸۳ شمسی ادامه داشت. به دنبال تلاش‌ها و پیگیری‌ها برای تربیت نیرو در حوزه ادیان و مذاهب، سرفصل‌های سه رشته تدوین شد و به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پیشنهاد شد. شورای عالی گسترش وزارت علوم، سرفصل‌ها را تصویب کرد و آن‌گاه در سال ۱۳۸۴ شمسی با عنوان «مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب»، در مقطع تحصیلات تکمیلی نخستین گروه دانشجویی مشغول به تحصیل شدند. | ||
از آن‌جا که برخی رشته‌ها نخستین بار در کشور تدریس می‌شد، اعضای هیئت علمی، سرفصل شش رشته را تهیه و تدوین کردند و پس از تصویب این سرفصل‌ها در وزارت علوم، خود برای تدریس آن سرفصل‌ها پای پیش نهادند. | از آن‌جا که برخی رشته‌ها نخستین بار در کشور تدریس می‌شد، اعضای هیئت علمی، سرفصل شش رشته را تهیه و تدوین کردند و پس از تصویب این سرفصل‌ها در وزارت علوم، خود برای تدریس آن سرفصل‌ها پای پیش نهادند. | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۰۶
| نام | دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی |
|---|---|
| ریاست دانشگاه | سید ابوالحسن نواب |
| نوع فعالیت | آموزشی ـ پژوهشی - بین المللی |
| تاریخ تأسیس | 1373شمسی |
| نشانی | قم، شهرک پردیسان، مقابل مسجد امام صادق (ع) |
| سایت | www.religious.ir |
دانشگاه بین‌المللی ادیان و مذاهب (University of Religions and Denominations) مرکزی آموزشی، پژوهشی و بین‌المللی است که در زمینهٔ ادیان و مذاهب در داخل و خارج از ایران فعالیت می‌کند. این دانشگاه غیرانتفاعی و غیرتجاری است.
تاریخچه
ارتباطات بین‌المللی جمعی از فضلای حوزه به انگیزه گفت وگو و تعامل دینی و مذهبی و معرفی اسلام راستین و تشیع ناب سبب شد که در سال ۱۳۷۳ شمسی جمعی از دانشوران حوزه علمیه قم گرد هم آمدند تا در سه رشته ادیان ابراهیمی (مسیحیت و یهودیت)، ادیان شرق (بودیسم، هندوئیسم، خاور دور و ایران باستان) و مذاهب اسلامی (مذاهب کلامی) تخصص یابند. این گروه در دوره‌ای چهار ساله افزون بر مطالعه در این سه رشته، با زبان‌های انگلیسی، عربی معاصر، سنسکریت و عبری نیز آشنا شدند. مطالعات ادیان و مذاهب تا سال ۱۳۸۳ شمسی ادامه داشت. به دنبال تلاش‌ها و پیگیری‌ها برای تربیت نیرو در حوزه ادیان و مذاهب، سرفصل‌های سه رشته تدوین شد و به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پیشنهاد شد. شورای عالی گسترش وزارت علوم، سرفصل‌ها را تصویب کرد و آن‌گاه در سال ۱۳۸۴ شمسی با عنوان «مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب»، در مقطع تحصیلات تکمیلی نخستین گروه دانشجویی مشغول به تحصیل شدند. از آن‌جا که برخی رشته‌ها نخستین بار در کشور تدریس می‌شد، اعضای هیئت علمی، سرفصل شش رشته را تهیه و تدوین کردند و پس از تصویب این سرفصل‌ها در وزارت علوم، خود برای تدریس آن سرفصل‌ها پای پیش نهادند. وزیر علوم تحقیقات و فناوری در سال ۱۳۸۷ شمسی ارتقای مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب را به «دانشگاه ادیان و مذاهب» پذیرفت. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با این ارتقای رتبه به دلیل مطابقت کیفیت آموزشی دانشگاه با موازین قانونی، موافقت قطعی کرد و نیازی به گذراندن مرحله «موافقت اصولی» ندید. در این‌باره وزیر وقت علوم، تحقیقات و فناوری، در نامه‌ای به حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب، مؤسس و رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب نوشت: «شورای گسترش آموزش عالی در جلسه مورخ ۳۱ فروردین ۱۳۸۷ خود با ارتقای مؤسسه آموزش عالی غیردولتی ـ غیرانتفاعی ادیان و مذاهب به «دانشگاه غیردولتی ـ غیرانتفاعی ادیان و مذاهب» موافقت قطعی به عمل آورد.» از سال ارتقای مؤسسه آموزش عالی ادیان و مذاهب به دانشگاه ادیان و مذاهب تا سال ۱۳۹۵شمسی پنج دانشکده “ادیان”، “مذاهب اسلامی”، “شیعهشناسی”، “فلسفه” و “زن و خانواده” هر کدام در سه رشته فعالیت داشته‌اند و این در حالی است که پس از آن چند دانشکده دیگر مانند دانشکده “عرفان” و “زبان و فرهنگ ملل” مجوز تأسیس و راه‌اندازی را دریافت کردند.[۱]
دانشکده‌ها
دانشکده ادیان در دانشگاه ادیان و مذاهب
دانشکده ادیان
دانشکده مذاهب
دانشکده شیعه شناسی
دانشکده فلسفه
دانشکده زن و خانواده
دانشکده عرفان
دانشکده زبان و فرهنگ ملل
مرکز آموزش های الکترونیک و آزاد [۲]
رشته های مقطع کارشناسی ارشد
حضوری:
شیعهشناسی
تاریخ تشیع
فرق تشیع
ادیان ابراهیمی
ادیان غیرابراهیمی
دین‌شناسی
مذاهب اسلامی
مذاهب فقهی
فقه مقارن و حقوق عمومی اسلامی
تصوف و عرفان اسلامی
ادیان و عرفان
مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام
مطالعات زنان گرایش زن و خانواده فلسفه دین
فلسفه و کلام اسلامی گرایش فلسفه اسلامی
اخلاق گرایش فلسفه اخلاق؛ فلسفه هنر
حکمت هنر اسلامی، مدیریت رسانه
غیرحضوری:
شیعهشناسی
تاریخ تشیع
فرق تشیع
مذاهب اسلامی
مذاهب فقهی
تصوف و عرفان اسلامی
مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام
مطالعات زنان گرایش زن و خانواده
فلسفه و کلام اسلامی گرایش فلسفه اسلامی
حکمت هنر اسلامی.[۳]
رشته های مقطع دکتری
شیعه شناسی
تاریخ تشیع اثنی عشری
فرقه های تشیع
مذاهب کلامی
مذاهب فقهی
وهابیت شناسی
مذاهب اسلامی گرایش تقریب
عرفان اسلامی و اندیشه امام خمینی
تصوف و عرفان اسلامی
مطالعات تطبیقی ادیان گرایش الهیات مسیحی
دین پژوهی
مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام
ادیان غیرابراهیمی گرایش ادیان ایرانی
فلسفه و کلام اسلامی
حکمت هنرهای دینی.[۴]
شرکای علمی دانشگاه
دانشگاه سمنان
دانشگاه علوم پزشکی قم
دانشگاه تهران
دانشگاه قرآن و حدیث
دانشگاه الزهرا [۵]
هیئت مؤسس
هیئت مؤسس دانشگاه ادیان و مذاهب بر اساس مصوبه شماره 556 مورخ 22/5/1384 شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم تحقیقات و فناوری عبارتند از آقایان:
سید ابوالحسن نواب
محمدعلی تسخیری
محسن جوادی
حمید حوالی شهریاری
محمدعلی شمالی
علی‌رضا اعرافی
حمید پارسانیا
احمد واعظی
حسین توفیقی [۶]
هیئت امناء
بر اساس ماده 9 اساس‌نامه دانشگاه ترکیب هیأت امنا دانشگاه ادیان و مذاهب به شرح زیر است:
1. نماینده شورای عالی حوزه علمیه
2. نماینده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
3. استاندار قم
4. رئیس دانشگاه
5. سه تن از اعضای هیئت مؤسس
دو تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی و پژوهشی در مرتبه استادیاری و یا بالاتر و با پنج سال سابقه کار آموزشی و پژوهشی در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی، دارای صلاحیت‌های عمومی مندرج در ماده 4 کلیات آیین‌نامه تأسیس مؤسسات آموزش عالی غیردولتی ـ غیرانتفاعی» مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی
تبصره: یکی از دو عضو فوق، لزوماً باید از اعضای هیئت علمی زن با تحصیلات حوزوی باشد.
7. دبیرکل مجمع تقریب و دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) [۷]