داوودیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''داوودیه''' اصحاب ابو سلیمان داوود بن على بن خلف اصفهانى (201- 270 هجری قمری) ملقب به ظاهرى | '''داوودیه''' اصحاب ابو سلیمان داوود بن على بن خلف اصفهانى (201- 270 هجری قمری) ملقب به ظاهرى یکى از ائمه فقهى [[اجتهاد]] در [[اسلام]] می باشند. | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
وى در اصل اهل کاشان ولی متولد | وى در اصل اهل کاشان ولی متولد کوفه بود و در بغداد ساکن شده ریاست فقهى سنت و جماعت به وى خاتمه یافت. وى دارای تصانیف بسیاری بود که [[محمد بن اسحاق الندیم]] در کتاب «الفهرست» خود طی دو صفحه به تفصیل از آن ها یاد کرده است. | ||
==روش فقهی== | ==روش فقهی== | ||
او در روش فقهى خود از «[[تأویل|تأویل]]» و «رأى» و «[[قیاس|قیاس]]» اعراض | او در روش فقهى خود از «[[تأویل|تأویل]]» و «رأى» و «[[قیاس|قیاس]]» اعراض کرده، به ظاهر [[قرآن]] اکتفا نمود و در باره «اجماع»، قایل به اجماع صحابه پیغمبر و یا «اجماع» همه علماى امت بود و «استحسان و تقلید» را قبول نداشت. | ||
از | از کسانى که مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسى بود. وی کتابى در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهرى» در هشت جلد نگارش کرد. <ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> | ||
===از نظر ابن خلکان=== | ===از نظر ابن خلکان=== | ||
ابن | ابن خلکان مى نویسد: در هر روز چهار صد نفر در محضر او حاضر مى شدند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[رده: فقه ]] | [[رده: فقه ]] | ||
[[رده: مذاهب فقهی ]] | [[رده: مذاهب فقهی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۲
داوودیه اصحاب ابو سلیمان داوود بن على بن خلف اصفهانى (201- 270 هجری قمری) ملقب به ظاهرى یکى از ائمه فقهى اجتهاد در اسلام می باشند.
شرح حال
وى در اصل اهل کاشان ولی متولد کوفه بود و در بغداد ساکن شده ریاست فقهى سنت و جماعت به وى خاتمه یافت. وى دارای تصانیف بسیاری بود که محمد بن اسحاق الندیم در کتاب «الفهرست» خود طی دو صفحه به تفصیل از آن ها یاد کرده است.
روش فقهی
او در روش فقهى خود از «تأویل» و «رأى» و «قیاس» اعراض کرده، به ظاهر قرآن اکتفا نمود و در باره «اجماع»، قایل به اجماع صحابه پیغمبر و یا «اجماع» همه علماى امت بود و «استحسان و تقلید» را قبول نداشت. از کسانى که مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسى بود. وی کتابى در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهرى» در هشت جلد نگارش کرد. [۱]
از نظر ابن خلکان
ابن خلکان مى نویسد: در هر روز چهار صد نفر در محضر او حاضر مى شدند.
وفات
ابو سلیمان در سال 270 هجری قمری، در بغداد از دنیا رفت و در مقبره شونیزیه بغداد مدفون شد.[۲] [۳] [۴] [۵][۶] [۷] [۸] [۹] [۱۰] [۱۱][۱۲][۱۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.
- ↑ مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.
- ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۶۷.
- ↑ شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲.
- ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۸.
- ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب، ج۲، ص۲۹۷.
- ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۱۷۶.
- ↑ ذهبی محمد بن احمد، سیر اعلام النّبلاء، ج۱۳، ص۹۷-۱۰۸.
- ↑ سبحانی، جعفر، طبقات الفقهاء، ج۳، ص۲۴۱.
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیه، ج 9، ص 129- 130.
- ↑ صبحى المحمصانى، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 50- 51.
- ↑ ابن خلکان، وفیات الاعیان فى انباء ابناء الزمان، دو جلدی، سال 1310 قمری، ج 1، ص 175
- ↑ الخطیب البغدادی ابوبکر احمد بن علی، تاریخ بغداد، چاپ مصر، سال 1349 هجری قمری، ج 8، ص 369