مرکز الحوار (آمریکا)

از ویکی‌وحدت
مرکز الحوار
مرکز الحوار آمریکا
نام موسسه مرکز الحوار آمریکا
نام موسس صبحی قندور
وابستگی خصوصی -فرهنگی
تاریخ تاسیس 1994 میلادی
کشور آمریکا
آدرس P. O. Box 2104 Vienna Virginia 22180 USA
شهر ویرجینیا
ایمیل alhewar@alhewar. com
تلفن 6277 - 281 (703)
وبسایت http://www. alhewar. com /

مرکز الحوار در کشور آمریکا و در سال 1994 توسط صبحی قندور و با هدف زدودن تصویر منفی از اعراب و مسلمانان در جامعه آمریکا و ایجاد تفاهم میان جامعه مسلمانان و جامعه آمریکا تشکیل شده است. در این راستا سعی شده است محیطی مناسب برای بحث و تبادل نظر میان مسلمانان و دیگر ادیان، همچنین برطرف کردن شبهات نسبت به مسلمانان فراهم آورد. این مرکز به عنوان یکی از ظرفیت‌های موجود در آمریکا برای نشر گفتمان تقریب مناسب است. [۱]

تاریخچه

مرکز الحوار موسسه‌ای عربی_ آمریکایی است و سعی دارد که بی‌طرف باشد، این نهاد در سال 1994 میلادی توسط مسلمانان عرب زبان در واشنگتن دی سی برای بازیابی هویت عربی _ اسلامی مسلمانان مهاجر در آمریکا و معرفی اندیشه اصیل اسلامی به جامعه آمریکا از طریق گفتگو و محاوره تاسیس شد. لازم به ذکر است که بر اساس اطلاعات مندرج در سایت و براساس برداشت نگارنده مبنای فکری موسسین این مرکز سکولار است. [۲]

فعالیت‌ها

این موسسه به جهت ترویج افکار اسلامی از چند روش اقدام به انتشار دیدگاه‌های اسلامی می‌کند:

انتشار کتب

این موسسه در موضوعات ذیل اقدام به نشر کتب متنوع کرده است: اسلام جنوب شرق غرب آسیا (خاورمیانه)

انتشار مجله

برخی موضوعات روز نیز در قالب مقاله در نشریه مجله الحوار این موسسه منتشر می‌شود.

اصلاح چهره منفی ایجاد شده از مسلمانان

هدف دیگر مرکز الحوار کمک به اصلاح چهره منفی ایجاد شده از اعرابو مسلمانان در بین فرهنگ آمریکایی‌ها است. این را می‌توان با گفتگوی مسلمانان و عرب‌ها با آمریکایی‌ها به دست آورد. با این حال، قبل از انجام این گفتگو، ضروری است که اعراب قبل از اینکه بتوانند آن را به دیگران ارائه دهند، در مورد هویت خود به درک و اتفاق نظر برسند. [۳]

برگزاری نشست‌ها

مرکز الحوار در وین، ویرجینیا (در متروپولیتن واشنگتن دی سی) واقع شده است. این مجموعه در هر هفته حداقل یک نشست گفتگو محور را با موضوعات مختلف برگزار می‌کند. در هر سخنرانی به حاضران و مخاطبان نیز اجازه بحث آزاد داده می‌شود. بیشتر این همایش‌ها به زبان عربی انجام می‌شود. با این حال در برخی مواقع این مرکز میزبان رویدادهایی بوده که به زبان انگلیسی برگزار شده است. [۴]

مشارکت کنندگان

در مباحثات این موسسه محدودیتی نسبت به حضور افراد با هر نوع فکر و اندیشه، هر سن، هر نوع نژاد وجود ندارد. تاکنون افراد مختلفی از جمله علمای دینی و دانشکاهی، تجار و بازرگانان و. . . در این گونه برنامه‌ها شرکت کرده‌اند.

شرکت‌کنندگان مختلف دیدگاه‌های متنوع خود را در این بحث - ملی‌گرایانه، سکولار، اسلامی و دیدگاهی که از وضع موجود به عنوان تنها گزینه موجود پشتیبانی می‌کندرا مطرح کرده‌اند.

شروع جلسات

در ابتدا بحث‌ها تند و مشاجره انگیز، در نهایت در طول دوره گفتمان آرام و ثابتی ایجاد شد، مواضع تا حدودی نرم شد. به عنوان مثال، دیدگاه‌های اسلامی و سکولار با شناخت این که هر یک معتقدند عقل بشر داور نهایی خوب و بد در امور انسانی است، به موضوعات مشترک نزدیک شدند. به همین ترتیب، دیدگاه‌های ملی‌گرایانه و وضع موجود نیز بر روی مفهوم همزیستی عرب‌گرایی متمرکز شده‌اند که در آن هویت ملی و شهروندی دولت فردی می‌توانند کیفیت زندگی عرب‌ها را به طور متقابل افزایش دهند. [۵]

نا امیدی نسبت به حکام عرب

علاوه بر این، بحث کنندگان توافق قابل توجهی در مورد آنچه که از نظر عمده‌ترین نقایص اوضاع در جهان عرب احساس می‌شوند، نشان دادند. نگرانی‌هایی که آنها ابراز داشتند همیشه مربوط به افزایش انقیاد در برابر اراده خارجی، درگیری‌های سیاسی، آسیب پذیری دفاعی، تقسیم اقتصادی، توسعه نیافتگی، اقتدار خودکامه و عدم دموکراسی و حمایت از قانون اساسی از حقوق بشر و شهروندی بود.

لزوم مشارکت مدنی برای ایجاد دموکراسی

آنها توافق کردند که به دلایل مختلف، نمی‌توان از دولت‌های عربی برای انجام اصلاحات معنادار ملی حساب کرد و تنها گفتمان ملی فشرده، ایجاد و هدایت فشارهای مدنی، می‌تواند دولت‌ها را به واکنش وا دارد.

عرب‌گرایی- ملی‌گرایی

مجله AlHewar در دسامبر 1994 به عنوان محفلی برای ارائه تفکرات آزاد در مورد اسلام عاری از خشونت راه‌اندازی شد. این مجمع به منظور تسهیل مشارکت مخاطبان گسترده و متنوعو گسترش دامنه گردهمایی‌ها به منظور توسعه جنبه فرهنگی عرب_اسلام‌گرایی طراحی شده است. مرکز AL-HEWAR بر این عقیده تأسیس شد که دیدگاه ملی مشترک برای دستیابی به انسجام عرب و هم به عنوان بستر محکم اصلاحات ضروری است. که بدون آن، تجربه ملی عرب از یک نابسامانی به دیگری ادامه خواهد یافت و بقای عربیت را به عنوان هویت متمایز اعراب و مخزن و نگهبان میراث بزرگ اسلام به خطر می‌اندازد. [۶]

منابع