زعفرانیه

زعفرانيه‏ از فرق نجّاريه و پيروان شخصی به نام زعفرانی بودند.

شرح حال

بنا بر نقل برخی از منابع، زعفرانی ظاهرا از مردم ری بوده که در قرن سوم هجری قمری زندگی می کرد. وی معاصر حسین بن نجار بود. سمعانی در کتاب انساب نام وی را می آورد، اما فرقه ای را به او نسبت نمی دهد.

خصوصیات اخلاقی

زعفرانی بنده شهرت بود و میل داشت که در تمام دنیا مشهور شود. به همین جهت شخصی را به مزدوری گرفت و به مکه فرستاد تا در موسم حج او را دشنام دهد و لعنت کند تا از این راه حواس حاجیان را به خود جلب کرده و به شهرت برسد. برخی از پیروان زعفرانیه خوردن انگور و کشمش را برای خود منع و حرام کردند و مى‏ گفتند: چون زعفرانى انگور بسيار دوست مى ‏داشت، از اين رو چيزى را كه او خيلى دوست داشت بر خود روا نمى‏ داريم.

اعتقادات

عبدالقاهر بغدادی در باره این شخص می گوید که وی همواره سخنان متناقضی بیان می کرد. می گفت که کلام خداى متعال غير اوست و هر چيزى كه غير خداى متعال باشد مخلوق است. اما در موضعی دیگر می گفت که سگ شرف دارد بر کسی که بگوید سخن خدا مخلوق است. عزّ الدين ابن اثير در كتاب «اللباب فى تهذيب الانساب» آورده است که زعفرانى معتقد بود قرآن «محدث» و كلام او غير از اوست و هر چيزی كه غير از او باشد، «مخلوق» است. اما در نقلی دیگر مى‏ گفت: هركسی قائل به خلق قرآن باشد، كافر است و اين دو سخن متناقض است.