ابوبکر وراق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
</div>
</div>


'''أبو بكر محمد بن عمر الورّاق الترمذي''' ملقب به حکیم یکی از علمای برجسته [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری قمری بود.
'''أبو بكر محمد بن عمر الورّاق الترمذي''' ملقب به حکیم یکی از علمای برجسته [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری قمری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف:أبو عبد الرحمن السلمي، ص178-183، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>.




خط ۳۹: خط ۳۹:
=گفتارها=
=گفتارها=


شکر نعمت باعث مشاهده منت و لطف الهی می شود(عامل استمرار نعمت است).
شکر نعمت باعث مشاهده منت و لطف الهی می شود(عامل استمرار نعمت است)<ref>حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص235-236</ref>.


از حرص پرسیده شد: پدرت کیست؟ گفت: شک در مقدورات. از او پرسیده شد: هنر و شغلت چیست؟ گفت: تحقیر فرد طماع از او پرسیده شد: هدفت چیست؟ گفت: محرومیت.
از حرص پرسیده شد: پدرت کیست؟ گفت: شک در مقدورات. از او پرسیده شد: هنر و شغلت چیست؟ گفت: تحقیر فرد طماع از او پرسیده شد: هدفت چیست؟ گفت: محرومیت.
خط ۴۵: خط ۴۵:
راه غلبه بر هوا و هوس دوری از شهوات است. اگر هوای نفس غالب شود قلب تیره می شود. و اگر قلب تیره شود ، تحمل و صعه صدر از بین می رود و اگرسعه صدر از بین رفت انسان به سوءخلق دچار می شود.و اگر انسان به سوء خلق دچار شد خلق از او متنفر می شوند، وقتی با مردم بد رفتار شد مردم هم با او همانند خودش رفتار خواهند کرد. و اگر از آنها متنفر شد بر آنان جفا خواهد کرد و همانا فرد جفاکار خود را تبدیل به شیطانی از جنس انسان خواهد نمود.
راه غلبه بر هوا و هوس دوری از شهوات است. اگر هوای نفس غالب شود قلب تیره می شود. و اگر قلب تیره شود ، تحمل و صعه صدر از بین می رود و اگرسعه صدر از بین رفت انسان به سوءخلق دچار می شود.و اگر انسان به سوء خلق دچار شد خلق از او متنفر می شوند، وقتی با مردم بد رفتار شد مردم هم با او همانند خودش رفتار خواهند کرد. و اگر از آنها متنفر شد بر آنان جفا خواهد کرد و همانا فرد جفاکار خود را تبدیل به شیطانی از جنس انسان خواهد نمود.


همانا اگر سرزمین وجودت طعمه شهوات شود در قلبت درخت ندامت و پشیمانی خواهی کاشت.
همانا اگر سرزمین وجودت طعمه شهوات شود در قلبت درخت ندامت و پشیمانی خواهی کاشت<ref>الرسالة القشيرية، تأليف: القشيري، ص61، دار الكتب العلمية، ط2001</ref>.


[[صوفی]] کسی است که قلب خود را از هر گونه ناخالصی پاک می کند و نسبت به همگان شرح صدر داشته و با بخشش و ایثار با نفس خود مبارزه می کند.  
[[صوفی]] کسی است که قلب خود را از هر گونه ناخالصی پاک می کند و نسبت به همگان شرح صدر داشته و با بخشش و ایثار با نفس خود مبارزه می کند<ref>طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ج1، ص62</ref>.  


=وفات=
=وفات=

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۶

حسن بصری
آرامگاه حکیم ترمذی در شهر ترمذ کشور ازبکستان
نام أبو بكر محمد بن عمر الورّاق الترمذي
نام‎های دیگر حکیم
وفات 240 ه.ق
مذهب صوفی اهل تسنن
آثار او دارای کتابهای معروفی در مورد تصوف ، آداب معاشرت و ادبیات است.

أبو بكر محمد بن عمر الورّاق الترمذي ملقب به حکیم یکی از علمای برجسته تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری قمری بود[۱].


اصلیت

محل تولد وی ترمذ بود و در بلخ زندگی می کرد.


معاصرین

او همنشینی با بزرگانی همچون احمدبن خضرويه ومحمد بن سعد بن إبراهيم الزاهد ومحمد بن عمر بن خشنام البلخي را تجربه کرده است.


آثار

او دارای کتابهای معروفی در مورد تصوف ، آداب معاشرت و ادبیات است. نیز احادیثی از او روایت شده است.

گفتارها

شکر نعمت باعث مشاهده منت و لطف الهی می شود(عامل استمرار نعمت است)[۲].

از حرص پرسیده شد: پدرت کیست؟ گفت: شک در مقدورات. از او پرسیده شد: هنر و شغلت چیست؟ گفت: تحقیر فرد طماع از او پرسیده شد: هدفت چیست؟ گفت: محرومیت.

راه غلبه بر هوا و هوس دوری از شهوات است. اگر هوای نفس غالب شود قلب تیره می شود. و اگر قلب تیره شود ، تحمل و صعه صدر از بین می رود و اگرسعه صدر از بین رفت انسان به سوءخلق دچار می شود.و اگر انسان به سوء خلق دچار شد خلق از او متنفر می شوند، وقتی با مردم بد رفتار شد مردم هم با او همانند خودش رفتار خواهند کرد. و اگر از آنها متنفر شد بر آنان جفا خواهد کرد و همانا فرد جفاکار خود را تبدیل به شیطانی از جنس انسان خواهد نمود.

همانا اگر سرزمین وجودت طعمه شهوات شود در قلبت درخت ندامت و پشیمانی خواهی کاشت[۳].

صوفی کسی است که قلب خود را از هر گونه ناخالصی پاک می کند و نسبت به همگان شرح صدر داشته و با بخشش و ایثار با نفس خود مبارزه می کند[۴].

وفات

ابوبکر وراق سرانجام در سال 240 هجری قمری بدرود حیات گفت[۵].

پانویس

  1. طبقات الصوفية، تأليف:أبو عبد الرحمن السلمي، ص178-183، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص235-236
  3. الرسالة القشيرية، تأليف: القشيري، ص61، دار الكتب العلمية، ط2001
  4. طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ج1، ص62
  5. أبو بكر الوراق