مرکز الحوار (آمریکا)

مرکز الحوار آمریکا

نام موسسه	مرکز الحوار آمریکا
نام موسس	صبحی قندور
وابستگی	خصوصی -فرهنگی
تاریخ تاسیس	1994 میلادی
کشور	آمریکا
آدرس	P.O.Box 2104 Vienna Virginia 22180 USA
شهر	ویرجینیا
ایمیل	alhewar@alhewar.com
تلفن	6277 - 281 (703)
وبسایت	http://www.alhewar.com /

مرکز الحوار در کشور آمریکا و در سال 1994 توسط صبحی قندور و با هدف زدودن تصویر منفی از اعراب و مسلمانان در جامعه آمریکا و ایجاد تفاهم میان جامعه مسلمانان و جامعه آمریکا تشکیل شده است. در این راستا سعی شده است محیطی مناسب برای بحث و تبادل نظر میان مسلمانان و دیگر ادیان ،همچنین برطرف کردن شبهات نسبت به مسلمانان فراهم آورد.این مرکز به عنوان یکی از ظرفیت های موجود در آمریکا برای نشر گفتمان تقریب مناسب است .

تاریخچه

مرکز الحوار موسسه ای عربی_ آمریکایی است و سعی دارد که بی طرف باشد،این نهاد در سال 1994 میلادی توسط مسلمانان عرب زبان در واشنگتن دی سی برای بازیابی هویت عربی _ اسلامی مسلمانان مهاجر در آمریکا و معرفی اندیشه اصیل اسلامی به جامعه آمریکا از طریق گفتگو و محاوره تاسیس شد.لازم به ذکر است که بر اساس اطلاعات مندرج در سایت و براساس برداشت نگارنده مبنای فکری موسسین این مرکز سکولار است.

فعالیت ها

این موسسه به جهت ترویج افکار اسلامی از چند روش اقدام به انتشار دیدگاه های اسلامی میکند:

انتشار کتب

این موسسه در موضوعات ذیل اقدام به نشر کتب متنوع کرده است : اسلام جنوب شرق غرب آسیا (خاورمیانه)

انتشار مجله

برخی موضوعات روز نیز در قالب مقاله در نشریه مجله الحوار این موسسه منتشر می‌شود.

اصلاح چهره منفی ایجاد شده از مسلمانان

هدف دیگر مرکز الحوار کمک به اصلاح چهره منفی ایجاد شده از اعرابو مسلمانان در بین فرهنگ آمریکایی ها است. این را می توان با گفتگوی مسلمانان و عرب ها با آمریکایی ها به دست آورد. با این حال ، قبل از انجام این گفتگو ، ضروری است که اعراب قبل از اینکه بتوانند آن را به دیگران ارائه دهند ، در مورد هویت خود به درک و اتفاق نظر برسند.

برگزاری نشست ها

مرکز الحوار در وین ، ویرجینیا (در متروپولیتن واشنگتن دی سی) واقع شده است. این مجموعه در هر هفته حداقل یک نشست گفتگو محور را با موضوعات مختلف برگزار می کند. در هر سخنرانی به حاضران و مخاطبان نیز اجازه بحث آزاد داده می‌شود. بیشتر این همایش ها به زبان عربی انجام می شود. با این حال در برخی مواقع این مرکز میزبان رویدادهایی بوده که به زبان انگلیسی برگزار شده است.

مشارکت کنندگان

در مباحثات این موسسه محدودیتی نسبت به حضور افراد با هر نوع فکر و اندیشه ، هر سن ، هر نوع نژاد وجود ندارد . تاکنون افراد مختلفی از جمله علمای دینی و دانشکاهی ، تجار و بازرگانان و... در این گونه برنامه‌ها شرکت کرده اند.

شرکت کنندگان مختلف دیدگاه های متنوع خود را در این بحث - ملی گرایانه ، سکولار ، اسلامی و دیدگاهی که از وضع موجود به عنوان تنها گزینه موجود پشتیبانی می کندرا مطرح کرده اند.

شروع جلسات

در ابتدا بحث ها تند و مشاجره انگیز ، در نهایت در طول دوره گفتمان آرام و ثابتی ایجاد شد ، مواضع تا حدودی نرم شد. به عنوان مثال ، دیدگاه های اسلامی و سکولار با شناخت این که هر یک معتقدند عقل بشر داور نهایی خوب و بد در امور انسانی است ، به موضوعات مشترک نزدیک شدند. به همین ترتیب ، دیدگاه های ملی گرایانه و وضع موجود نیز بر روی مفهوم همزیستی عرب گرایی متمرکز شده‌اند که در آن هویت ملی و شهروندی دولت فردی می توانند کیفیت زندگی عرب‌ها را به طور متقابل افزایش دهند.

نا امیدی نسبت به حکام عرب

علاوه بر این ، بحث کنندگان توافق قابل توجهی در مورد آنچه که از نظر عمده ترین نقایص اوضاع در جهان عرب احساس می‌شوند ، نشان دادند. نگرانی هایی که آنها ابراز داشتند همیشه مربوط به افزایش انقیاد در برابر اراده خارجی ، درگیری های سیاسی ، آسیب پذیری دفاعی ، تقسیم اقتصادی ، توسعه نیافتگی ، اقتدار خودکامه و عدم دموکراسی و حمایت از قانون اساسی از حقوق بشر و شهروندی بود.

لزوم مشارکت مدنی برای ایجاد دموکراسی

آنها توافق کردند که به دلایل مختلف ، نمی‌توان از دولتهای عربی برای انجام اصلاحات معنادار ملی حساب کرد و تنها گفتمان ملی فشرده ، ایجاد و هدایت فشارهای مدنی ، می تواند دولتها را به واکنش وا دارد.

عرب گرایی- ملی گرایی

مجله AlHewar در دسامبر 1994 به عنوان محفلی برای ارائه تفکرات آزاد در مورد اسلام عاری از خشونت راه اندازی شد. این مجمع به منظور تسهیل مشارکت مخاطبان گسترده و متنوعو گسترش دامنه گردهمایی ها به منظور توسعه جنبه فرهنگی عرب_اسلام گرایی طراحی شده است. مرکز AL-HEWAR بر این عقیده تأسیس شد که دیدگاه ملی مشترک برای دستیابی به انسجام عرب و هم به عنوان بستر محکم اصلاحات ضروری است. که بدون آن ، تجربه ملی عرب از یک نابسامانی به دیگری ادامه خواهد یافت و بقای عربیت را به عنوان هویت متمایز اعراب و مخزن و نگهبان میراث بزرگ اسلام به خطر می اندازد.