ابراهیم بن مولد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد''' که مکنی به ابواسحاق و از علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص309-312، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>.أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام<ref>تاريخ دمشق، ابن عساكر، ج6، ص268-271</ref>. او هم نشین با أَبَا عبد الله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ [[ابراهیم قصار|إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی]] بود و در سال 342 ه. ق درگذشت. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
در [[دمشق]] و رقه أحمد بن عبد الله الناقد | در [[دمشق]] و رقه أحمد بن عبد الله الناقد المصری، الحسین بن عبد الله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن ال[[سری سقطی|سری السقطی]] و [[جنید بغدادی|الجنید]] بن محمد وعبد الله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
تمام بن محمد، أبو | تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبد الرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبد الله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبد الله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبد الله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۰
إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد که مکنی به ابواسحاق و از علمای تصوف اهل سنت در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود[۱].أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام[۲]. او هم نشین با أَبَا عبد الله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی بود و در سال 342 ه. ق درگذشت.
اساتید
در دمشق و رقه أحمد بن عبد الله الناقد المصری، الحسین بن عبد الله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن السری السقطی و الجنید بن محمد وعبد الله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد.
شاگردان
تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبد الرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبد الله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبد الله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبد الله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری.
گفتار
کسی که در مقام قبول یا رد دستورات الهی آن را بپذیرد بی شک مورد توجه و قبول درگاه الهی قرار خواهد گرفت. عمل به علم و دین انسان را به بلوغ مقام پذیرش الهی و تعالی او می رساند[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص309-312، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ تاريخ دمشق، ابن عساكر، ج6، ص268-271
- ↑ إبراهيم بن المولد