نجم الدین رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
'''عبدالله بن محمد نجم الدین رازی''' متولد [[ری]] نزدیک [[تهران]] و متوفی ۱۲۴۷ میلادی از بزرگ ترین [[صوفیان]] ایرانی اهل استان خوارزم بود.
'''عبدالله بن محمد نجم الدین رازی''' متولد [[ری]] نزدیک [[تهران]] و متوفی ۱۲۴۷ میلادی از بزرگ ترین [[صوفیان]] ایرانی اهل استان خوارزم بود.


او شاگرد [[نجم الدین کبری]] و یارانش بود و پس از کشته شدن او در سال 1221 به [[ایران]] گریخت و سپس به همدان سفر کرد و پس از آن به جزیره و سپس به آناتولی رفت و در آنجا با جلال الدین رومی آشنا شد و شاگردی وی را برگزید.وی دروس شیخ خود نجم الدین کبری را در کتاب مرصادالعباد من المبدا الی میعاد را جمع آوری کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%AC%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A نجم الدين الرازي]</ref>.
او شاگرد [[نجم الدین کبری]] و یارانش بود و پس از کشته شدن او در سال 1221 به [[ایران]] گریخت و سپس به همدان سفر کرد و پس از آن به جزیره و سپس به آناتولی رفت و در آنجا با [[جلال الدین رومی]] آشنا شد و شاگردی وی را برگزید.وی دروس شیخ خود نجم الدین کبری را در کتاب مرصادالعباد من المبدا الی میعاد را جمع آوری کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%AC%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A نجم الدين الرازي]</ref>.





نسخهٔ ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۳

تصوف و عرفان.jpg
نام عبدالله بن محمد نجم الدین رازی
وفات 1247م
استادان نجم الدین کبری، جلال الدین رومی
آثار مرصادالعباد من المبدا الی میعاد
دین و مذهب اسلام، تسنن

عبدالله بن محمد نجم الدین رازی متولد ری نزدیک تهران و متوفی ۱۲۴۷ میلادی از بزرگ ترین صوفیان ایرانی اهل استان خوارزم بود.

او شاگرد نجم الدین کبری و یارانش بود و پس از کشته شدن او در سال 1221 به ایران گریخت و سپس به همدان سفر کرد و پس از آن به جزیره و سپس به آناتولی رفت و در آنجا با جلال الدین رومی آشنا شد و شاگردی وی را برگزید.وی دروس شیخ خود نجم الدین کبری را در کتاب مرصادالعباد من المبدا الی میعاد را جمع آوری کرد[۱].


پانویس