ابوعمرو دمشقی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أبو عمرو | !أبو عمرو الدمشقی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أبو عمرو | '''أبو عمرو الدمشقی''' یکی از علمای بزرگ [[اهل سنت]] و از بزرگان [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص215-217، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. | ||
=دیدگاه بزرگان= | =دیدگاه بزرگان= | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==ابوعبد الرحمن سلمی== | ==ابوعبد الرحمن سلمی== | ||
سلمی درمورد دمشقی چنین می گوید:یکی از بزرگترین مشایخ [[شام]] بود و از بزرگان اهل فتوی به شمار می آمد<ref>همان</ref>. | سلمی درمورد دمشقی چنین می گوید: یکی از بزرگترین مشایخ [[شام]] بود و از بزرگان اهل فتوی به شمار می آمد<ref>همان</ref>. | ||
==ابو نعیم اصفهانی== | ==ابو نعیم اصفهانی== | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
او با [[ابو عبدالله الجلاء|ابو عبد الله جلاء]] هم نشین و از اصحاب [[ذو النون المصری|ذونون مصری]] بود. او همچنین درعلم [[حدیث]] شاگردی | او با [[ابو عبدالله الجلاء|ابو عبد الله جلاء]] هم نشین و از اصحاب [[ذو النون المصری|ذونون مصری]] بود. او همچنین درعلم [[حدیث]] شاگردی عبید بن الحسحاس و عمر بن عبد العزیز را کرده است. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
حسین بن علی الجعفی و عبد الرحمن بن عبد اللَّه المسعودی شاگردی او را انجام داده اند. | |||
=گفتار= | =گفتار= | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
حقیقت ترس آن است که از چیزی و کسی غیر از خدا نترسید. | حقیقت ترس آن است که از چیزی و کسی غیر از خدا نترسید. | ||
ویژگی عرفا در چهار چیز است: | ویژگی عرفا در چهار چیز است: سیاست، ریاضت، حراست و مراقبه و رعایت. سیاست و ریاضت امری ظاهری و مربوط به ظاهر است اما مراقبه و رعایت مربوط به باطن است؛ سیاست وسیله رسیدن به طهارت است و ریاضت وسیله رسیدن به اطمینان؛ سیاست یعنی حفظ خود از ناپاکی ها و کسب معرفت نفس و ریاضت نیز مخالفت با نفس و عادات آن است؛ حراست به معنای بررسی حقانیت [[خدا]] در وجدان است؛ مراعات نیز به معنای رعایت حقوق الهی در خلوت است؛ میراث سیاست اقامه وفاداری بندگی خدای تبارک و تعالی است؛ و میراث ریاضت رضایت بر حکم الهی است؛و میراث حراست خلوص و دیدار حق است؛ و میراث رعایت محبت و هیبت و جلال الهی است. پس عامل وفاداری پاکی و عامل مقام رضا عشق و محبت الهی است. | ||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۴
أبو عمرو الدمشقی یکی از علمای بزرگ اهل سنت و از بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری بود[۱].
دیدگاه بزرگان
ابوعبد الرحمن سلمی
سلمی درمورد دمشقی چنین می گوید: یکی از بزرگترین مشایخ شام بود و از بزرگان اهل فتوی به شمار می آمد[۲].
ابو نعیم اصفهانی
او درباره دمشقی می گوید: او مستقر در ولایت الهی بود و بر مکارم اخلاق نه تنها عامل بود بلکه بشدت مراقبه داشت واز همه چیز رویگردان شد و فقط متوجه صنع خداوند تبارک و تعالی بود.
اساتید
او با ابو عبد الله جلاء هم نشین و از اصحاب ذونون مصری بود. او همچنین درعلم حدیث شاگردی عبید بن الحسحاس و عمر بن عبد العزیز را کرده است.
شاگردان
حسین بن علی الجعفی و عبد الرحمن بن عبد اللَّه المسعودی شاگردی او را انجام داده اند.
گفتار
تصوف جهان را به چشم نقص می بیند و از آن چشم بسته و بر آنکه از هر نقصی مبراست چشم می دوزد[۳].
حقیقت ترس آن است که از چیزی و کسی غیر از خدا نترسید.
ویژگی عرفا در چهار چیز است: سیاست، ریاضت، حراست و مراقبه و رعایت. سیاست و ریاضت امری ظاهری و مربوط به ظاهر است اما مراقبه و رعایت مربوط به باطن است؛ سیاست وسیله رسیدن به طهارت است و ریاضت وسیله رسیدن به اطمینان؛ سیاست یعنی حفظ خود از ناپاکی ها و کسب معرفت نفس و ریاضت نیز مخالفت با نفس و عادات آن است؛ حراست به معنای بررسی حقانیت خدا در وجدان است؛ مراعات نیز به معنای رعایت حقوق الهی در خلوت است؛ میراث سیاست اقامه وفاداری بندگی خدای تبارک و تعالی است؛ و میراث ریاضت رضایت بر حکم الهی است؛و میراث حراست خلوص و دیدار حق است؛ و میراث رعایت محبت و هیبت و جلال الهی است. پس عامل وفاداری پاکی و عامل مقام رضا عشق و محبت الهی است.
درگذشت
به گواهی تاریخ او در سال 320 هجری قمری درگذشت[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص215-217، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ همان
- ↑ طبقات الأولياء، ابن الملقن، ص83، مكتبة الخانجي، ط1994
- ↑ أبو عمرو الدمشقي